Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-10-11 20:51

Geplaatst: 02-10-11 20:51

ik ben vrijwilliger bij een manege voor aangepast paardrijden! erg leuk en dankbaar werk!
Zou het iedereen aanraden. (:

**Geplaatst**: 04-10-11 09:24

Geplaatst: 04-10-11 09:24

Redhorse schreef:
Bij mij op de manege is er ook speciale aandacht voor mensen met een beperking. We hebben bijvoorbeeld een soort teugelsysteem voor mensen met maar één hand en een soort lift achtig ding voor mensen die er moeilijk op komen. Voor mijn les aan is er altijd een klein meisje dat geestelijk gehandicapt is en even op een pony mag zitten (stap en beetje draf). Ik vind het zo mooi om te zien hoe dat meisje daarvan geniet! Volgens mij is het heel goed om mensen met een beperking toch te helpen rijden.

ik heb zelf zoals gezegd een spastische hemiplegie waardoor ik aan de rechterkant minder ben ontwikkeld en mijn fijne motoriek ligt enorm in de war..ook ben ik hierdoor spastisch over mijn rechterkant. ik heb geleerd dat door de kalme beweging van de warme rug van het paard je bij spastische mensen een ontspanning bereikt waar een therapeut jaloers op zou zijn. het geeft mensen in een rolstoel die verhuizen van kruis- naar kruinhoogte een groter gevoel van zelfstandigheid. ook is het voor verschillende mensen goed om in de spiegel te kijken die het paard je voor houdt. ook is het een goede manier om het zelfvertrouwen opnieuw aan te leren. de vooral jonge ruitertjes geven dit duidelijk aan. ook is vaak de interactie van paard naar ruiter hier een goede indicator van. het is inderdaad een mooi gezicht om die ruitertjes hun rondjes te zien rijden op een pony of paard. geeft inderdaad een goed gevoel!!!

**Geplaatst**: 18-10-11 16:27

Geplaatst: 18-10-11 16:27

[RIJ-ITP] Het is toch echt ongelooflijk.....

Is mijn topic van gisteren. Ik heb 2 paarden en heb al 19 jaar M.S

**Geplaatst**: 18-10-11 20:07

Geplaatst: 18-10-11 20:07

Ik heb scoliose en zit hier al 8 jaar voor onder ceasartherapie ook heb ik een kieffer en anatomica zadel en beide zitten heerlijk voor mijn rug. Het gekke is dat paardrijden voor mij een wondermiddel is mits met een goed zadel, als ik een uurtje heb paardgereden heb ik daar de rest van de dag en soms 2 dagen geen last meer van mijn rug. Helaas heb ik sinds 4 jaar ofzo nog een aandoening aan mijn been wat paardrijden een hel voor mij maakt. Het begon een paar jaar geleden als ik klaar was met trainen krijg ik krampen in mijn been. Na 4 jaar heb ik dat al na 10 minuten rijden en ga ik letterlijk kapot van de pijn. Het voelt alsof er iets afgeknelt zit. Dit belemmerd heel erg mijn prestaties, ik kan mijn rechtbeen minimaal gebruiken tijdens het rijden, ik kan geen kleine, lichtje hulpjes meer geven het is net alsof mijn been er slap naast hangt. Hierdoor kan ik mijn jonge paard die net onder het zadel is heel slecht de rechterbuiging aanleren. Ik heb als hulpmiddel een zweepje in mijn rechthand maar dit is ook niet prettig omdat mijn paard heel fel op een zweep reageert en een half uur lang over haar toeren daardoor kan zijn. Ik ben sinds 3 maanden geleden naar de huisarts hiervoor gegaan omdat ik het echt niet meer kon uithouden en die zij dat alles in orde was, dus doorgestuurd naar de sporttherapeut, manuele therapie, deze kon echter ook niks vinden dus weer terug gestuurd naar mijn eigen therapeut voor mijn rug, zij gokt dat mijn binnenbeenspieren te ver ontwikkeld zijn dus te sterk zijn en de spier in mijn rechterbeen verkort is, dit veroorzaakt beknellingen en de pijn, ik ben sinds een week nu bezig met deze therapie en moet mijn buitenbeenspieren gaan trainen zodat deze weer in balans komen, helaas gaat hier een lange tijd overheen voordat ik eindelijk van de pijn af ben, mijn rechtbeen valt ook naar binnen, dit was vroeger al en door de korte spier nog meer. Ik ben noooit geen fan van de dokter geweest dus heb het altijd maar uitgesteld totdat mijn instructeur zij dat het niet langer meer kon zo. Ook moet ik regelmatig tijdens het rijden afstappen van de pijn om mijn spier even op te rekken en dan gaat het weer goed. Heel vervelend allemaal en eigenlijk weten ze nog steeds niet of dit het eigenlijk wel is, ze gokken maar wat.
Misschien iemand die dit ook heeft? En er een oplossing voor heeft?? Ik wil er heel graag vanaf namelijk. Ik heb er ook alleen last van tijdens het rijden verder noooit.

