Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-10-20 23:09

Geplaatst: 11-10-20 23:09

Lindaonline schreef:
@SusanH
Ik zal de groetjes doen! Ik herken mezelf daarin, je zit alleen maar heel stil omdat je geen reactie wil opwekken bij het paard. Bedankt

Maarre, je hebt BEWOGEN met een paard +:)+

dan is de rest een kwestie van tijd; dat gaat helemaal goed komen

Met wie heb je gereden?

**Geplaatst**: 11-10-20 23:33

Geplaatst: 11-10-20 23:33

Ik heb mijn paard gekocht, terwijl ik toen al bang was om te gaan rijden.
Ergens had ik nog wel iets in me zitten die me zei dat ik met dit paard het wel weer zou durven.
1 maand na aanschaf van mijn paard, ik was rustig aan begonnen met longeren en aan het wandelen,
kreeg ik trombose in mijn been.
Op aanraden van mijn internist en huisarts stap ik niet meer op een paard.
Val ik eraf dan is de kans groot dat ik inwendig een bloeding oploop, en dan moet ik op tijd in het ziekenhuis terecht komen. Dus dat risico is me te groot.

Met mijn paard en mini sta ik bij een boer aan de overkant van ons huis.
Heb er mijn stallen, land en paddock.
Paddock is nu wel 1 grote watermodderbende, maar ze staan wel de hele dag buiten.
Ik geniet van mijn paard en ik krijg er een stukje rust voor terug.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 08:54

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 08:54

ikke schreef:
Lindaonline schreef:
@SusanH
Ik zal de groetjes doen! Ik herken mezelf daarin, je zit alleen maar heel stil omdat je geen reactie wil opwekken bij het paard. Bedankt

Maarre, je hebt BEWOGEN met een paard dan is de rest een kwestie van tijd; dat gaat helemaal goed komen

Met wie heb je gereden?

Dat stukje bewegen was idd wel een stap zeg.

Shy

@ikkeniet heel fijn dat je wel lekker kan genieten van je paard en mini! Naar voor je dat er zo'n risico aanzit. Misschien aangespannen rijden als je dit zelf leuk vindt?

**Geplaatst**: 12-10-20 09:02

Geplaatst: 12-10-20 09:02

Ik ben ook mijn vertrouwen in het zadel kwijtgeraakt en daardoor na een pauze en terug willen herbeginnen ben ik met een privé lesgeefster begonnen om terug van nul te beginnen. Ik schaamde me persoonlijk na 9 jaar te rijden opnieuw te beginnen al Twintiger maar geloof me, de juiste lesgeefster doet wonderen! Veel liefs

**Geplaatst**: 12-10-20 09:04

Geplaatst: 12-10-20 09:04

En ook, iedereen moet doen waar hij goed voor voelt. Niet elke ruiter rijdt persé graag, soms is grondwerk dan een ding die je wel interesseert, of sommige mensen mennen. Zolang je mentale gezondheid en de fysieke & mentale gezondheid van je paard goed is dan heeft niemand daar iets optezeggen

**Geplaatst**: 12-10-20 09:32

Geplaatst: 12-10-20 09:32

Sowieso heeft niemand er iets over te zeggen. Lindaonline jij gaat hem misschien ook nog wel horen maar een van de dingen die me heel goed is bij gebleven wat ik geleerd heb van de juf die je nu hebt is: fiets de rest. Het maakt niet uit wat anderen denken of vinden. Gewoon je eigen plan trekken

.

**Geplaatst**: 12-10-20 09:59

Re: Ik durf niet meer paard te rijden.

Geplaatst: 12-10-20 09:59

Inderdaad. Merk dat ik nu op een stal sta waar ze het behoorlijk vreemd vinden dat ik nu nog niet rijd. Krijg opmerkingen van: rijd je nu nog niet? Of een verborgen opmerking: wanneer ga je weer een keer rijden. En dan zeg ik dat we eerst vanaf de grond aan het werk zijn met mijn instructrice. Een lesgeefster doet echt wonderen. Ik mag er ook ecgt niet op van mn instructrice. Tot ik op de grond ook volledige ontspanning kan laten zien.

**Geplaatst**: 12-10-20 14:02

Re: Ik durf niet meer paard te rijden.

Geplaatst: 12-10-20 14:02

Nou, ik dacht vandaag heel even: ik stap af. Mijn vaste manegepaard, dat paard dat nooit schrikt, er nooit met je vandoor gaat en alles wel best vindt - dat paard sloeg op hol. Voor het eerst, voor zover iedereen die erbij was wist. Ze waren buiten de bak met plastic zakken aan de gang...

