Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-05-15 20:53

Geplaatst: 13-05-15 20:53

Jennyj01 schreef:
Even een vraagje; is het bij jullie "zomaar" gekomen of was het er altijd al? En zit het in je hele lichaam of op bepaalde plekken?

Bij mij is het later gekomen (gok rond een jaar of 12) ik heb het in mijn rug (onderrug) altijd gedacht dat het alleen daar zat maar nu ik jullie verhalen lees vermoed ik dat ik het ook in mijn enkels heb (ga zeer regelmatig door mijn enkelsmet stevige sneakers aan en heb ook enorme last van mijn enkels als ik lang op mijn paard zit of te korte beugels heb).

**Geplaatst**: 13-05-15 21:06

Geplaatst: 13-05-15 21:06

Vervelend ts.
Ik kan me wel indenken hoe je je voelt ik heb er vanaf mijn 14 tot 20 heel erg veel last van gehad veel verschillende therapieën gehad maar uiteindelijk mocht ik revalideren in het ziekenhuis daar krijg je een combinatie van trainingen onder andere fysio, ergo ontspanningstherapie aqua training en dat heeft heel erg geholpen. Maar helaas is tijdens mijn zwangerschap weer heel erg geworden en dat is nu 3 jaar terug maar nog steeds erg veel klachten nu zijn we er achter gekomen dat ik ehler danlos heb type 3 dat is dus ook hypermobiel. Ik ben meteen weer gaan trainen in het ziekenhuis en dat heeft wel wat geholpen.
Zelf merk ik dat acceptatie ook een groot verschil kan maken en kiezen wat je wilt doen.
Zoals jij al aan gaf met de rolstoel als je een dagje weg moet in het begin is het vervelend maar uiteindelijk kan je wel een leuke dag hebben en zo moet je het maar bekijken.
Als ik wat ga doen moet ik ook in een rolstoel en zag er heel erg tegen op maar nu ben ik er blij mee hoe gek dat ook klinkt. Ik kan nu wel leuke dagjes weg zonder al te veel extra pijn.
Ik krijg nu ook vitamine b 12 injecties tegen de vermoeidheid en een hoge dosis pijnstillers verder heel rustig maar gericht trainen van de spieren. Maar vooral naar je lijf luisteren en keuzes kunnen maken als je vandaag iets doet met je de volgende dag of dagen rust hebben.
Maar goed lang verhaal om op je vraag terug te komen
Ik heb een eigen paard en sta niet volpension maar gelukkig helpen mijn vader en vriend veel met mesten ook weten ze op stal er vanaf en helpen ze ook met mesten als dat nodig is.
Ik ben net weer begonnen met even stappen op mijn paard maar ook dit zal ik langzaam uit moeten breiden en niet te veel willen.
Ik raad je dan ook aan om te genieten naar wat wel kan en niet te richten op wat niet kan ( is makkelijker gezegd dan gedaan maar helpt echt)

**Geplaatst**: 13-05-15 21:37

Geplaatst: 13-05-15 21:37

Jennyj01 schreef:
Even een vraagje; is het bij jullie "zomaar" gekomen of was het er altijd al? En zit het in je hele lichaam of op bepaalde plekken?

Volgens mij is het altijd, of bijna altijd, aangeboren. Als kind ben je sowieso wat mobieler en soepeler dus zal het niet snel opvallen en volgens mij komt veel pijn door verkeerde slijtage. Dus logisch dat het op latere leeftijd meer problemen gaat geven. Ik heb het dus ook altijd al gehad, was relatief lenig als kind. Puberteit heb ik alles juist vastgezet en ben heel erg stijf geworden, wat ik nu pas, op mn 30e, weer aan het loswerken ben.
Ik heb permanent last van mn bovenrug, met lang staan/lopen gaan ook mn onderrug en heupen opspelen. Verder knak ik dus vaak door mn enkels heen, heb regelmatig gekneusde enkels (minimaal paar keer per jaar). Mijn polsen kan ik weinig druk op verdragen maar als ik daar rekening mee hou heb ik er verder geen last van. Ook knakken mijn kaken heel erg, zit teveel speling in. Als ik veel stress heb krijg ik daar ook pijn aan, omdat ik mn nek en schouders dan vast ga zetten wat weer doorwerkt in mn kaken.
Poeh als ik het zo opnoem is het best veel....maar zo ervaar ik het niet, alleen die rug zit me dagelijks in de weg. De rest kan ik rekening mee houden en dan vind ik het zo erg niet.