**Geplaatst**: 22-11-11 18:35

Geplaatst: 22-11-11 18:35

ik heb op mijn manege ook iets geweldigs gezien, er komt om de twee weken op donderdagavond (in mijn les dus) een blinde man rijden, en die rijdt heel vaak op een paard met een blind rechteroog. met zijn tween hebben ze dus maar één oog en het gaat hartstikke goed! dat vind ik echt wonderbaarlijk!

**Geplaatst**: 25-11-11 23:58

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 25-11-11 23:58

@Sharon: ik herken die spierkrampen maar al te goed. Zelf heb ik er ook regelmatig last van. Ik rij onder begeleiding van een fysio op de manege. Die legt eigenlijk elke les mijn benen goed dmv een bepaalde draaibeweging en het lang strijken van de benen. Ik weet niet zo goed ik dat moet uitleggen maar het werkt wel heel goed

. De krampen zitten bij mij dan voornamelijk in de lies en heup.

**Geplaatst**: 29-11-11 12:23

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 29-11-11 12:23

Hee hee allemaal
ik heb een 3 jaargeleden denk ik voor t laatst wat verteld over mijn beperking: ziekte van osgood slatter. niks ernstig, maar wel vervelend. Dit is een ziekte die veel fanatieke sporters krijgen die snel groeien, rond de pubertijd. Ik kreeg dit toen ik 8 jaar was. Op deze leeftijd danste ik 2 keer in de week, reed 2 keer in de week paard en dee ook nog aan zwemmen voor zn 5 uur in de week.

Het begon eigelijk dat ik van de trap ben geleden, echt van boven naar beneden, op me knieen. Hierdoor zijn er wat botsplinters ontstaan maar doordat ik zo hard groeide (ik was toen al 1.60) groeide die botsplinters en vormde een buld onder mijn knieschijf, op mijn scheenbeen. Dit was verder geen probleem en dat kon blijven zitten zolang ik r geen last van had. Maar dat kreeg ik wel, echt heel erg zelf. niet kunnen slapen van de pijn, en echt niet kunnen lopen...

nou ziekenhuis in ziekenhuis uit voor onderzoeken, foto's, scan's alles er op en r aan. Tot ze op mijn denk ik 13e er achter kwamen wat het niet 1 buld was maar meerdere brokjes die onder mijn aanhechtingspees heen en weer bewogen als ik liep. nou daar hadden ze dus 5 jaar voor nodig om dat uit te vinden. Inmiddels mocht ik alleen nog 2 keer in de maand paardrijden, omdat het anders te pijnlijk werd.

Op mijn 15e mocht ik pas geopereerd worden wat ik echt als een verlossing zag, terwijl het toen nog even een staartje kreeg. Na die operatie vertelde ze me dat ik na een maandje weer mocht doen wat ik wilde en weer mocht rijden op mijn lieve paardje, die ik dus al een halfjaar moest missen. Ik helemaal vrolijk en echt tranen van verdriet. Ik weet nog wel hoe blij is was, ookal mocht ik weer een paar weken niet lopen, maakte me niet uit: ik kon straks weer wat ik het liefste deed, nou niet dus.
Na de operatie kreeg ik een ontsteking in mijn wond, die met veel medicatie behandeld werd. Hierdoor kreeg ik veel klachten aan mijn huid en vielen mijn haren uit en werd heeeeel dun. Ik moest terug komen om de hechtingen er uit te laten halen, maar dan door zn zuster. die ktrok gewoon zo van RATS dat ding er uit, maar die hechting zat niet in mijn huid maar in mijn pees, omdat ze anders niet bij mijn vergroeing konden komen. Achteraf had ze dat dus noooooit mogen doen, want hierdoor is mijn pees weer losgeraakt en nooit meer aan elkaar gekomen. Voordat ze hier weer achterkwamen kreeg ik voor de pijn een morfinespuit in mijn knie en een brache zodat ik mijn been rust moest kunnen, nou ik had net een houte been. Hahaha...

