Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

hiphopje schreef:xjox schreef:Ik heb autisme, dus ook een beperking. Ik heb ook altijd begeleiding als ik naar mijn paard toe ga, maar rijden lukt tegenwoordig ook erg goed!
wat goed van je. je rijd wel zonder hulp, of loopt er dan iemand met je mee?
En wat doet je begeleider dan als je naar je paard toe gaat?
En wat zijn de dingen waar jij tegen aan loopt, waar je moeit mee hebt?
Ik vraag dit omdat ik een zoontje heb met autisme, en waarschijnlijk mijn dochter ook (is nog in onderzoek). Mijn dochter rijd ook paard. In het begin moest ik altijd mee de stallen in, omdat ze zelf niets durfde te vragen. Nu, bijna een jaar later, gaat het al stukken beter.

happytime schreef:wil toch even zeggen dat ik blij ben met een toppic voor mensen met een beperking,voelde me altijd wel rot en alleen met dit probleem (dat ik niet meer zoveel kan als vroeger,zie je iedereen lekker trainen met hun paarden, heb je er zelf even geen moed voor door een "slechte" dag)
maar nu lees ik dat ik niet de enige ben met dit probleem, en dat iedereen zo zijn eigen manier heeft, met plezier in de paardensport.
hoe vaak ze niet tegen mij zeggen:ruim je paarden op en ga wat anders doen, wat je wel nog kan, wordt ik triest van en...mijn meiden opruimen..NOOIT!
weet niet hoe jullie dat ervaren?
xan schreef:Zij heeft ook een lage spierspanning en kan ook daardoor niet haar voeten in de beugels houden.
Ook zij rijdt met postelastieken om haar laarzen.
A.s. zondag heeft ze weer een onderlingewedstrijd (A-proefjes) en dan ga ik de postelastieken zwart maken.
Dan valt het bijna niet op. Op de "gewone" manege hadden ze daar nog nooit van gehoord, maar bij de "Blijde Ruiters" rijden
zoveel mensen met postelastieken. Het is gewoon een superoplossing.

happytime schreef:wil toch even zeggen dat ik blij ben met een toppic voor mensen met een beperking,voelde me altijd wel rot en alleen met dit probleem (dat ik niet meer zoveel kan als vroeger,zie je iedereen lekker trainen met hun paarden, heb je er zelf even geen moed voor door een "slechte" dag)
maar nu lees ik dat ik niet de enige ben met dit probleem, en dat iedereen zo zijn eigen manier heeft, met plezier in de paardensport.
hoe vaak ze niet tegen mij zeggen:ruim je paarden op en ga wat anders doen, wat je wel nog kan, wordt ik triest van en...mijn meiden opruimen..NOOIT!
weet niet hoe jullie dat ervaren?
xan schreef:Wellicht is dat ook eens een goed idee om daar naar te gaan kijken. Ik heb al meer in dit topic gelezen over andere beugels.
Met die postelastieken moet ik nog helpen. Dat is nu niet erg, maar ik denk dat er een tijd komt dat ze alleen naar de manege gaat om te rijden, dan zijn andere beugels wel zo handig.
happytime schreef:wil toch even zeggen dat ik blij ben met een toppic voor mensen met een beperking,voelde me altijd wel rot en alleen met dit probleem (dat ik niet meer zoveel kan als vroeger,zie je iedereen lekker trainen met hun paarden, heb je er zelf even geen moed voor door een "slechte" dag)
maar nu lees ik dat ik niet de enige ben met dit probleem, en dat iedereen zo zijn eigen manier heeft, met plezier in de paardensport.
hoe vaak ze niet tegen mij zeggen:ruim je paarden op en ga wat anders doen, wat je wel nog kan, wordt ik triest van en...mijn meiden opruimen..NOOIT!
weet niet hoe jullie dat ervaren?
Bari schreef:@ dwyne knap hoor met een hand! ja het is en blijft altijd naar je lichaam luisteren hoor..
@ hiphopje...dankje weldat lijkt me iets voor mij, kan je zoiets kopen of hoe doen jullie dat? zal echt wat voor mij wezen hoor, mijn benen schieten er ook soms zo maar eruit..
ukje schreef:happytime schreef:wil toch even zeggen dat ik blij ben met een toppic voor mensen met een beperking,voelde me altijd wel rot en alleen met dit probleem (dat ik niet meer zoveel kan als vroeger,zie je iedereen lekker trainen met hun paarden, heb je er zelf even geen moed voor door een "slechte" dag)
maar nu lees ik dat ik niet de enige ben met dit probleem, en dat iedereen zo zijn eigen manier heeft, met plezier in de paardensport.
hoe vaak ze niet tegen mij zeggen:ruim je paarden op en ga wat anders doen, wat je wel nog kan, wordt ik triest van en...mijn meiden opruimen..NOOIT!
weet niet hoe jullie dat ervaren?
Mensen die er buiten staan snappen vaak niet dat je inprincipe alles gewoon nog zou kunnen alleen op je eigen manier en als dat rustig is of als dat met veel moeite gepaard gaat dan moet dat maar. Jij lost het op je eigen manier op en dat je het doet is al heel knap ken ook mensen met een beperking die zoiets hebben van laat maar het gaat me toch niet lukken.
leuk is anders. maar ik geniet nu van de kleine dingen en geeft zo veel meer voldoening dan winstpunten op een wedstrijd...
sinds ik parelli NH doe is zowiezo een boel in mezelf verandert, qua houding ten opzichte van mijn paard ook. geeft zo veel plezier! en ik heb een hele leuke instructeur die ontzettend rekening houd met mijn beperking. dat had ik op een gewoone rijles zeg maar niet. daar moest ik doorgaan tot ik erbij letterlijk neerviel.
morgen heb ik mijn eerste les in VD en kijk er heel erg naar uit, je kan zoveel ook al ben je in feite lichamelijk niets meer...suc6 iedereen!