Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-11-10 00:20

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 30-11-10 00:20

Was dat maar waar ja, vergoeding in het basispakket voor paardentherapie :-D
Paardjes werken toch een beetje als Prozac he ;-)

Balen dat je opgenomen bent Bromfiets, hoop dat je er weer snel bovenop komt.
Heb geloof ik dezelfde aandoening als jij.

**Geplaatst**: 30-11-10 02:30

Geplaatst: 30-11-10 02:30

Mijn vriend werd bijna 4 jaar geleden vermoord.
Ik wilde niks meer, mijn leven voelde niet meer zinvol en lag dagen in het donker in bed.

Toen mijn paardje in mijn leven kwam had ik een reden om uit bed te komen, naar buiten te gaan en te dromen.

Nog steeds is het niet tot rust in mijn hoofd, maar de momenten dat ik bij mijn paard ben heb ik geen kans om te piekeren.

**Geplaatst**: 30-11-10 08:04

Geplaatst: 30-11-10 08:04

Wat een mooie topic, Ik werk met mensen die oa psychise problemen hebben en een aantal van deze mensen rijden ook paard. Ze kijken hier ook altijd weer naar uit. Ik zou ook willen dat ze vaker in de week konden gaan, maar daar is helaas geen geld voor........een vergoeding via de zorgverzekering zou idd een mooie oplossing zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-10 08:58

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-10 08:58

Het is wel handig als je van de afdeling af mag bij een opname....

Om naar je knollie te gaan. Of als dat nie mag, een parkeerplaats voor een trailer!

Hebben jullie verteld op stal , als je ps problemen hebt? Bij mij weten ze het, ik kan beter open kaart spelen. Ze snappen er geen bal van, maar respecteren het wel. Dat is zó fijn en maakt het ook gemakkelijker om te gaan.
Soms vertrek ik wel echt met tegenzin, maar als ik Bowie zie, is mijn dag alweer een stukte beter.

Fijn dat iemand het een mooie topic vindt, t 's toch een stap om hem op te zetten!

Als je nu opgenomen bent: waar haal je in Godsnaam de energie vandaan om te Bokten? Hebben jullie computers op de afdeling of zo? Of is het een comptertherapie?

Ik probeer altijd nog een BEETJE humor over t e houden, daar kan ik ook niks aan doen......

**Geplaatst**: 30-11-10 09:10

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 30-11-10 09:10

Wat goed dat je zoveel levensvreugde terug krijgt van je paard TS! Ik heb zelf gelukkig geen psygische problemen maar ik herken wel veel van wat je zegt. Ik heb een hele drukke baan, altijd netjes in pak en ik kan heel erg onrustig zijn. Vroeger moest altijd alles anders, ben ondertussen wel 13x verhuisd, wilde altijd dure kleding, mijn meubels stonden minstens 1x per maand anders en ik bedacht elke week een andere hobby. Sinds ik mijn paard heb is alles veel rustiger in mijn leven. Ik heb de verantwoording voor hem dus ik kan mij bijv. financieel geen vergissing permiteren, na mijn werk gaat mijn pak uit en mijn oude trui en spijkerbroek aan klaar om naar stal te gaan. Door mijn paard heb ik het qua tijd drukker maar in mijn hoofd is het veel rustiger. Bij hem leef ik in het hier en nu en ben ik niet steeds bezig met morgen. Hij houdt me nuchter en met beide benen op de grond.

De een leert mediteren, de ander gaat op yoga, ik kocht een paard :-)

.

**Geplaatst**: 30-11-10 09:24

Geplaatst: 30-11-10 09:24

Goed, ik meld me ook even. Bij mij is er in een tijdsbestek van een paar jaar behoorlijk wat gebeurd: 2 kinderen gekregen waarvan 1 met niet-sluitende maagklep, verhuisd, vader overleden, andere baan. Kortom.... behoorlijk heftig met als gevolg een burn out. 5 maanden na het overlijden van mijn vader heb ik mijn paard gekocht (eigenlijk gekregen van mijn moeder, zo lief) en sinds die tijd ga ik met sprongen vooruit. Het is inmiddels al weer 2,5 jaar geleden dat mijn paard in mijn leven kwam, maar ik ben nog iedere dag blij dat ik hem heb

Zodra ik de auto uitstap en de paardenlucht ruik, dan ontspan ik, denk ik nergens meer aan en ben ik lekker aan het poetsen, knuffelen, rijden, grondwerken of wat dan ook. En een beetje kletsen met mede-stalgenoten. Heerlijk!