ik heb al met al 3 maanden in een rolstoel gezeten met die brache, maar voor school moest ik dus examenreizen maken naar onderandere parijs... Nou doe je zelf een lol en ga eens met een rolstoel door parijs.... Slag in t wiel en alles er op en r aan. hahaha

net een paar dagen voor mijn gala, mocht ik weer gaan lopen. met mijn examens moest ik nog met krukken dus de grootste entree op het gala was: Ineke die weer liep. Iedereen stond te joelen en te schreeuwen. sommige moeders en leraressen moesten zelfs huilen, omdat ik dat jaar misschien 2 maanden gewoon heb kunnen lopen.

Ik ben nu bijna 18, en ben gelukkig helemaal hersteld ookal kosten me dat wel 10 jaar. Ik heb mijn opleiding tot schoonheidsspecialiste ook niet zonder slag of stoot gedaan, maar ook deze heb ik gehaald in 1 jaar. Ik werk nu in een kleding winkel, parttime, veel staan maar ik kan t weer.!

een nadeel van al die gebeuren: ik ben bang dat t weer fout gaat na al die tegenslagen, en durf nog steeds niet te gaan rijden, en ik heb mezelf maar afgeleerd om 2-3 keer in de week naar de manege te gaan, omdat ik mezelf anders zo gek maar dat ik t wil maar niet kan en durf...

**Geplaatst**: 06-12-11 23:39

Geplaatst: 06-12-11 23:39

Hoi,

ik heb op het moment fibromyalgie en nog een aantal fysieke probleempjes waar ik nog op onderzocht wordt. Ik heb twee eigen paarden aan huis staan, maar als ik ga paardrijden en dan nog alleen maar stappen dan schreeuw ik het uit van de pijn.
Als ik ergens een plek zou vinden waar ik begeleiding zou kunnen krijgen hierbij, hoe ik minder pijn zou kunnen hebben, zou ik dat meteen doen!
Soort fysio of bewegingstherapie. Want het paardrijden helpt me wel altijd bij mijn rugklachten. En psychisch heb ik het ook zeker nodig. Dus opgeven is voor mij geen optie!

**Geplaatst**: 07-12-11 00:20

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 07-12-11 00:20

Bij ons op de manege rijden er ook ruiters met fibromyalgie! En meer fysieke beperkingen of psychische problemen. Sinds ik weer ben gaan paardrijden heb ik veel minder pijn (geen fibromyalgie hier). Dankzij speciale oefeningen te paard, de beweging, bareback rijden, warmte van het paard. Ook op slechte dagen ga ik (soms met lood in de schoenen!) toch paardrijden en kom eigenlijk altijd een stuk beter weer thuis. De avond na het paardrijden is zo ongeveer de enige avond dat ik pijnvrij ben. Moe, dat wel, maar nauwelijks pijn. Als ik een geldboom had, zou ik dit vaker doen

.

**Geplaatst**: 07-12-11 00:27

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 07-12-11 00:27

Echt?! Dus het kan wel? is dat een speciale manege ofzo?

