Helaas lig ik vandaag weer op bed vanwege toegenomen klachten.
Ik hoop toch zo dat mijn droom uitkomt. Ik heb al een stal gehuurd en alles is geregeld. Ook heb ik evt. mensen die de zorg van mijn paard kunnen overnemen tot ik beter ben.
T'is natuurlijk dat iedereen om me heen niet erg positief is over deze beslissing. Maar voor mij zal het zón teleurstelling zijn als alles niet door kan gaan.
Ik kan zo genieten als ik mijn kleine meid zie rondhobbelen door de bak. Dan neem ik het wel voor lief dat ik deze zomer nog geen buitenritten kan maken. Ik heb al jaren mijn verwachtingen naar beneden toe bijgesteld. Mijn geduld is al zo lang op de proef gesteld.
Ik lig nu plat om ervoor te zorgen dat ik volgende week heel even op onze toekomstige pony kan zitten om te bepalen of de combinatie past. Ik wil deze pony niet laten gaan omdat ik denk dat dit ons droompaardje is.
Al kan ik er straks maar heen om even te gaan kroelen. Dat zal al zoveel voor me betekenen.
De pony is zo braaf en mooi. Ik zal het begin missen, maar als ik opknap heb ik wel iets om naartoe te gaan.
Ik hoop maar dat de mensen om me heen dat snappen.
(of misschien ben ik dat al
)
. Zo kun je toch niet door blijven lopen????
. Heb verder geen hulpmiddelen nodig. 
. Maar dat is per persoon héél verschillend. Bij sommige werkt het helemaal niet, een paar weken of een paar maanden. Nu maar duimen dat de definitieve blokkade zijn werk gaat doen en je eindelijk van die pijn af komt
. Met stroom/warmte is een definitieve.