Stalone2, er zijn psychologen, die aangesloten zijn bij de vereniging waarbij zorgverzekeraars weer uitkeren, die ook equi-therapie geven. Ben er zelf ook wel eens naar opzoek geweest. Misschien eens equitherapie googlen. En de verzekeraars keren meestal maar een deel van de consultkosten uit, bij mij is dat 75%, is afhankelijk wat voor verzekering je hebt afgesloten, basis, extra, plus plus of hoe het ook mag heten. En bij mij is het geloof ik 10 gesprekken per jaar wat ze betalen, als ik hierover heen kom moet ik het zelf betalen.

Bromfiets, ik heb je niet helemaal gevolgd, jij was toch gedwongen opgenomen, weet dat ik je topic toen een tijdje heb gevolgd. Vond en vind het dapper van je dat je het zo in de openheid durft te brengen en zo goed omschrijft wat er allemaal met je gebeurt +:)+

Doei, wat heftig van je vriend, ook al is het 4 jaar geleden, dat soort gebeurtenissen gaan je niet in je koude kleren zitten :(:)

San1978, ik heb een opdracht gekregen van mijn coach dat als ik te druk ben, ik ergens rustig moet gaan zitten, ogen dichtdoen en dan doen alsof ik paardrij (in gedachten dus). Hierdoor beleef je het als het ware weer opnieuw en gaan alle adrenaline stofjes weg en komt daarvoor in de plaats endorfine waar je rustig van wordt

Dus ook een "soort" van meditatie

**Geplaatst**: 30-11-10 09:25

Geplaatst: 30-11-10 09:25

ik heb ook ps problemen.. (depressie, borderline, angstoornissen, add). ben nu ook al weer thuis van mei..

Voor mij zijn paarden alles!!! het zijn de enige dieren waar ik volledig tot rust bij kom. Ik had van men 13de een eigen paard. Toen ik op mijn 21 verhuisde heb ik een beetje afscheid moeten nemen van men liefste dier.. kan ze maar om de week- twee weken meer zien omwille van de afstand. Gelukkig heb ik hier ook andere paardjes en die train ik ook. Zalig!!!

ik heb ook van september tegen eind oktober hippotherapie mee gegeven. Dat voor mensen met een handicap, psychiatrische problemen. Ze proberen dan weer voeling te krijgen met hunzelf door het paard. vb door te borstelen. door erop te zitten (bijna altijd zonder zadel!), door erop te liggen.... wel mooi om zien hoe ze ermee hun rust vinden, meer zelfvertrouwen krijgen en zoveel meer!!!

**Geplaatst**: 30-11-10 09:48

Geplaatst: 30-11-10 09:48

Je hebt ook equittherapie die wordt vergoed door middel van pgb, maar volgens mij als je opgenomen ben (pin mij er niet op vast) wordt het vergoed vanuit de instelling

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-10 09:53

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-10 09:53

Ik heb (goddank) geen PGB nodig en heb mijn eigen therapiepaard. Maar ik vind dat die therapie ook moet kunnen als je zelf geen paard hebt. Ik was gewoon benieuwd of het kon. Maar gelukkig hebben meerdere soortgenoten deze kans.

Is er ook iemand die deze therapie volgt?

**Geplaatst**: 30-11-10 12:40

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 30-11-10 12:40

Er bestaat idd wel equitherapie, maar daar weet ik het fijne ook niet van. Het is wel een mooie kans voor mensen die zich geen paard kunnen permitteren

Ik heb het geluk dat ik 50 verzorgpaarden heb (Van 1 eigenaar). Als het me niet lukt om te gaan merken de paarden daar niks van. Ze weten trouwens wel van mijn aandoening, anders zou ik de weken van afwezigheid niet kunnen verklaren... Het is niet zo dat ze er ook maar iets van snappen, maar ze bedoelen het zeker heel erg goed.

Ik had trouwens vorige week les in grondwerken met onze hengst en ik voelde me belabberd toen ik begon. Maar dat paard is zo zuiver (ook volgens mijn lesgeefster) dat hij mij toch weer een beetje vertrouwen gaf. Dat was zo'n fijn gevoel... Jammer alleen dat ik dat vervolgens niet vast kan houden.

Stalone: Je vroeg of ik wel de energie had om te bokken terwijl ik opgenomen ben. Internet is eigenlijk mijn enige contact met de buitenwereld. In het echt ben ik zo in mezelf gekeerd dat ik geen contacten leg. Het is dus juist iets wat mij overeind houdt

Ik probeer ook heel open te zijn over wat ik heb, vooral in mijn eigen topic en dan krijg je toch wel veel steun en goede raad van andere bokkers, zonder dat ze me in het echte leven angst aan kunnen jagen. Snaps?

