larissa288 schreef:ze zeggen dat mensen met autisme juist super goed kunnen opschieten met paarden
Dit verschilt per individu. Ik ken veel autistische mensen die helemaal niks met dieren hebben maar ook die er gek op zijn, net als mensen zonder autisme dus. Het is trouwens wel makkelijk voor ze om met dieren om te gaan, omdat dieren veel minder ingewikkeld in elkaar zitten dan mensen. Afspreken, uitgaan, onverwacht naar een vreemde plaats brengen, uitlachen? Nee, dat doet een hond niet. Die geef je een aai over zijn bol en daarna gaat het kwispelen. Daar kunnen autistische mensen met zekerheid vanuit gaan en dat doet ze goed.
(ik ben niet zo goed in uitleggen, dus zeg het gerust als er onduidelijkheden zijn
)Wendyenbram, ik vind het geweldig voor uw dochter dat ze op deze manier van paarden en paardrijden kan genieten.
Er rijden heel veel kinderen met beperking op een gewone manege. Maar als je het erger hebt, heb je ook manege's met extra hulp, zoals Stichting grip in harderwijk. Een manege met alleen maar koudbloeden (Zwaar gebouwd, erg braaf) die heel rustig zijn. Je rijd altijd in het bos, in de natuur, wat wil je nog meer? ;p Ik zat er vroeger op, maar ik heb nu bijna niks meer. Dus eigenlijk mag ik er niet eens meer terug. Niet opschepperig bedoeld.
.....
Ik kan emotie's goed voelen ook van anderen (erg sensitief) maar ik heb moeite met inleven naar anderen mensen en inleven in het sociale verwachtingspatroon wat zich oa uit in het aanpassen, bij anderen gaat dat als vanzelfsprekend.