Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-01-09 23:37

Geplaatst: 26-01-09 23:37

ja 90 percent is een goed streven...idd...

zal ik daar maar voor gaan? ook ik heb er weleens moeite als ik iemand moet vragen bvb voor me op te zadelen etc dus ja dit is herkenbaar.

**Geplaatst**: 26-01-09 23:39

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 26-01-09 23:39

heerlijk dat het herkenbaar is, fijn om te weten dat ik niet de enige ben

**Geplaatst**: 26-01-09 23:39

Geplaatst: 26-01-09 23:39

QueenBeeBee schreef:
oh jeetje balen zeg dat je helemaal afgekeurd bent

Ik heb een collega met behoorlijk MS op het werk

de bedrijfsarts heeft mij ook gedeeltelijk willen afkeuren ivm mijn RSI...

ja het was balen maar heb lang geprobeerd, maar er speelt ook nog eens mee dat ik hierdoor zeg maar geestelijk minder stabiel ben geworden en bij te veel druk gaat het gewoon verkeerd. het telkens weer proberen om te werken leverde uiteindelijk meer stress op dan thuis te zitten. tja, zo is dat gegaan. ik vul mijn dag wel in, dat wel, mmar mis soms het "normale"gang van zaken.

**Geplaatst**: 26-01-09 23:40

Geplaatst: 26-01-09 23:40

QueenBeeBee schreef:
heerlijk dat het herkenbaar is, fijn om te weten dat ik niet de enige ben

ik denk dat de meesten hier zoiets hebben...in feite zitten wij allemaal in hetzelfde bootje, maakt niet uit om welke beperking het nu gaat

**Geplaatst**: 26-01-09 23:41

Geplaatst: 26-01-09 23:41

dat is dan inderdaad te lastig om vol te houden en dan moet je inderdaad keuzes maken, helaas... :(:)

Snap zeker dat je het kan missen, werken betekent veel meer dan alleen maar geld verdienen

**Geplaatst**: 26-01-09 23:41

Geplaatst: 26-01-09 23:41

Bari schreef:
QueenBeeBee schreef:
heerlijk dat het herkenbaar is, fijn om te weten dat ik niet de enige ben

ik denk dat de meesten hier zoiets hebben...in feite zitten wij allemaal in hetzelfde bootje, maakt niet uit om welke beperking het nu gaat

Klopt helemaal, gevoelens zullen allemaal op elkaar lijken

**Geplaatst**: 26-01-09 23:41

Geplaatst: 26-01-09 23:41

ja het betekent ook collega's en sociale contacten...

**Geplaatst**: 26-01-09 23:42

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 26-01-09 23:42

precies! En het gevoel van gewenst zijn en ergens belangrijk zijn! Ergens deel van uit maken

**Geplaatst**: 26-01-09 23:43

Geplaatst: 26-01-09 23:43

ja dat is heel belangrijk, maar...ik heb altijd nog mijn PAARD...

daar leef ik ook voor, ik zal niet zonder kunnen, eind december mijn friese merrie verloren en raar dat het klinkt-ik ging lichamelijk ook helemaal achteruit. nu heb ik de tinker en het gaat weer een stukje beter gelukkig.

**Geplaatst**: 26-01-09 23:44

Geplaatst: 26-01-09 23:44

Ik ga slapen, meld me morgen wel weer hier

Slaap lekker :evaw:

**Geplaatst**: 26-01-09 23:45

Geplaatst: 26-01-09 23:45

yep ik ook, welterusten iedereen en tot mogguh!

**Geplaatst**: 26-01-09 23:45

Geplaatst: 26-01-09 23:45

Bari schreef:
ja dat is heel belangrijk, maar...ik heb altijd nog mijn PAARD... daar leef ik ook voor, ik zal niet zonder kunnen, eind december mijn friese merrie verloren en raar dat het klinkt-ik ging lichamelijk ook helemaal achteruit. nu heb ik de tinker en het gaat weer een stukje beter gelukkig.

Ja mijn paard is ook mijn steun en toeverlaat! Ik heb haar gekocht in de periode dat ik thuis zat met RSI

Ze is erg bijzonder voor mij :+:

**Geplaatst**: 26-01-09 23:46

Geplaatst: 26-01-09 23:46

fijn is dat dit gevoel he....tja zo zie je maar weer wat paarden vooral voor mensen met een beperking kunnen betekenen...

