Geplaatst: 29-08-12 16:57 JorisDy schreef:Eigenlijk heb ik geen echte beperking, maar wil hier toch even kijken of iemand tips voor mij heeft.
Zes jaar geleden ben ik van de pony gevallen en daarbij mijn arm goed gebroken. Nu heb ik in mijn linkerarm minder kracht en schiet die regelmatig op slot. Mijn hand werkt niet zo soepel als rechts en reageert wat trager. De kracht in mIjn linkerhand is ook minder. Ik kan er geneens een aansteker mee aankrijgen of kan knijpen.
Nu rij je natuurlijk niet op kracht maar merk ik met rijden dat links nageven lastig is. Puur omdat die arm niet soepel is en ook in een vrij aparte houding staat met rijden.
Heeft iemand hier ervaring mee? Of tips?
Ik heb zo ongeveer hetzelfde als jou, mijn elleboog is dan verbrijzeld en is ook niet mooi gezet. Maar verder heb ik ook de problemen die jij opnoemt. De enige tip die ik kan geven; roei met de spanen die je hebt. Probeer er het beste van te maken en probeer dingen op andere manieren op te lossen. Stelling rij ik heel veel om mijn linkerbeen en begrens met mijn rechterhand en ook rechterbeen. Gelukkig is mijn paard los in de hand en loopt al nagefelijk met vrij weinig druk.
Probeer vooral veel uit de achterhand de rijden en hem ze laten zakken in je hand.
.
. Klinkt misschien heel hard maar ze is er nu wel doorheen. Ik praat nu over een jaar of 20 terug. Daarna heeft mijn moeder nog een scootmobiel gehad maar daar durft ze niet mee te rijden; zij heeft nooit gefietst of auto gereden. 
. Natuurlijk wil niemand graag in een rolstoel, en ja, je zult best bij tijd en wijle vreemd aangekeken worden. En ook wel eens te maken krijgen met onbegrip omdat het niet zichtbaar is. Bedenk dan dat het een gebrek aan kennis is en niets met jou als persoon te maken heeft!
. Bespottelijk natuurlijk en gewoon kortzinnig. Omdat het niet direct zichtbaar is, bestaat het ook niet... Die man stond nog te tieren toen wij maar gewoon weggelopen zijn.
. Toen ik last kreeg van mijn 1e nekhernia had ik totale uitval van mijn rechterarm (speciale mitella om de nek te ontzien) dus schrijven was een probleem omdat ik rechtshandig ben. Ik ben wel naar het werk gegaan maar kon geen afspraken voor de mensen opschrijven (werkte toen bij centraal afsprakenburo in zkh). Afspraken maken in computer was geen probleem en ik liet de mensen zelf hun afspraak op de kaart schrijven 
. Slechts één persoon vond dat ik in zo'n toestand niet kon werken en weigerde zelf te schrijven. Tja, die moest dus wachten tot mijn collega tijd had.... Als hij het wel zelf had gedaan, was hij minstens 5 minuten eerder klaar geweest. Ik heb er niet wakker van gelegen hoor!
. Dat vind ik de afgelopen jaren wel verbeterd.
) verder stopt om mee de straat waar ik in de auto zit in te slagen is al een halve hartstilstand waard, en dan zit ik nog niet zelf achter het stuur, dat zal brokken geven 
. Vanmorgen wel gaan werken maar kan niet zitten... Dus aangeboden om ander (vervelend) werk te doen en mocht eerder weg. Even gebeld met de fysio, blijkt dat er een rib verschoven is 
. Ik gebruik nu een tennisbal om nét naast de zere plek langs de muur te rollen. Kon ook over een opgerolde handdoek op bed maar zoiets werkt niet op een waterbed. Mag niet te lang rollen: beter 10x3 minuten dan 1x 30 minuten. Dus maar even iedere 2 uur even rollen. Gek genoeg helpt het wel om iets te verlichten en daar gaat het tenslotte om. Mocht ook proberen om kleine stukjes te fietsen, wil ook nog wel eens helpen.
. Werk gebeld, flink pissig daar, groot probleem om het werk af te krijgen... Daarna mijn moeder gebeld, pleister verwijderd en toen kwam de volgende uitdaging: hoe kom ik weer boven? Ouders waren al bezig om te douchen en aan te kleden om igv nood naar mij toe te komen (schatten toch!). Tasje mee met eten en drinken en mijn moeder heeft mij telefonisch weer naar boven gepraat. Ben zelden zó blij geweest om mijn bed te zien. Op handen en voeten spullen gepakt van de overloop maar ik was weer veilig boven. Daarna begon de ellende pas goed: na amper 24 uur die pleister gehad te hebben, gisteren volop aan het afkicken geweest. Toch maar liever die rugpijn dan dit maar hoe lang nog voor die zooi uitgewerkt is? Redelijke nacht gehad, rugpijn is iets erger maar niet zo erg als vrijdag en de morfine lijkt grotendeels uitgewerkt te zijn. Lig nog wel op bed, ga straks lekker douchen en dan maar kijken hoe het daarna gaat. Conclusie: die pleister kan toegevoegd worden aan het lijstje van medicatie waar ik niet tegen kan. 
Bovendien werkt dat voor mij dan maar weer tijdelijk. 
. Bovendien: hoe zou ik daar in vredesnaam gekomen zijn??? Het is een 1/2 uur met de auto, ik was alleen thuis, kon absoluut niet autorijden in die staat, huisbezoek doen ze alleen als je op sterven na dood bent..... Niet dat ik veel verwacht had van de HAP maar misschien hadden ze wat advies kunnen geven of iets waardoor de klachten zouden verminderen. Nou ja, ik ben er door gekomen!