Bommeke: Dank je wel

Ik kan me wel beter voordoen als ik dat ik me voel, maar dat doe ik in het echte leven al. Het is fijn om ergens jezelf te kunnen zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-10 14:52

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-10 14:52

Bromfiets: fijn dat je ook wat steun aan ons hebt! Lekker blijven Bokken!!!
Hier hoef je je ook niet beter voor te doen dat je je voelt, mdat maakt het alleen maar frustrerender. Van 50 verzorgpaarden zou ik zelf ook wel een beetje hyper worden, maar ik neem aan dat je ze niet in je eentje alle vijftig helemaal zelf moet verzorgen.....
Een paard is de spiegel van je ziel, heb ik wel eens horen zeggen, en grondwerk is een heel fijne bezigheid als je in de put zit.

Ik noem het trouwens geen aandoening, maar een eigenschap.......... Klinkt mooi he, het gaat toch niet meer over. Maat op dit moment gaat het heel goed!

**Geplaatst**: 30-11-10 15:00

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 30-11-10 15:00

Ik heb stage gelopen bij een praktijk waar ze therapie geven met hulp van paarden. Was wel alleen kinderen/jongeren. Dus dat is misschien een beetje anders. Ik vind het iets heel moois en vind het jammer dat het door zorgverzekeraars en PGB zo weinig toegankelijk wordt gemaakt.
Website: www.aaicentrumdeklimop.nl

**Geplaatst**: 30-11-10 15:15

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 30-11-10 15:15

Mijn paard houdt me ook altijd een spiegel voor, soms heel confronterend. Zo ben ik erg ongeduldig, hij precies zo. Allebei zijn we koppig en willen we iets op onze eigen manier doen. Dat werkt niet altijd, stel ik me dan cooperatief op, doet Zorro dat ook. Word ik boos, hij net zo en dan worden we wat drammerig, kont tegen de krip etc.

Het heeft wel even geduurd voor het kwartje viel bij mij (en dus ook bij hem), hoe het werkt enzo maar we gaan steeds beter door "1 (stal)deur"

**Geplaatst**: 30-11-10 15:30

Geplaatst: 30-11-10 15:30

heb even getwijveld of ik zou posten.....

ook ik haal veel energie en hoop uit mijn paardjes
helaas ben ik al even niet meer instaat om te rijden
maar gewoon bij ze in de buurt zijn geeft al een goed gevoel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-10 16:57

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-10 16:57

Goed dat je toch gepost hebt! Langzaamaan komer er steeds meer 'uit de kast'!

Voel je je zo belabberd dat je het rijden niet kunt opbrengen, of heeft het een andere reden?

**Geplaatst**: 30-11-10 17:14

Geplaatst: 30-11-10 17:14

stalone2 schreef:
Goed dat je toch gepost hebt! Langzaamaan komer er steeds meer 'uit de kast'!

Voel je je zo belabberd dat je het rijden niet kunt opbrengen, of heeft het een andere reden?

ik heb spier-distrofie in mijn pols al 5,5 jaar
en sinds kort ook erge hartritme stoornissen die het me erg moeilijk maken

**Geplaatst**: 02-12-10 23:51

Geplaatst: 02-12-10 23:51

Vroeger bij de verzorgpaardjes wisten ze het niet, maar dat was gewoon "hoe het ging" daar.
Die hadden zelf ook puberende kinderen gehad, dus misschien daardoor ;-)

Ik zou best weer een knuffel/borstelpaardje willen, stiekum kijk ik weleens op marktplaats en hier op bokt.
Maar ik durf niet zo goed. Ben nu 35, dan gaan ze meestal toch vragen stellen, wat doe je voor werk etc...
ben ik toch een beetje bang dat mensen je al snel zullen afwijzen als je dan vertelt hoe het zit omdat ze het niet kennen/het eng vinden/denken dat je dan ook niet betrouwbaar bent en dat soort dingen.

Nou ja, ik zie wel wat er op mn pad komt.
En intussen waar mogelijk blijven sparen en 1x per maand mn ei kwijt kunnen op de manege.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-10 09:52

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-10 09:52

Ik kan me voorstellen dat je behoefte hbt aan een knuffelpaardje! 1 x per maand is inderdaag weinig.

En niet durven, kan ik me heel goed voorstellen als je van die vragen krijgt! Ik zeg dan dat ik kleine kinderen heb, of dat ik 'momenteel niet werk'. Als ze dan doorvragen zeg ik dat ik ben afgekeurd en als ze dan nóg doorvragen mogen ze het horen ook. (Ik zeg dan dat ik soms een beetje warrig ben in mijn hoofd en dan moeite heb met communiceren. Ze hoeven niet álles te weten.)