Ik was nog vergeten mn paardenhobby verder te benoemen. Ik rijd dan wel niet, heb wel 2 paarden aan huis staan. Het uitmesten krijg ik nu niet voor elkaar, tenzij dat het enige is wat ik op een dag doe. In principe doet mn vriend dat nu maar ik hoop dat zelf weer te kunnen doen als ik meer getraind ben. Voer en overige verzorging doe ik gewoon zelf. Gaat de ene dag makkelijker dan de ander, maar daardoor ben ik iig wel 3x per dag buiten een beetje in beweging. Helpt mij erg om niet weer mn spieren vast te zetten als compensatie voor de wiebelende wervels. Ik moet er wel kalm en bewust mee bezig zijn, anders ga ik te grote krachtinspanningen leveren en dat vind mn lijf absoluut niet leuk. Rustig en bewust kan ik het inmiddels wel voelen als ik te ver ga.

**Geplaatst**: 13-05-15 22:22

Geplaatst: 13-05-15 22:22

Misschien stomme opmerking maar m'n hond is hypermobiel. Door jullie verhalen begrijp ik wel beter hoe het voor hem werkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-15 22:58

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-15 22:58

Jennyj01 schreef:
Even een vraagje; is het bij jullie "zomaar" gekomen of was het er altijd al? En zit het in je hele lichaam of op bepaalde plekken?

Als ik de HA moet geloven zit HMS maat in bepaalde gewrichten in je lichaam. Toch heb ik regelmatig het gewoon in mijn hele lichaam zit

Hypermobiliteit is in principe aangeboren, door psychische of lichamelijke oorzaak kan het in loop der tijd in HMS veranderen (syndroom = chronisch).
Ik denk alleen wel dat het bij een hond anders is dan een mens.

**Geplaatst**: 13-05-15 23:09

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst: 13-05-15 23:09

Ik heb HMS, maar ik merk het eigenlijk niet met paardrijden. In het begin wel, toen had ik heel vaak last van m'n knie of dat m'n enkel niet meer mee werkte en een soort van begon te flubberen? Heel raar. Nu heb ik daar geen last meer van, ik denk toch omdat ik de spieren heb getraind.
Mijn schouders en heupen kunnen half ontwrichten, als ik slaap met een arm onder mijn kussen ligt mijn schouder dus half uit de kom. Heel fijn.
Verder merk ik het heel erg als ik lang moet lopen, dan krijg ik heel veel last van m'n benen. Soms heb ik ook opeens hele erge kramp door m'n hele benen heen en dan moet ik eigenlijk gewoon gaan liggen.
Ook loop ik de laatste tijd op zomerschoentjes zonder steun en als ik daar mee ren o.i.d. dan krijg ik ook weer veel last van mijn enkels.
Nou krijg ik binnenkort mijn eerste paard en ga ik dus vaker rijden, we gaan het mee maken denk ik zo.

**Geplaatst**: 13-05-15 23:13

Geplaatst: 13-05-15 23:13

Ik heb dit volgens mij ook alleen wel veel minder heftig (ik ontwricht dus niets, maar heb wel pijnklachten en blijvende blessures erdoor). Ik ben alleen selectief hypermobiel: elleboog, pols en vingers zijn als enige gewrichten niet hypermobiel. Ik heb een blijvende peesirritatie in mijn schouder door de hypermobiliteit en vanaf dat ik kon lopen, loop ik al erg naar binnen en daardoor spelen mijn knieen ook extra op qua pijn als ik het teveel belast of verkeerd belast (in rust overstrekt te staan bv) Mijn knieen zijn mijn zwakste punt, gevolgd dus door schouders.
Wij hebben stal in eigen beheer, dus alles moet zelf worden gedaan. Echter doet mijn man veel. Ik kan alles, maar wel met mate. Ik moet niet elke dag uitmesten bv. Rijden kan ook, heb een kunststof licht zadel dus hoef niet zwaar hoog te tillen (want dan heeft mijn schouder problemen om de boel stabiel te houden). Moet alleen niet lang rijden, dan doen de knieen teveel zeer.

Nu ben ik zwanger en als ik nu opstap, voel ik wel gelijk mijn liezen

dus ik vermoed dat ik straks wel weer de fysio kan bezoeken.