**Geplaatst**: 07-12-11 01:59

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 07-12-11 01:59

Ja, het is een aangepaste manege waar valide en invalide ruiters rijden. Je kunt deze maneges vinden op deze website: http://www.verenigingfpg.nl/
Zelf heb ik 4 nek hernia's gehad en ben ernstig beperkt in de handfunctie. Volgens mij ben ik de 1e en enige ruiter op de manege met hernia's trouwens. Maar er rijden mensen die rolstoelgebonden zijn, het syndroom van Down hebben, verstandelijk beperkt zijn. Dat zijn zo even een paar voorbeelden. Ik ben er maar 1 middag in de week en heb les van speciale fysio. Toen ik 3,5 jaar geleden weer begon (in overleg met de revalidatiearts) was ik blij dat ik een 1/2 uur op een Tinker (schoft 1.46) kon blijven zitten. Er liep ook altijd iemand met een halstertouw mee. Nu rij ik zelfstandig op een Irish Cob (schoft 1.68). Het rijden gaat zelfs zo goed dat ik gevraagd ben om mee te doen met een demonstratie carrousel rijden en daar dus druk mee aan het oefenen ben. In die carrousel rijden valide ruiters gezamenlijk met invalide ruiters. Een gezellige mix dus! Alles gaat dan misschien op een langzamer tempo/lager niveau maar het plezier staat voorop.
Mijn beperking zal nooit overgaan, het zal alleen maar verergeren, maar het paardrijden heeft wel veel goeds gebracht en ik geniet er (bijna) iedere week van. Natuurlijk heb ik wel eens een slechte dag; dan geef ik dat aan en worden de oefeningen aangepast. Of we gaan alleen maar een 1/2 uurtje het bos in (binnenbak uit en we zijn in het bos). Genieten van de prachtige natuur en ongemerkt krijg je toch goede prikkels van het paard en gaat het daarna weer wat beter.
Doordat de lessen aangepast zijn, krijg je een hele andere ervaring wat paardrijden betreft. Nooit gedacht maar ik vind het nu bijvoorbeeld heerlijk om met gesloten ogen te rijden (natuurlijk wordt het paard dan wel aan de teugel geleid!). Zonder de zintuiglijke prikkels komt alles vanuit het paard nog beter door. Je beseft dan ook veel meer wát het paard met en voor je kan doen

. En ook hoe het paard fysiek op jou reageert.
Absoluut niet te vergelijken met een doorsnee manege maar ik ben heel erg blij dat ik dit ontdekt heb. Zou het niet graag meer willen opgeven hoor!!

**Geplaatst**: 19-02-12 22:24

Geplaatst: 19-02-12 22:24

Wat een interessante verhalen allemaal! Ik heb zelf in 2005, door een ongeluk met mijn paard, mijn voet en enkel verbrijzeld. Dit is toen, wonder boven wonder, helemaal goed gekomen. In 2009 helaas last gekregen van artrose en, door een fout van het ziekenhuis, ook nog eens chronische koude en neurologische dystrofie.

Hierdoor rij ik nu met orthopedische schoenen, wat best goed helpt. Maar de verhalen over erge pijn komen ook mij bekend voor.
Wat dan wel weer typisch is/blijkt voor alle mensen die paardrijden: ze gaan (bijna) allemaal door met de sport, uit liefde voor paarden!

**Geplaatst**: 19-02-12 22:59

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 19-02-12 22:59

Paardendekje: ik denk dat het niet álleen de paardenliefde is waarom de meeste doorgaan. Uit verschillende verhalen blijkt dat paardrijden KAN helpen om de klachten te verminderen!
Ik denk dat het echter wel belangrijk is om de juiste begeleiding te hebben en een geschikt paard uiteraard

. Volgens mij heb ik op de manege 6 paarden uitgeprobeerd voor ik de voor mij het best passende paard had gevonden. Oké, ik rij geen topsport, doe niet mee aan "erkende" wedstrijden (alleen degene die door de manege worden georganiseerd). Maar een beperking hoeft niet per definitie te betekenen dat je het paardrijden op moet geven. Een aanpassing hier of daar en heel veel ruiters kunnen (weer) rijden. En wat is er nou prettiger dan op een paardenrug oefeningen te doen????

**Geplaatst**: 20-02-12 00:31

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 20-02-12 00:31

Intressant topic, mooi om te lezen dat iedereen toch hun hobby waar kan.maken.
Ik heb niet echt een lichamenlijke beperking,
Een hazenlip, maar daar heb ik geen last van

En ADHD, af en toe is het lastig om me goed te concentreren op me houding beenhulpen ect ect,
Maar over het algemeen is het super te doen haha,

Het lijkt me geweldig om op een manege te werken, om mensen te helpen toch te kunnen paardrijden met een beperking,
Maar helaas is hier niks in de buurd..