**Geplaatst**: 26-01-09 23:53

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 26-01-09 23:53

QBB daarom ben ik gaan western rijden hihi, hoef je nooit meer te vlechten

Nee zonder gekheid. Ik rij nog wel eens wedstrijden. En onlangs heb ik een demonstratie gereden. Maar ik weet wel dat me dat ontzettend kost. Ik neem speciaal pijnstillers, rij mijn wedstrijdonderdelen en daarna ben ik helemaal kapot. Gelukkig heb ik heel goede vriendinnen, die me opvangen (ik kan dan niet meer makkelijk van mijn paard komen) en het uitstappen afzadelen, weer op de trailer zetten voor hun rekening komen. Ik hoef dan alleen met trillende handen iets te drinken. Als ik dan weer een beetje bijgekomen ben, rijden ze me met paard en al weer naar huis.

Net zoals ze er altijd toevallig zijn als ik op een slechte dag niet zo goed zelf mijn zadel op mijn paard krijg of zelf kan kansingelen. Mensen met een gouden randje. Want ze doen gewoon, ze praten er niet eens over.

**Geplaatst**: 27-01-09 06:10

Geplaatst: 27-01-09 06:10

Zo vannacht weer lekker lopen braken (oke kan ik niet meer door mijn maagband, maar komt verder op hetzelfde neer), krampen in mijn buik, lopen janken als een gek. Fijn. Dus voorlopig toch even geen brood meer en extra rustig aan doen met eten..

Ik weet trouwens waarom Madeira bokt (ze vind het erg moeilijk om rechtsom de volte te maken, en ik vraag dan soms stelling, en dan gaat ze bokken) dus ik ga flink eraan werken met haar. Ik heb hele tijd gehuild, maar het is klaar, we gaan er weer voor!

Toen ik voor een tinker keek die ik misschien wilde kopen (uiteindelijk toch Madeira geworden haha) heb ik dus 1x op een western zadel gezeten.. Heel raar vond ik het voelen.. Ik stapte overgens er zo zelf op, met een dressuur zadel niet.. raar he?

**Geplaatst**: 27-01-09 07:36

Geplaatst: 27-01-09 07:36

@ madeira! wat vervelend zeg, dat je je niet zo lekker voelte vannacht.ik hoop het gaat weer beter?
Madeira find de ene kant om waarschijnelik moelijk ja, klinkt althans wel zo. elke keer een beetje meer proberen in te buigen, ik doe zoiets ook soms gewoon op de hoefslag, even stelling naar buiten en dan weer naar binnen, en idd veel voltes, gebroken lijnen etc.

**Geplaatst**: 27-01-09 12:09

Geplaatst: 27-01-09 12:09

@QBB
Welkom, je hebt veel meegemaakt zeg!!
We lopen hier toch wel met zeer uiteenlopende beperkingen rond, maar eigenlijk komt het steeds weer op hetzelfde neer en is het heel fijn om ervaringen daarover uit te wisselen.
Wat die acceptatie betreft: Dat zeg ik ook altijd dat 100% accepteren nooooit zal lukken. Er blijft bij tijd en wijlen altijd frustratie als je weer eens iets niet zelf kan. In je kop wil je van alles. Ik zit altijd vol met ideeën, voorheen probeerde ik ook alles uit te voeren. Dan bedacht ik het op een goede dag en je raad het al.......de uitvoering moest dan toevallig op een slechte dag.....en dan...supergefrustreerd en verdrietig. Maargoed, je leert het wel in de loop der jaren en ik stel mijn doelen niet meer zo hoog. Dat scheelt al een stuk.

Met de paarden heb ik niet meer de ambitie om wedstrijden te rijden. De laatste keer dat ik dat deed is meer dan 10 jaar geleden. Met mijn honden doe ik mee aan Canine Freestyle wedstrijden. Ook doodvermoeiend, maar beter hanteerbaar dan met paard op stap.

@Madeira
Als je paard moeite heeft met een kant, dan zou ik er eens een chiropractor naar laten kijken. Ik heb daar zeer goeie ervaringen mee. Zowel bij mijn paard als bij mijn honden (en bij mezelf). Juist bij zo'n klacht als jij beschrijft. Het is aan jou, maar ik wilde het wel even tegen je zeggen.

