). Liep best braaf mee, vond de trekker een beetje spooky en stond dus even stil. Even op de poetsplek gezet en daar een snoepje gegeven toen hij rustig stond. Want meneer wilde er meteen weer af. Toen in zijn box los geborsteld. Hij was wel onrustig (he? waarom blijven mijn vriendjes nou buiten???) en liep rond. Heb hoeven kunnen krabben wat al beter ging dan gisteren. Toen longeersingel eromheen (niet dat ik hem ging bijzetten, maar meer voor het "werk" idee en het vastmaken (losjes) van de teugels) peeskappen en strijklappen eromheen (accepteerde hij, is ie ook gewend) hoofdstel erin.... Ja en toen deed meneer zijn hoofd omhoog en ik ben maar 1,59...
Mijn truukje met de teugels achter zijn oren en naar beneden halen werkte niet echt (te sterke nek) maar hij vond zelf dat geklooi ook niets en deed toen zijn hoofd meer naar beneden precies toen ik zei: kom eens hier. Ik voel een commando aankomen! Longeerlijn eraan en rustig (!) naar de longeerbak gelopen en hem even lekker kwartier, twintig minuten laten werken. OP de volte lopen is nog wat eng zo dicht langs de draad, stappen in het begin wil hij liever niet. Draven en galop doet ie op commando (zonder zweep erbij) en zelfs als ik zeg "rustig draven" neemt ie wat gas terug en komt ie iets verzamelder. Omkeren op commando lukte niet. Zweep op de grond laten vallen (die ik dus bijna zonder te gebruiken in mijn hand heb) is duidelijk einde oefening en dan staat ie meteen voor je neus.
Daarna ernaast gelopen om uit te stappen, toen ie op adem was naar binnen, droog gewreven en deken er even op. Toen werd ie echt onrustig. Hinnikenen naar zijn weidemaatjes, rondjes lopen.. Ik heb rustig alles beetje opgeruimd en pas toen hij rustiger stond en aan mij snuffelde enzo heb ik de deken eraf gehaald en hem weer naar de wei gebracht. Zodat ie dus niet voor zijn onrustige gedrag beloond wordt met naar buiten mogen. Liep goed mee naar de wei, halstertouw los gemaakt, de wei open en "ga maar" Kata-klop kata-klop kata-klop.... in volle galop hoofdje omhoog helemaal naar achter (onze weides zijn echt heeeeel lang of diep hoe noem je dat...
) waar zijn vriendjes stonden, een MACHTIG gezicht. En toen dacht ik ineens: Die is van MIJ!
. 
Een lekker ding om te zien hihi
.. echt een tegenvaller..