Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-09 22:06

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:06

ben echt verliefd op dat boek, en geweldig wat die man allemaal wel niet doet en heeft gedaan. een boek en ervaring (dan niet van mij, maar wel zo levens echt gedeeld door de schrijver) om niet te vergeten!

**Geplaatst**: 13-08-09 22:15

Geplaatst: 13-08-09 22:15

Ik heb pas het boek gelezen en vond het echt práchtig! Ik ben zelf van plan om later (als ik groot ben..) ook zoiets te gaan doen met paarden en kinderen en jongeren met een stoornis of gedragsproblemen. Studeer momenteel maatschappelijk werk en studeer volgend jaar af, wil dan eerst graag wat ervaring op gaan doen en dan rustig aan iets opstarten. Ik vond het boek een hele mooie extra stimulans. Ik heb zelf niet zo veel met sjamanisme, omdat ik er erg weinig vanaf weet, maar vond het wel bijzonder te lezen dat het voor hen zoveel gedaan heeft.

Ik vond het ook heel bijzonder dat hij zichzelf zo bloot geeft, door oa foto's van zichzelf en zijn gezin erin te verwerken, maar ook door zijn fouten aan te geven.

Ik ben echt mega jaloers op je dat jij hem hebt mogen ontmoeten!! Als ik had geweten dat hij een demo gaf, had ik mezelf er zeker tussengesneakt!

Als je ooit naar zijn ranch gaat, houd ik me van harte aanbevolen als reismaatje!!

**Geplaatst**: 13-08-09 22:21

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:21

@Ronne: Als ik het goed hebt komt hij 6 sept naar de NH dag in Arnhem op stal Mansour

Je kans om hem te ontmoeten!

**Geplaatst**: 13-08-09 22:22

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:22

oe! niet te hart zeggen, zo meteen weet iedereen het

gaaf hoor, dat hij ook nog tijd heeft/neemt om naar Nederland te komen.

**Geplaatst**: 13-08-09 22:25

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:25

Oeh, daar moet ik heeeen!! Wát een inspirerende man is dat zeg!

Denk dat ik t boek nu nog maar eens ga lezen!

(twee weken later)

**Geplaatst**: 13-08-09 22:29

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:29

Oh nee! SORRY, SORRY, SORRY!
Ik heb het fout! *schaamt zich heel erg diep!

*
Daar word de "Tao van de Equus" vertegenwoordigd, ook een heel mooi en boeiend boek maar niet waar dit topic om gaat.
*schaamt zich diep en gaat in een hoekje staan*

**Geplaatst**: 13-08-09 22:31

Geplaatst: 13-08-09 22:31

En ik had me er zo op verheuheugd!!!

**Geplaatst**: 13-08-09 22:41

Geplaatst: 13-08-09 22:41

ik zag in het begin dat iemand de Netwerk uitzending had gemist? HIER kun je die bekijken

interessant!

**Geplaatst**: 13-08-09 22:47

Geplaatst: 13-08-09 22:47

Ja, ik schaam mij echt diep! Zo stom

.
Dat boek had ik voor dit boek gelezen en was er ook zo razend enthousiast over en aangezien ze even dik waren heb ik ze denk ik door elkaar gehaald :')

**Geplaatst**: 13-08-09 22:48

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:48

Hahaha, doet me denken aan die reclame van bol.com dat ze dan net zo'n boek zoekt als die ene en dat de verkoper dan met zo'n heel ander boek aankomt 'ook met een foto op de voorkant, ongeveer even dik..'