Ik ben altijd hypermobiel geweest, t was jammer dat ik bang was om te vallen met turnen want ik was zonder training al flexibel. Dus in het rapport stond; veel potentie, te weinig durf. Hopeloos dus :')

Laatst bijgewerkt door vuurneon op 13-05-15 23:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-15 23:14

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-15 23:14

sonrisa schreef:
Vervelend ts.
Ik kan me wel indenken hoe je je voelt ik heb er vanaf mijn 14 tot 20 heel erg veel last van gehad veel verschillende therapieën gehad maar uiteindelijk mocht ik revalideren in het ziekenhuis daar krijg je een combinatie van trainingen onder andere fysio, ergo ontspanningstherapie aqua training en dat heeft heel erg geholpen. Maar helaas is tijdens mijn zwangerschap weer heel erg geworden en dat is nu 3 jaar terug maar nog steeds erg veel klachten nu zijn we er achter gekomen dat ik ehler danlos heb type 3 dat is dus ook hypermobiel. Ik ben meteen weer gaan trainen in het ziekenhuis en dat heeft wel wat geholpen.
Zelf merk ik dat acceptatie ook een groot verschil kan maken en kiezen wat je wilt doen.
Zoals jij al aan gaf met de rolstoel als je een dagje weg moet in het begin is het vervelend maar uiteindelijk kan je wel een leuke dag hebben en zo moet je het maar bekijken.
Als ik wat ga doen moet ik ook in een rolstoel en zag er heel erg tegen op maar nu ben ik er blij mee hoe gek dat ook klinkt. Ik kan nu wel leuke dagjes weg zonder al te veel extra pijn.
Ik krijg nu ook vitamine b 12 injecties tegen de vermoeidheid en een hoge dosis pijnstillers verder heel rustig maar gericht trainen van de spieren. Maar vooral naar je lijf luisteren en keuzes kunnen maken als je vandaag iets doet met je de volgende dag of dagen rust hebben.
Maar goed lang verhaal om op je vraag terug te komen
Ik heb een eigen paard en sta niet volpension maar gelukkig helpen mijn vader en vriend veel met mesten ook weten ze op stal er vanaf en helpen ze ook met mesten als dat nodig is.
Ik ben net weer begonnen met even stappen op mijn paard maar ook dit zal ik langzaam uit moeten breiden en niet te veel willen.
Ik raad je dan ook aan om te genieten naar wat wel kan en niet te richten op wat niet kan ( is makkelijker gezegd dan gedaan maar helpt echt)

Pff heftig verhaal! Balen ook dat je zo'n stap terug hebt moeten zetten door je zwangerschap!

Bedankt voor je advies!
Ik probeer ook zo veel ik kan te genieten..gelukkig heb ik en hele lieve vriend die mij super helpt, als ik even niet meer kan. Ik kan nu ook meer genieten van der kleine dingetjes.

Maar het blijft toch lastig. Je wil soms zo graag, maar het wil niet.. ik ben begin twintig. Waar veel leeftijd genoten nog uit gaan en hun grenzen op zoeken, mag ik al blij zijn dat ik mee bed uit kan komen. Dat voelt soms wat zuur.
Maar mijn hms hoort bij mij, en ik kan me ook niet meer anders voorstellen.

Ik vind het zelf wel prettig om ervaringen van anderen te lezen. Ik ken niet veel mensen met HMS en ben al regelmatig tegen onbegrip aan gelopen!

Even iets heel anders, ik heb soms bij het paard rijden dat mijn heup blijft steken. Ik krijg flinke kramp en heb het gevoel dat et iets knel zit. Soms zo erg dat ik van me paard moet om te zorgen dat het wat bij trekt. Kent iemand dat?

**Geplaatst**: 13-05-15 23:16

Geplaatst: 13-05-15 23:16

Elleboog is bij mij dus niet hypermobiel, maar blokkeerd precies zoals jij dat omschrijft met je heup. Ik heb dan vaak iemand anders nodig om mijn arm terug te buigen, dan hoor je een knak en is het weer oke. Doet wel vreselijk zeer trouwens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-15 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-15 23:19

En ik hoor heel veel slechte dingen over hms en zwangerschap in mijn eigen omgeving! Veel pijn en al heel snel niets met kunnen? Maanden thuis moeten zitten en dergelijke. Ik wil later graag kinderen, maar het schrikt me wel een beetje af..

**Geplaatst**: 13-05-15 23:23

Geplaatst: 13-05-15 23:23

Ik teken hiervoor hoor, de afschuwelijke misselijkheid 24/7 vond ik erger dan pijn. Pijn kan ik wel doorheen. Merk wel dat ik nu al heel last krijg van bandenpijn en als ik teveel doe, ik bij elke beweging in de nacht er gelijk wakker van wordt door de pijn. Ik kan nog gewoon fysiek zwaar werk doen, echter moet ik wel meer rust momenten pakken en meer zitten. Dus t gaat wel op een iets lager tempo nu. Maar goed, ik ben nog geen 4 maand dus ik moet nog lang :')

**Geplaatst**: 13-05-15 23:27

Geplaatst: 13-05-15 23:27

Ik heb ook het hypermobiliteitssyndroom al vanaf dat ik klein ben. Vroeger had ik er bijna geen last van maar ik merk dat ik er steeds meer last van krijg. Hardlopen en een heel eind fietsen gaan al niet meer. Ik rijd nog wel 4 keer in de week mijn eigen paard en dat gaat wel. Alleen de cross lessen vallen me wel heel zwaar. Ook is het lastig om mijn andere paard in te rijden omdat ik niet zo lang kan hangen voordat ik opstijg. Ik heb met name last van me knieën en polsen.