**Geplaatst**: 27-01-09 12:14

Geplaatst: 27-01-09 12:14

herkenbaar canter...doelen bijstellen, ja zo ervaar ik het ook. moest bij mij ook allees meteen gedaan worden, zonder rekening mee te houden dat ik een slechte dag had en ja...frustratie, tranen...nu kan ik dit beter loslaten en krijg er weer plezier in. en daar gaat het ook om-plezier. ik heb vandaag een slechte dag, om zo maar te zeggen, dus ik ga mijn tinkie zometeen lekker poetsen en klaar voor vandaag.

**Geplaatst**: 27-01-09 12:15

Geplaatst: 27-01-09 12:15

Hoi

@Madeira:

wat vervelend zo'n nacht zeg...
En inderdaad misschien kan een paardenfysio of chiropractor je paard een na laten kijken. Dan weet je meteen of het niks lichamelijks is of echt gewoon karakter ofzo!

Tja Canter heb helaas veel meegemaakt, dit is alleen voor mij persoonlijk... maar zo heeft mijn andere broer met zijn hand in de cirkelzaag gezeten... dat was ee nhalf jaar na mijn ongeluk. Je kan begrijpen dat het voor ons een hele heftige tijd was! :oo

Maar ik kan wel zeggen dat ik er heel sterk door ben geworden, soms TE sterkt

Wedstrijden wil ik wel graag rijden, Z2 is mijn doel met mijn merrie. Dan wil ik in het Z2 kur opo muziek rijden. Als we dan nog verder kunnen komen is het leuk, maar dat zien we dan wel

Ik heb gelukkig ook van die fantastische vriendinnen die me altijd helpen zonder een vraag of weerwoord. Daar moet je het echt van hebben. :+:

En als het vlechten niet meer kan, ga ik gewoon springen. Het is tenslotte een springgefokte merrie

**Geplaatst**: 27-01-09 12:20

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 27-01-09 12:20

Ja doelen bijstellen dat is inderdaad heel belangrijk. Loop ik ook wel tegen aan door mijn RSI...

Na mijn ongeluk kan ik bijv. niet altijd mijn eigen vlees snijden... leuk in een restaurant $:\$
Maar mijn vriend pakt dan stilzwijgend mijn bord en begint geduldig mijn vlees te snijden als of het de normaalste zaak van de wereld is :+:

Zo heeft hij ook de zomer dat mijn RSI op het "hoogtepunt" was met mijn handtas gelopen want zelfs dat kon ik niet dragen...

Schat dat het is

**Geplaatst**: 27-01-09 12:21

Geplaatst: 27-01-09 12:21

QBB... $*\o/*$ $*\o/*$ fijn dat je zo naar voren kan kijken. en dat je nog zo hoog wil gaan rijden, super! kuer op muziek is ook erg leuk. Ik werk ook met muziek maar dan in de VD, paarden vinden het vaak leuk met muziek.

**Geplaatst**: 27-01-09 12:24

Geplaatst: 27-01-09 12:24

QBB je spreekt nu iets aan, ik zal benieuwd zijn hoe bij de anderen de omgeving (man, vriend, familie) met de beperkingen omgaat.mijn man was eerst erg beschermend, alles willen doen maar ik heb geroepen dat het voor mezelf het beste is, dat ik zo veel mogelijk zelf kan doen, voor mijn eigenwaarde he.uit eten gaan we amper meer, mijn slokdarm werkt niet meer goed, dus ik eet gemalen voedsel...helaas. maar soms als we dan wel een keer gaan, dan bestellen we soep...

**Geplaatst**: 27-01-09 12:31

Geplaatst: 27-01-09 12:31

-

**Geplaatst**: 27-01-09 12:34

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 27-01-09 12:34

Ja MS is echt een heftige ziekte he... zie het bij mijn collega ook. Haarverhalen kunnen bij mij echt kippenvel bezorgen... maar ze is zo dapper! Echt knap!

Omgeving is wel echt belangrijk!

Nog zo'n voorbeel vlak na mijn ongeluk moest ik snel links leren schrijven want ik zou gaan beginnen op de HAVO. Dus heb ik met mijn moeder en 2 tantes brieven geschreven door iedereen in het links geschreven! Zo was ik niet de enige die aan het krabbelen was

**Geplaatst**: 27-01-09 12:35

Geplaatst: 27-01-09 12:35

QBB that's the spirit! knap! en vooral fijn dat je zo veel steun hebt om je heen! is wel belangrijk....zo ik ga even naar mijn "hynder" toe

ik kom straks weer bijlezen!