Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
kohtje schreef:Ik ben eigenlijk zo bang geworden om te rijden omdat ik mijn benen niet onder controle heb . Ook stabiliteit is nu slecht.
Toch mis ik het en zit ik te denken om een paar western lessen te nemen. Al zal ik straks maar stap ritjes in het bos kunnen maken .
Ook ben ik aan het kijken voor mennen maar ik kan niet bedenken hoe ik goed op een kar kan komen.
wil je dan een berichtje sturen? bedankt
( ik heb niet het volledige topic gelezen want dit is al pagina honderd ofzo !)
Deze is nog niet ver gevorderd maar wel zover dat ik met sporten niet als 'gezond' behandelt mag worden, vooral omdat ik last heb van mijn hart.
YellowLeaf schreef:Een beetje een oud topic maar ik "rijd" ook met een beperking voor zo ver het rijden mag hetenVroeger reed ik 3 tot 5 paarden per dag en nu rijd ik hooguit eens in de twee weken. Ik les momenteel ook niet. Na een ongelukje heb ik allerlei breuken opgelopen waaronder mijn rug en nu ruim 2 jaar later ben ik nog niet op mijn oude niveau.
Ik merk wel dat het plezier er voor mij een beetje vanaf gegaan is.. Herkennen meer mensen dit? Ik heb jaren lang jonge paarden opgeleid t/m Z2 en nu hobbel ik alleen nog wat rond op mijn eigen merrie. De motivatie om haar te trainen onder het zadel is er helemaal af omdat ik haar niet kan trainen zo als ik graag zou willen.
henst schreef:Ik ben slechtziende en ik heb ook nog paard gereden en nog mee gedaan aan de speciale olympische. Dat zijn olympische spelen voor mensen met en beperking.ik heb er een paar keer goud gepakt maar door problemen met mijn rug mag ik geen paard meer rijden zeer jammer ik mis het zo.

Hoewel het niet leuk is, ben ik wel opgelucht dat ik die stap genomen heb.
gewoon effe op je buik blijven hangen op zadel. Ipv eraf gaan. En lieve blik buigende hals v paardje; van okay daar ga je ! Langzaam naar beneden glijden ; ow ja oliebol de pijn ..... ( wel wijzer mbt op paard pijnloos) en dan 40 sec later effe 2 paardjes vasthouden die het nix uitmaakt ! Dat ik wat verkrampt voel! Maar ik sta en kan met krukje later bus halte bereiken
Ook nog kan mooi iemand effe foto maken vd buitenrit groep
waar wij waren bij aangesloten. Zoals een wijs iemand zei ; " tolerante paarden voelen jouw intensie! En als jouw hulp niet functioneel is reageren ze niet " lieverds ( paarden) dankjewel voor acceptatie en jullie " open mind" ! PS die 2 maakten het nix uit okay ze houdt ons vast effe knuffen en blijven staan, ik wist gewoon die kerel is net als een kruk en mijn vaste paardje daar is de meest begripvolle dame