**Geplaatst**: 13-08-09 22:50

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 13-08-09 22:50

LOL! *rokie* ... Dat zijn ze allemaal, honderd, én 1 :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-09 09:55

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-09 09:55

Nou ik heb er zelf lang over gedaan maar ik heb hem ook eindelijk uit!! Inderdaad een geweldig boek waar niemand hier iets te weinig over heeft gezegd. Je kan je goed inleven omdat het imperfect is. Niet: they lived happily ever after.
Zo heb ik Rupert persoonlijk ook ervaren. Steeds wanneer hem iets over zijn methode werd gevraagd te vertellen herhaalde hij weer dat hij geen expert was, dat dit voor hem en zijn zoon werkte maar dat iedere ouder en ieder kind weer anders was. Hij plachtte geen wijsheid in pacht te hebben; nog een bepaalde religie hiermee te promoten. Er zijn schrijvers van bestsellers die wat minder bescheiden zijn hierover.
En Ronne als ik naar texas ga dan laat ik het je zeker weten.

**Geplaatst**: 14-08-09 09:59

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 14-08-09 09:59

Wow! Bijzonder. Wij hadden op ons vakantie adres ook een autistische jongen, die ontzettend veel plezier aan het paardrijden beleefde met zijn paardje. Springen, galoperen, zonder zadel, heel mooi om te zien!

**Geplaatst**: 14-08-09 11:19

Geplaatst: 14-08-09 11:19

Mooi topic om te lezen!
Ik vind dit gebied super interessant, heb zelf vrijwilligerswerk gedaan bij paardrijlessen voor gehandicapten en heb daar mooie dingen gezien. Daarnaast lees ik hier veel over, en ik wil dit boek dus zeker ook gaan lezen. Wel heb ik er wat kanttekeningen bij (vooral over de mediagekte er omheen), maar ik wil niet teveel oordelen voor ik het boek echt gelezen heb.

Wat een mooie ervaring om er zo bij te zijn, Lagavita! Echt heel leuk. Jammer trouwens dat je je paard moet verkopen, maar wel goeie redenen en echt heel eerlijk naar jezelf toe en ook naar je paard. Beter zo dan haar niet de aandacht en tijd schenken die ze verdient, dappere beslissing hoor!

Ronne, Tao of Equus is ook wel een dikke vette aanrader hoor.

**Geplaatst**: 14-08-09 11:26

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 14-08-09 11:26

Ik ga zeker mee naar Texas!

Wat ontzettend jammer dat je zo'n mooi paardje moet verkopen! Maar ik snap je beweegredenen prima! Tot nu toe heb ik mijn reizen altijd nog kunnen combineren met de paarden, maar als je inderdaad voor onbepaalde tijd weg wilt, is dit wel zo eerlijk! Ik las net trouwens je profiel en wij zijn volgens mij echt een beetje op dezelfde manier bij NH en western uitgekomen! Toevallig!

Tao of Equus heb ik nog nooit van gehoord.. is dat een boek? Schrijver?

**Geplaatst**: 14-08-09 11:49

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 14-08-09 11:49

http://www.boekenstand.nl/products/De_t ... 12084.html

**Geplaatst**: 14-08-09 12:03

Geplaatst: 14-08-09 12:03

Jee Lagavita wat zal jij trots zijn, dit zal je je hele leven bijblijven.
In het laatste blad van Bit staat ook het verhaal van Rupert Isaacson.
Ik heb het apart gelegd om ook het boek te bestellen.
Succes met je beslissing over je paard.

**Geplaatst**: 14-08-09 12:13

Geplaatst: 14-08-09 12:13

ToE was het eerste boek dat ik las over equitherapie, en dan in de zin van psychotherapie met paarden. Dus niet paardrijden voor gehandicapten, want dat het lichamelijk grote wonderen kan verrichten wist ik al wel. Maar in dit boek wordt ingegaan op wat je van een paard kunt leren, en dat gaat heel heel diep.

Inmiddels heb ik zelf ook 2 workshops in deze richting gedaan, en ik vind het onwijs waardevol. Je komt dingen over jezelf te weten waar je toch wel van staat te kijken, en ondanks dat het heeeelll heftig kan zijn voelt het toch ook wel veilig. Je voelt je echt gesteund en geaccepteerd.

