turquoises schreef:Als ik de zwaardere handicap klasses bekijk den denk ik dat diegene met het beste paard en het beste team de winnaar is. Want ik zie voorgeprogrameerde paarden die door anderen getraint worden en door een sponsor geschonken is. Eigenlijk doet de gehandicapte ruiter in de zwaarste grades zelf niet zo heel veel dan de proef rijden. Diegene die het beste en braafste paard onder de billen heeft is de winnaar.
En voordat iedereen mij aanvalt wil ik wel gezegd hebben dat ik het fantastisch vind dat gehandicapten ook paardrijden. Ik heb er respect voor. Maar ik begrijp die drang naar de beste willen zijn niet zo. Diegene met de beste sponsor, het braafste en beste paard en het beste team erom heen is de winnaar. Maar dat heeft eigenlijk niets met rijkunst te maken.
jij spreekt mijn gedachten uit !
het paard wordt soms niet eens zelf ingereden, de proef wordt gereden en dat is het. maar denk omdat ik het de beste willen zijn niet begrijp dat ik er ook wat negatiever tegenaan kijk. zelf zou ik dat niet eens willen, ik zou zelf het paard op willen leiden. maar zo is hier ook een die een duur paard van papa onder d'r kont heeft en zelf niet eens weet hoe je het paard opzadeld, wat ook z rijdt. dan heb ik meer respect voor die ploeterende b ruiters
of ze nu para of niet zijn 
Wat ik met twee handen en twee benen niet voor elkaar kreeg in het M deed hij met 1 arm en 1 been en mijn zweep.... Tja, toen voelde ik me helemaal een kluns. Nou is klunzigheid geen reden om een aparte grade te krijgen want anders zat ik in de zwaarste gradatie. Maar ik oefen gewoon verder....
en een volgende keer mag ie weer mijn zweep lenen als ie dat zou willen.
Sorry oneliner
Die zijn op elk gebied te trots om hun beperking te "erkennen".