**Geplaatst**: 13-05-15 23:28

Geplaatst: 13-05-15 23:28

miramii schreef:
En ik hoor heel veel slechte dingen over hms en zwangerschap in mijn eigen omgeving! Veel pijn en al heel snel niets met kunnen? Maanden thuis moeten zitten en dergelijke. Ik wil later graag kinderen, maar het schrikt me wel een beetje af..

Ik heb bij mijn 1e een hele makkelijke zwangerschap gehad.
Ik kon alles en mijn hms werd zelfs minder.

Echter nu van de 2e is een drama, ik kan eigenlijk net m'n eigen huishouden aan en dan doe ik niks bijzonders.
paardrijden is hierdoor voor mij echt nu een no go helaas.
Ben nu 36 weken en heb eigenlijk m'n hele zwangerschap al last van misselijkheid (gelukkig niet van de pijn) en veel bandenpijn (manlief moet me sinds een aantal weken helpen met aan en uitkleden en douchen door de pijn.)

Als ik iets vergeet gil maar haha

**Geplaatst**: 13-05-15 23:32

Geplaatst: 13-05-15 23:32

Ik mag overigens absoluut geen sporten doen waarbij je ineens een flinke krachtsinspanning met doen; bv tennis. Dat je vanuit stilstand, uit het niets een piekbelasting creëert voor je knie. Alle sporten waarbij ik mijn armen hoog moet houden zoals volleybal vallen ook af. Paardrijden is gelukkig veilig, been heeft ondersteuning waardoor de knie niet ineens max wordt belast.

1 voordeel, zwangerschap is maar tijdelijk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-15 23:51

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-15 23:51

@vuurneon klinkt niet heel lekker met je elleboog! Bij mij gaat het meestal over als ik even op de grond ga zitten. Mijn paard kijkt er al niet eens meer raar van op als ik weer eens op de grond vertoef.

Ik vraag me ook echt af wat het is, maar ja, geen van de rits therapeuten wist het

haha goed punt! Toch, negen maanden is niet niks! Zeker als ik @RoosTinker zo hoor!

@RoosTinker wat balen zeg dat het deze keer zo slecht gaat! Maar je bent ook al bijna aan het einde van je zwangerschap! Spanneennd! Hoe verliepen de eerste maanden van je zwangerschap eigenlijk?

**Geplaatst**: 13-05-15 23:53

Geplaatst: 13-05-15 23:53

Gaat snel voorbij hoor!

enige voordeel. Het voelt sommige dagen lang, maar tijd vliegt

Het doel dat je voor ogen hebt, zorgt voor focus

ja, zwanger zijn is vaak geen feest (want echt, pijn/misselijk is slechts een deel van wat je cadeau kan krijgen :')

), maar je weet waarvoor je het doet en het duurt dan maar 9 maand en als alles goed gaat heb je daar de rest van je leven plezier aan

Laatst bijgewerkt door vuurneon op 13-05-15 23:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-15 23:53

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-15 23:53

Wat betreft die sporten, dat is meestal zo toch? Ik mag ook nog heel weinig, wilde het turnen weer oppakken (ruim 10 jaar gedaan) maar dat was no go van de fysio!

**Geplaatst**: 13-05-15 23:58

Geplaatst: 13-05-15 23:58

Niet iedereen heeft natuurlijk dezelfde klachten. Zijn genoeg die wel kunnen turnen natuurlijk

dat zou ik nu wel mogen doen als het goed is; dat ging altijd goed op de middelbare school. Yoga mag ik ook doen (maar dat werkt op mijn lachspieren :')

)

Ben er nu te oud voor uiteraard :')

t is nu genant als ik het probeer hahaha

**Geplaatst**: 14-05-15 00:05

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst: 14-05-15 00:05

Wat fijn om te lezen dat ik lang niet de enige ben! Ook ik heb last van HMS maar kan gelukkig wel mn uurtje per week lessen op de manege. Niet altijd een pretje vanwege mijn slechte heupen, galop hulpen geven eindigt nog wel eens in een heup die niet meer helemaal lekker zit :')

verder heb ik er met paardrijden niet veel last van!