Bedankt trouwens voor het noemen van de NH dag op stal Mansour, ik heb even gekeken en dat ziet er interessant uit zeg. En ik heb die dag nog vrij ook, dus binnenkort eens even op het gemakkie kijken voor welke workshops ik me evt zou willen inschrijven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-09 14:36

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-09 14:36

Ik heb de tao of equis ook maar eens even besteld. Zelf heb ik veel over deze onderwerpen gelezen en niet alleen gelezen ik ben er zelf ook mee bezig. Mijn paard staat nu natuurlijk als therapiepaard maar toen ik 15 was kocht ik een zeer getraumatiseerd paard dat helemaal opnieuw moest leren mij te vertrouwen. Dat was mijn eerste kennismaking met spelenderwijs bezig zijn met je paard. Het paard leert van jou maar het paard vertelt jou op zijn beurt ook weer heel veel over jezelf. Al vroeg wilde ik daar meer mee doen. Er worden zelfs management cursussen gegeven op basis van natuurlijk leiderschap met paarden. Toen was dat al een idee van mij, nu is het in nederland ook praktijk maar in de rest van europa nog niet zo gewoon. Ook wat betreft psychotherapie is Nederland een voorloper in het gebruik van dieren hierbij en dan gaat het niet alleen om paarden.
Met de mediahype rondom dit boek ben ik het eens maar dat is iets waarvoor een schrijver zelf vaak niet kiest. Het zijn de uitgevers en de PR die het boek willen promoten en dat gaat vaak 'the american' way. Dat is puur business. Het mooie vind ik dat Isaacson zelf hier geen kapsones van krijgt. Hij is niet arrogant over zichzelf als schrijver of als kundige op het gebied van therapie met paarden. Hij is van oorsprong journalist en daarnaast paardentrainer geweest en hij heeft puur geschreven over zijn eigen ervaringen. Hij was hier niet mee in aanraking gekomen als hij geen zoon had die autistisch was. De manier van omgaan met paarden was ook voor hem nieuw en zijn eigen bevindingen heeft hij tot een boek verwerkt. Dit was ook puur om financiele redenen: de reis die hij wilde ondernemen naar mongolie kostte meer geld dan de familie had. Dat is een ander doel als dat je even een boek gaat schrijven omdat je denkt dat je de samenleving iets te melden hebt.
Ik heb ook even op jouw profiel gekeken Ronne. Wat een mooie paardjes! Bovendien waar je je nu in aan het scholen bent is een booming en growing business. Jammergenoeg was dat er nog helemaal niet toen ik studeerde. Ik ben antropoloog. Werk dus ook met mensen en kan daar uiteindelijk ook veel kanten mee op. Ik ben van plan te gaan reizen en mezelf te gaan orienteren maar op deze manier ook in de praktijk te scholen. Uiteindelijk wil ik iets doen met paarden en mensen. Ik fotografeer en schrijf zelf veel wat voor mij een hobbie is die mooi te combineren valt.
In princiepe kan Sophie mee. Ik ga in maart zeer waarschijnlijk in Barcelona werken op een boerderij waar ze natuurlijk met paarden omgaan en uiteindelijk ook iets therapeutisch willen opzetten maar dan voor terminaal zieke kinderen. Zo heb ik meer adressen in die regio (oa ook via Rupert Isaacson) en wil ik ook op gewoon biologische dynamische bedrijven gaan werken. Ik wil zelf meer dan paarden alleen. Ecologisch boeren ernaast en dit wellicht met tourisme combineren. Het is een jarenplan. Sophie past erg in waar ik naar toe wil dus dat is het dubio waarin ik zit. Haar verkopen of haar houden. Maar om te kunnen werken voor een langere tijd tegen enkel kost en inwoning is ook geld nodig... Er is inmiddels een zorgboerderij die Sophie wil leasen. Dit geeft me wat respijt om te kijken of ik haar wel echt kwijt wil. Ze gaat uiteraard ook niet naar de eerste de beste koper. Het moet voor mij vooral goed voelen dus ik wil geen overhaaste beslissingen hoeven maken.