Misschien helpt iemand je wel op weg als- ie dit leest.
Bij mij komt ook af en toe een meisje die het nodig heeft om gedachten op een rijtje te zetten. Ze heeft ooit wel gereden en is toch nog flink bang.
Maar ze durfde al wel op hem te zitten en toen hij een keer naar haar toe liep, vond ze dat geweldig!

**Geplaatst**: 04-12-10 09:56

Geplaatst: 04-12-10 09:56

Ik werk op een zorgboerderij. Hier lopen er mensen rond met een kleine beperking tot gehandicapt. Zij gaan ook 1x in de week paardrijden. Je ziet ze allemaal helemaal opleven als ze op het paard zitten! Ze voelen zich vertrouwd op de paarden. Het is zo'n mooi gezicht om mensen te zien genieten! zelf kunnen ze niet lopen of praten maar op het paard kunnen ze zich toch redelijk zelfstandig bewegen. En ook de paarden genieten ervan want ze krijgen meteen heeeeeeeel veel aandacht!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-10 21:28

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-10 21:28

Bowie is ook mijn therapiepaard, zo noem ik hem. Met dit weer ga ik minder vaak, dan merk ik bij mezelf meteen verschil! Veel onrustiger en stemmingswisselingen, wakker liggen.
Hoewel de sneeuw wel een goede lichttherapie is...........

**Geplaatst**: 05-12-10 21:54

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 05-12-10 21:54

Inderdaad Stalone2, ik kreeg een superlieve PM van iemand!
Helaas te ver weg, maar echt leuk dat het aangeboden werd :-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-10 22:06

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-10 22:06

Gewoon blijven zoeken en kijken. Er zijn ook forums voor Fjorden en Friezen etc. Daar staan vast ook advertenties, of kun je er eentje plaatsen.
Veel mensen die een bijrijder zoeken, vinden alleen maar paardenmeisjes van 16 of zo. Een meer ervaren iemand is tovh wel fijn....

Ik was blij dat het vandaag regende- toch meestal niet mijn favo weer, maar ik kon wel weer even naar Bowie en ik was echt blij hem te zien.
Gewoon een beetje door de bak gewandeld en hij loopt dan heel lief achter me aan. Of even keihard alle energie eruit gooien en dan komen snuffelen, dat was heerlijk.

Ik zou wel meer Nh met hem willen doen. Toch maar eens opzoeken op BOKT.

**Geplaatst**: 05-12-10 22:12

Re: psychische problemen en paardrijden

Geplaatst: 05-12-10 22:12

Mijn appaloosa is ook mijn 'therapiepaard' op t moment. K Zit in de ziektewet (vanwege vreselijk pestgedrag op mn werk wat k sinds kort heb opgezegd) en op veel dagen voel k me niet in staat om iets zinnigs te gaan doen. Ben erg blij dat ik haar heb, anders zou ik waarschijnlijk ook nog eens in een sociaal isolement raken.
Ze staat op een pensionstal vlak in de buurt en daar zijn ook veel lieve mensen

**Geplaatst**: 08-12-10 22:52

Geplaatst: 08-12-10 22:52

ja ik ben ook afgekeurd bordie en depres. en mensen zien en snappen het gewoon niet. als je je been breekt zie je dat je niet kan lopen maar als je geen zin hebt of depri bent snappen ze niet dat je niet kan doen wat hun graag zien... en paarden werkt zeer goed bij mij. ik doe ook equitherapie, 1 x p week. alleen ben ik er laatst afgevallen... en nu durf ik niet meer op dat paard denk ik...

alle dieren hebben eigenlijk wel een goede uitwerking op mij. ik heb ook konijnen en cavia's. en een begripvolle vriend...

das ook heel belangrijk, alleen jammer van mn schoonouders en schoonzus...maarja.

stalone2 schreef:
Ja, dat van die paardenmensen herken ik wel. Vaak is het meer: niet banketstaaf, maar doen.
En ook vaak: jij boft maar. De hele dag lekker niksen en een beetje paardrijden! Luxe paard!

Maar waarom dat zo is, weten ze niet. Ik ben volledig afgekeurd en dat zien mensen als een luxe, of als aanstellerij.

Vaak maak ik er dan maar een grapje over: Mijn man verdient het geld, en ik geef het uit!

Overigens heb ik ook een konijn, maar mijn paardje is toch m'n beste vriend!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-10 23:14

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-10 23:14

Wat zonde van je equitherapie!
Kun je een beetje vertellen hoe dat in zijn werk gaat? Ik begrijp dat je ook gaat rijden?

(Dat van die schoonfamilie komt me akelig bekend voor....

)