In het dagenlijks leven daarentegen merk ik het wel vaak. Ik loop door mn heupen niet bepaald goed en heb daardoor veel klachten die zich verder verspreiden door mn lijf. Ook in de ochtend is het bij mij feest met mn kaak, die zit dan niet op zn plek en dan kan mn mond niet meer open of dicht :')

**Geplaatst**: 14-05-15 00:20

Geplaatst: 14-05-15 00:20

miramii schreef:
Even iets heel anders, ik heb soms bij het paard rijden dat mijn heup blijft steken. Ik krijg flinke kramp en heb het gevoel dat et iets knel zit. Soms zo erg dat ik van me paard moet om te zorgen dat het wat bij trekt. Kent iemand dat?

Ja, regelmatig last van! Ben er nog nooit door afgestapt maar moet wel altijd even mijn been optrekken of draaien met mijn heupen om de kramp weg te laten trekken. Tijdens de sex (mag ik dat hier zeggen?) heb ik er ook vaak last van, dan moet ik wel echt even mijn benen bij elkaar doen om de kramp weg te krijgen. Het is dan daarna wel gelijk weg gelukkig.

**Geplaatst**: 14-05-15 00:23

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst: 14-05-15 00:23

HS in mijn rug(gedeelte). Beetje lastig uit te leggen, maar alleen dat gedeelte dus. Heb er vorig jaar flink last van gehad. Oefeningen gehad om dat gebied sterker te maken (de spieren dus om het .e.e.a. op te vangen) en dat *klopt af* heeft tot nu toe zeker effect gehad.

**Geplaatst**: 14-05-15 00:42

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst: 14-05-15 00:42

Ik heb ook wel eens het gevoel of er iets van een zenuw of zo klem zit.

**Geplaatst**: 14-05-15 00:50

Geplaatst: 14-05-15 00:50

ik heb het ook! In best erge vorm! Namelijk in mijn schouders rug heupen armen handen polsen knieen kaken en enkels eigenlijk zon beetje overal dus.

Om een indicatie te geven van mn mobiliteit is er de speling van mijn knieen opgemeten en als mijn bovenbeen op iets plats ligt kan mijn onderbeen nog ruim een hoek van 18 graden omhoog

Er is geen dag dat ik er geen last van heb. Maar het ergste zijn mijn voeten rug handen en knieen. Ik heb voor mijn knieen een volledige kniebrace om te stabeliseren. Wonderbaarlijk genoeg heb ik met rijden van mn knieen nooit last. (Ik rijd trouwens nooit met brace) Als ik een tijdje niet gereden heb zoals nu is het voor mijn handen voeten en schouders heel zwaar en heb ik er ook veel last van. Alleen het is acceptabel nouja ik stop als ik eraf val vd pijn (hele hoge pijngrens door de vele pijn). Ik rijd niet met aanpassingen verder. Wel ga ik nog Bow Balance beugels halen voor de vermindering in mn voeten.

**Geplaatst**: 14-05-15 09:01

Geplaatst: 14-05-15 09:01

miramii schreef:
@vuurneon klinkt niet heel lekker met je elleboog! Bij mij gaat het meestal over als ik even op de grond ga zitten. Mijn paard kijkt er al niet eens meer raar van op als ik weer eens op de grond vertoef.
Ik vraag me ook echt af wat het is, maar ja, geen van de rits therapeuten wist het

haha goed punt! Toch, negen maanden is niet niks! Zeker als ik @RoosTinker zo hoor!

@RoosTinker wat balen zeg dat het deze keer zo slecht gaat! Maar je bent ook al bijna aan het einde van je zwangerschap! Spanneennd! Hoe verliepen de eerste maanden van je zwangerschap eigenlijk?

Niet elke zwangerschap is het zelfde natuurlijk.
Was voor mij ook een enorm verschil met de 1e haha.

De 1e maanden van deze zwangerschap, waren net zo zwaar (misschien zelfs wel zwaarder) als nu haha.
Maar ach ben er bijna vanaf en rust houden (zoals ik nu toch meer moet doen) zit er ook niet in.
kan moeilijk nu zeggen tussen de middag van ik ga even liggen Hoe graag ik het ook wil.. kan moeilijk m'n zoon van 3 alleen z'n ding laten doen in huis. :')

**Geplaatst**: 14-05-15 09:08

Re: hypermobiliteitsyndroom en paardrijden..?

Geplaatst: 14-05-15 09:08

Zwanger zijn met HMS lijkt me inderdaad heel vervelend, krijg je dan niet ook heel veel last van je bekkenbodem spieren?