**Geplaatst**: 14-08-09 15:11

Geplaatst: 14-08-09 15:11

Lagavita, wat mij bij dit boek een beetje dwars zit, is dat het contract voor het boek er al lag voor hij aan de reis begon. Dan begin je er i.m.o. toch minder onbevangen aan, zeker omdat er ook een filmcrew meereisde. Het doel van de reis was dus niet alleen zijn zoontje helpen, maar ook een mooi verhaal scoren, en dat voelt voor mij wat ongemakkelijk. Maar net wat ik zeg, ik bewaar mijn definitieve oordeel tot ik het boek heb gelezen hoor! Dit is alleen het gevoel dat ik er nu een beetje bij krijg - maar dan nog is het prachtig dat het zoveel voor zijn zoontje heeft betekend natuurlijk!

Wat ben jij met onwijs interessante dingen bezig zeg, ik heb er best wel bewondering voor hoe je je dromen in de praktijk vorm aan het geven bent. Echt heel erg mooi om te lezen, ik vind het heel inspirerend. Soms zou ik wel willen dat ik ook de guts had om er zo achteraan te gaan, vooral om internationaal rond te reizen en ervaringen op te doen, maar ik ben daar toch ietsje te honkvast voor ben ik ban.

Ik ben zelf al wel jaren bezig met 'spelen met mijn paard', maar pas de laatste tijd heb ik ook wat workshops e.d. gedaan. Dat smaakt naar meer, dus ik ga me er zeker meer in verdiepen. Meer nog dan paardrijden voor fysiek gehandicapte mensen spreekt het me aan wat paarden met de geest van een mens kunnen doen. Sowieso wat het met mensen doet om in de natuur te zijn, of met dieren bezig te zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-09 15:25

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-09 15:25

Hoi nemue ik snap je issues met het boek. Dat had ik ook wel een beetje maar het is denk ik meer dat hij een hobbie en een talent kon combineren met zijn eigen spirituele zoektocht want dat was het wel. Hij stond er wel zeer voor open omdat dit echt zijn eigen idee was. Het moest uiteindelijk ook wel gefinancierd worden en hij is eerst fondsen gaan werven. Toen hij te horen kreeg dat een uitgever bij voorbaat geinteresseerd was in zijn schrijfwerk erover en hem hiervoor vooruit wilde betalen viel er iets op zijn plaats. Er is inderdaad ook een camera ploeg mee geweest maar ook dit ging op Ruperts eigen initiatief. Hij kwam een camera man tegen die een goede vriend werd met dezelfde interesse als hij. Deze man wilde belangeloos mee. Wilde ook voor zijn eigen reis betalen om Rupert in zijn zoektocht te volgen en de ontwikkelingen die het kind al dan niet zou maken. Maar goed ik heb puur naar de schrijver zelf gekeken. Het is misschien geen hoogdravend boek omdat het een zoektocht is. Het draagt geen oplossingen of waarheden aan maar open stond hij zeker.

Wat betreft mijn quest om mijn dromen na te jagen... het moeilijkste vind ik het bepalen wat mijn dromen zijn. Met mijn reizen voor onbepaalde tijd hoop ik daarachter te komen en dat ze steeds meer vorm krijgen. Ik weet nu alleen nog maar vaag de ingredienten laat maar zeggen. Het is als op gevoel een taart gaan bakken. Een dergelijke sprong in het diepe is ook zeker eng maar ik heb al wel een half jaar in spanje gewoond, voor mijn studie een aantal maanden in guatemala gewoond en nog eens een half jaar door azie gereisd. Bovendien wonen mijn ouders nu in portugal en mijn oom in zuid Spanje. Dat maakt de drempel allemaal iets lager maar desondanks nog wel heel spannend. Ik ben natuurlijk bang met lege handen terug te keren en dan terug bij af te zijn.
Ik weet alleen een ding: ik werk nu in de opvang met harddrugsverslaafden en dit is niet de carriere die ik beoog. Ik heb nog geen zin in een vaste baan, huisje, boompje en beestje. Misschien moet ik simpelweg nog wat wilde haren kwijt en me vrij voelen.