**Geplaatst**: 20-02-12 01:07

Geplaatst: 20-02-12 01:07

Nee, speciale maneges zijn niet dik bezaaid vergeleken met gewone maneges. Dichtstbijzijnde bij Alphen ad Rijn zijn Nieuw-Vennep en Leiden..... Maar dat is niet bepaald om de hoek. Als je op de site kijkt van de aangepaste maneges (http://www.verenigingfpg.nl/index.php), zijn er nog heel wat kale plekken waar zo'n manege zou kunnen komen

Het werk is volgens mij erg dankbaar. Bij sommige ruiters moet je meer doen dan bij andere uiteraard. Ik ben iig erg blij dat er vrijwilligers rondlopen die mij kunnen helpen als het nodig is!

**Geplaatst**: 20-02-12 09:44

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 20-02-12 09:44

Hoi hoi,

Ik ben hier lang niet meer geweest...maar hoor nu ook niet echt meer in dit topic thuis...
Ik mag nu sinds een jaar niet meer rijden, heb namelijk een gescheurde tussenwervelschijf gehad en die heeft gelekt. Daardoor is de tussenwervelschijf niet meer functioneel als schokdemper en mag en kan ik daardoor niet meer rijden.
Ook afgelopen jaar te horen gekregen dat ik in mijn nek en onderrug verzakte wervels heb, oorzaak hiervan zou kunnen liggen bij de whiplash die ik in 2008 had opgelopen en door de gescheurde tussenwervelschijf icm een instabiele rug...loop hiervoor nu dus ook weer bij de fysio...

Hoe gaat het hier verder?

**Geplaatst**: 20-02-12 14:56

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 20-02-12 14:56

Lammie2701
Wat vervelend zeg .. :(:)

Ik heb zelf scoliose, dus daarom is het nog wel eens moeilijk om goed recht te zitten. Het mooie met paardrijden is wel dat je echt leert om je te ontspannen. Je MOET je ontspannen, anders kun je ook niet goed meebewegen met het paard. Daar heb ik ook wel veel aan gehad. Je rugspieren worden er ook sterker van

**Geplaatst**: 21-02-12 15:01

Geplaatst: 21-02-12 15:01

Ik heb zelf geen berperking maar ik ben wel vrijwilliger op een manege waar ze mensen met een beperking de mogelijkheid geven om te kunnen paardrijden.
Erg leuk om te doen en in veel gevallen zelfs erg effectief!
Het wordt zelfs om die reden ook als een soort therapie soms voorgelegd.
Erg leuk om de mensen vooruit te zien gaan en ze zien te ontspannen..

Voor geïntresseerde: http://www.pasmanmanege.nl/home/1
De foto van de vrijwilligers is helaas niet recent. Er zijn er nu ongeveer 100 tot 130

**Geplaatst**: 21-02-12 15:28

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 21-02-12 15:28

ik heb helaas wel een van mijn paarden moeten verkopen 4 weken geleden. Hij stond aan huis, en het probleem was eigenlijk het mesten en het eten geven. Minder kunnen rijden is voor mij geen probleem, maar het eten geven deed elke keer zo veel pijn in mijn handen. Ik ben ook veel te moe. En het werd me gewoon allemaal te veel.
Ik moet ook nog voor mijn kinderen zorgen, en klaarstaan voor ze. Ik kan niet meer alle energie geven aan mijn dieren. Maar ik heb een hele fijne plek gevonden. Een superleuke meid heeft hem gekocht, en hij heeft nu een beter plekje gekregen.
Nu kan ik weer volop genieten van mijn andere paardje, die blijft bij me zolang hij leeft. Het is nu precies goed vol te houden voor mij, en ik kan weer genieten van hem. Ik heb Nassau ook al 11 jaar inmiddels.
Nu nog het rijden proberen op te pakken! Langzaam opbouwen!

**Geplaatst**: 22-02-12 19:38

Geplaatst: 22-02-12 19:38

Twinkle10 schreef:
Lammie2701
Wat vervelend zeg ..