**Geplaatst**: 14-08-09 15:30

Geplaatst: 14-08-09 15:30

Hihi, misschien ben ik eigenlijk gewoon wel jaloers dat hij gefinancierd zoiets geweldigs kon gaan doen.

Nee, ik geef het eerlijk toe, als ik zo'n kans kreeg deed ik het ook, want het is maar niet even fantastisch natuurlijk, om zoiets te mogen doen. Dus ik geef hem groot gelijk hoor, ik vraag me alleen af wat deze manier van 'onderzoek' doen (met de druk om te presteren erachter) doet met hoe je erin staat.

Pfoeh, wat een coole dingen heb jij al gedaan joh! Ik heb nog nooit zoiets gedaan, heb zelfs niet in het buitenland gestudeerd omdat ik een paard heb. Ik bewonder wat dat betreft je beslissing wel om Sophie te verkopen, hoewel het mijn keuze nooit is geweest. Mijn pony Santa is nu 22, dus die gaat niet meer weg, maar ze staat inmiddels wel zo goed gestald dat ik een paar maanden weg zou kunnen. Heel misschien ga ik dat volgend jaar doen, maar dat is dan dus 2 of 3 maanden en echt niks vergeleken bij jouw plannen.

Al houd ik me wel aanbevolen als je mooie adresjes hebt om een paar maanden 'stage' te gaan lopen met paarden die therapeutisch worden ingezet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-09 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-09 15:41

Haha wie weet kan je ooit wel bij mij stage gaan lopen. Wie weet waar ik over twee jaar sta. Ik snap jouw keuze om voor je paard te kiezen ook heel goed hoor. Soms wou ik gewoon dat ik wat minder onrust had en wat beter kon settelen en gaan voor dingen dus dat bewonder ik ook. Toewijding en verantwoordelijkheden nemen zijn niet mijn sterkste kanten. Ik heb er wel naar verlangd. Zodoende ook aan de vaste baan, paarden gekocht... maar setteling down dat kan je niet afdwingen en ik had het gevoel alsof iemand me langzaam de keel dicht kneep. Nu ik eenmaal heb besloten weg te gaan geeft dat me meer rust. Ook met een paard is dat mogelijk. Sophie staat nu in bruikleen heel goed. Financieel en qua verzorging hoef ik me er geen zorgen over te maken. Ik vraag me puur af: is dat wel eerlijk naar het paard toe. Als ik zeker zou weten dat ik over twee jaar mijn eigen land had dan is dit een goede oplossing maar alles is onzeker en dat maakt het lastig.

Nog even over het boek. Ik denk dat je er een verkeerd beeld van hebt want er was geen sprake van druk tot presteren. Hij hoefde niet per se een resultaat te behalen. Een boek over een volledige mislukking was ook goed geweest. Hij moest gewoon schrijven over zijn eigen zoektocht, zijn bevindingen. Dat was iets wat hij sowieso al wilde doen. Hij heeft daarmee inderdaad geluk gehad. Wie wil dat niet. Als er nu een uitgever zou komen en tegen mij zou zeggen: here u go, je krijgt zoveel duizend euro voor je zoektocht. Zet m op papier zou ik zeggen... Dan zat ik niet meer in dubio over de verkoop van mijn paard, was ik weg en vrij. Kon Sophie makkelijk gewoon mee naar het buitenland want money was not an issue en uiteraard wil ik mijn zoektocht het allerliefst met Sophie doen!

**Geplaatst**: 14-08-09 15:46

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 14-08-09 15:46

Grappig is dat, bij mij is het nou net andersom. Ik denk er wel eens aan om de boel de boel te laten en bijv voor onbepaalde tijd rond te gaan trekken of een jaar ergens te gaan werken, maar zodra ik serieus dingen ga overweggen krijg ik daar vreselijk de zenuwen van en word ik al misselijk als ik er aan denk. Als ik weg zou gaan, zou ik Santa wel laten waar ze staat - misschien komt ze dan inderdaad wat tekort aan aandacht, maar aan de andere kant, ze staat met andere paarden en is het niet een beetje egoïstisch van mij om te denken dat ze niet zonder mij kan? Het alternatief is ook niet zo aantrekkelijk, een paard van 22 verkoop je niet meer zomaar natuurlijk - en ik zou ook altijd het plan hebben om terug te komen, dat maakt natuurlijk ook verschil.

Heeft hij dat gezegd, dat een boek over een mislukking ook goed was geweest? Want dat lijkt me toch voor de uitgever niet zo'n succes, als je zoiets moet verkopen. Ik krijg hetzelfde idee als bij 'Eat, Pray, Love' van Elizabeth Gilbert, die ook vooraf een voorschot kreeg. Dat het dan toch anders is dan wanneer je volledig vrij bent, je moet immers toch een consistent, leesbaar verhaal ervan weten te brouwen. Dan maak je misschien toch andere keuzes dan wanneer je 100% vrij bent. Aan de andere kant ben je juist door het voorschot misschien wel vrijer om echt je hart te volgen, dat kan natuurlijk ook.

**Geplaatst**: 14-08-09 18:36

Re: Autisme; de paardenjongen

Geplaatst: 14-08-09 18:36

Dank je lagavita, ik vind zelf ook dat ik mooie paardjes heb

Al is de jongste nu al erg veel veranderd en nog een stuk mooier geworden (t begint nu op een quarter te lijken).

Wat een reizen heb jij gemaakt! Ik heb zelf ook al wel flink wat van de wereld gezien, maar nooit echt lang gereisd. Dit komt eigenlijk door verschillende factoren.. Zo kan ik mijn paardje niet erg lang missen, heb ik al 6 jaar een vriend die niet erg dol is op reizen, die ik niet lang wil missen en ben ik zo iemand die na een maand heimwee krijgt

Daarom maak ik reizen van 2-4 weken. Op die manier ben ik inmiddels 4x in India geweest, heb ik Noord Amerika voor een deel gezien en kom ik net terug uit Marokko. Ook Europa heb ik voor een heel groot deel gezien. Ik heb gemerkt dat je zo ontzettend veel leert over jezelf en anderen en de wereld op zich door te reizen. Eigenlijk zou iedereen dat moeten doen!

Voor volgend jaar staat er ook weer een grote reis op het programma... waarheen weet ik nog niet, misschien Costa Rica en Nigaragua... al zijn er zoveel landen waar ik nog heen wil!

Ook ik zoek naar een manier om kinderen met gedragsproblemen en stoornissen te verenigen met mijn liefde voor paarden. Zo ben ik al eens eerder op equitherapie gestuit. Helaas vind ik de opleiding érg duur en krijg ik er een beetje een commerciele bijsmaak van. Wel zou ik graag zelf iets opzetten.. niet grootschalig, maar gewoon, iets waardoor ik op mijn eigen manier een steentje bij kan dragen aan de participatie van 'dat soort' kinderen.

Nimue: Ik snap precies wat je bedoelt met het commerciele idee eromheen, maar echt: lees het boek en je denkt er heel anders over! Hij legt daarin ook precies uit hoe dit is gelopen en waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt. Je merkt dat hij niet in de spotlight hoeft te staan, maar dat hij wel zijn zoon wil helpen en zo ook andere kinderen met hetzelfde probleem. Hij heeft echt alles op alles gezet om zijn idee te kunnen testen. Hij wist dat het misschien totaal niet zou werken (en het verliep ook niet zoals hij verwacht had), maar wilde het koste wat kost wel proberen. Dat vind ik knap en inspirerend... the american dream in de puurste vorm. Het laat zien dat als je iets echt graag wilt en goed naar je gevoel luistert, alles mogelijk is. Daar krijg ik kippevel van!