Ik heb zelf scoliose, dus daarom is het nog wel eens moeilijk om goed recht te zitten. Het mooie met paardrijden is wel dat je echt leert om je te ontspannen. Je MOET je ontspannen, anders kun je ook niet goed meebewegen met het paard. Daar heb ik ook wel veel aan gehad. Je rugspieren worden er ook sterker van

Ik heb zelf ook een lichte scoliose en een lichte evenwichtsstoornis en op aanraden van de kinderfysio destijds ben ik op mn 6de begonnen met paardrijden. Dit omdat het mijn rug sterker zou maken, mijn houding zou verbeteren en mijn evenwicht zou verbeteren....

Moet ook ff wat kwijt...dus ff ego...
Loop nu sinds 4maanden weer met enorme rugpijn in midden en onderrug, sinds 2maanden loop ik weer bij mijn fysio/manueel therapeut en dit geeft wel verlichting maar tot nu toe nog geen definitieve oplossing.
Ook heb ik zwaar lichamelijk werk en moet nu erg veel weken ivm ziekte en vakanties van collega's en dit begint me steeds zwaarder te vallen...
Ik ben me al aan het orrienteren of het financieel haalbaar is om wat minder te gaan werken.
Doordat ik eigenlijk mijn hele leven eigenlijk al af en aan last van mijn rug heb en het nu alweer zo lang duurt, begin ik er een hard hoofd in te krijgen dat ik nog van die pijn af ga komen, maar ondertussen wordt ik ook knettergek van d rugpijn en het leven op pijnstillers ( 3x daags tramadol en 2x daags ibuprofen 600mg). Ik zou zo graag van die pijn af willen komen, maar ben er bang voor...
Na een dag werken ben ik doodmoe door de pijn en kan ik dus ook bijna niks meer...op dit moment lijkt mijn rug mijn leven te bepalen en dat ben ik zoooooooo zat...
Sorry voor dit lange verhaal, maar moest het kwijt...en wie weet heeft er iemand tips voor mij...

**Geplaatst**: 23-02-12 00:07

Geplaatst: 23-02-12 00:07

Hoi Lammie,
Wat naar zeg, da tje zoveel klachten hebt. Wat voor werk doe je?

**Geplaatst**: 23-02-12 07:10

Re: Wie rijd er hier met een beperking?

Geplaatst: 23-02-12 07:10

Ik werk als woonondersteuner met zeer ernstig verstandelijk beperkte mensen met een aan autisme verwante stoornis.

**Geplaatst**: 23-02-12 13:35

Geplaatst: 23-02-12 13:35

Hmmm dat is inderdaad wel zwaar werk! Ik werk zelf met lvb'ers. Ook wel met bijkomende dingen zoals ASS of hechtingsproblemen.. Is er binnenje werk geen mogelijkheid voor eenn iets minder zware baan, of aanpassingen? Ik moet op mijn werk regelmatig koken, maar we hebben een speciale kruk aangeschaft zodat ik niet zolang hoef te staan. Dat is fijn!

**Geplaatst**: 23-02-12 14:40

Geplaatst: 23-02-12 14:40

ievie schreef:
Hmmm dat is inderdaad wel zwaar werk! Ik werk zelf met lvb'ers. Ook wel met bijkomende dingen zoals ASS of hechtingsproblemen.. Is er binnenje werk geen mogelijkheid voor eenn iets minder zware baan, of aanpassingen? Ik moet op mijn werk regelmatig koken, maar we hebben een speciale kruk aangeschaft zodat ik niet zolang hoef te staan. Dat is fijn!

ik ben al aan het kijken of het haalbaar is om minder uren te gaan werken, maar echt lichter werk is er hier helaas niet voor het oprapen... ik probeer wel zoveel mogelijk gebruik te maken van de hulpmiddelen die er zijn, waaronder een zadelkruk...maar helaas werkt dat onvoldoende. Ook hebben we momenteel veel zieken en daardoor moet ik nu eigenlijk wel door, aangezien er geen vervanging te krijgen is.

**Geplaatst**: 23-02-12 14:59

Geplaatst: 23-02-12 14:59

Jeetje wat zuur zeg. Bedenk je wel dat jij niet alles kunt oplossen. Dat er zieken zijn, daar kan jij niets aan doen. Als je nu teveel werkt en dan zelf ook ziek thuis zit, is er pas echt een probleem.
Misschien kan je eens met je leidinggevende gaan praten over een oplossing? Wellicht wat meer richting administratie of coördinerend?