Gelukkig schrok het paard niet van mijn reactie (schreeuwen en in de teugels hangen). Ze was het na een paar seconden weer vergeten en ik ben niet gelanceerd. Maar ik dacht echt wel even: ik ga eraf. Uiteindelijk netjes de les volgemaakt en zelfs nog een galopje gedaan. Maar dan wel een gewone arbeidsgalop!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 15:35

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 15:35

@musiqolog Wat goed van je dat je hebt doorgezet $_/-\o_$
Echt heel knap! Ik probeer te denken dat het paard vast wel eens zal schrikken maar ik op mezelf mag vertrouwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 15:44

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 15:44

HorseTimeXL schreef:
Inderdaad. Merk dat ik nu op een stal sta waar ze het behoorlijk vreemd vinden dat ik nu nog niet rijd. Krijg opmerkingen van: rijd je nu nog niet? Of een verborgen opmerking: wanneer ga je weer een keer rijden.

Dat zijn vervelende opmerkingen. Wanneer ik weer een paard heb, zal ik op zoek gaan naar een stal waar ik gelijkgestemden tegenkom. Ik zal niet meer naar een plek gaan waar de nadruk ligt op presteren. Dat geeft jezelf meer ontspanning wanneer je lekker naar je paard gaat.

**Geplaatst**: 12-10-20 15:58

Geplaatst: 12-10-20 15:58

Lindaonline schreef:
HorseTimeXL schreef:
Inderdaad. Merk dat ik nu op een stal sta waar ze het behoorlijk vreemd vinden dat ik nu nog niet rijd. Krijg opmerkingen van: rijd je nu nog niet? Of een verborgen opmerking: wanneer ga je weer een keer rijden.

Dat zijn vervelende opmerkingen. Wanneer ik weer een paard heb, zal ik op zoek gaan naar een stal waar ik gelijkgestemden tegenkom. Ik zal niet meer naar een plek gaan waar de nadruk ligt op presteren. Dat geeft jezelf meer ontspanning wanneer je lekker naar je paard gaat.

Klopt. Dat is op deze stal waar we nu sinds kort staan wel minder maar ook nog steeds. Ik had een gelijk gestemde maar die is 2 weken geleden verhuisd.

Zie wel heel erg op tegen de maanden december en januari want dan gaat mijn instructrice met zwangerschapsverlof...

Ergens denk ik moet voor die tijd erop maar moet eerst zelfverzekerder zijn. Want dat was een beetje het probleem met mijn paard nu dT ik op de vorige stal waar ik geen instructrice mocht kiezen alleen degene die er was, zo veel spanning in hem heb gepompt eigenlijk dat we beide elkaar waren kwijt geraakt. En nu rijd ik al debk 3 maand en nu net 6 weken iedere week weer les en begin echt weer van hem en alles te genieten!

**Geplaatst**: 12-10-20 16:36

Geplaatst: 12-10-20 16:36

Lindaonline schreef:
@musiqolog Wat goed van je dat je hebt doorgezet $_/-\o_$
Echt heel knap! Ik probeer te denken dat het paard vast wel eens zal schrikken maar ik op mezelf mag vertrouwen.

Dankjewel. Weet je, toen ik over mijn schrik heen was, was ik minder bang dan vóór dat moment. In het begin van de les zat ik me in de draf al te verbijten, aan het eind dacht ik: "jij bent weer jezelf? Prima zo!"

Waarmee ik maar wil zeggen: zelfs als het fout gaat, gaat het meestal nog gewoon goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 16:46

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 16:46

@HorseTimeXL ik zou niet jezelf een tijdsdoel stellen wanneer je erop "moet" zitten. Het enige wat moet is dat je paard goed verzorgd wordt en jij er plezier in hebt. Ik zou echt je eigen gevoel volgen en het advies van je instructrice. December en januari zijn wel maanden dat de rijbak vaak minder toegankelijk. Ik weet niet hoe dat bij jullie is?

**Geplaatst**: 19-10-20 16:29

Re: Ik durf niet meer paard te rijden.

Geplaatst: 19-10-20 16:29

Hoe is het intussen, TS?

Ik had vandaag een mindere les. De schrik van vorige week zat er nog goed in. Van mezelf merk ik dat ik dan alles wat een paard ongevraagd doet, eng vindt. Zelfs een beetje harder draven dan gevraagd, ja zelfs een beetje teugel vragen. Op den duur zette mijn instructrice het paard stil om met me te praten; ging dat beest uit zichzelf verder stappen. Op een goeie dag denk ik hetzelfde als andere ruiters, namelijk: "nou en?" Vandaag niet.

Maar goed, volgende week gaat het vast wel weer beter. En aan het paard lag het niet. Ze waren in het park naast de manege bezig met luidruchtig bomenwerk, compleet met versnipperaar, en ze gaf geen krimp. Zo ken ik haar weer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-20 19:10

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-20 19:10

musiqolog schreef:
Hoe is het intussen, TS?

Ik had vandaag een mindere les. De schrik van vorige week zat er nog goed in. Van mezelf merk ik dat ik dan alles wat een paard ongevraagd doet, eng vindt. Zelfs een beetje harder draven dan gevraagd, ja zelfs een beetje teugel vragen. Op den duur zette mijn instructrice het paard stil om met me te praten; ging dat beest uit zichzelf verder stappen. Op een goeie dag denk ik hetzelfde als andere ruiters, namelijk: "nou en?" Vandaag niet.

Maar goed, volgende week gaat het vast wel weer beter. En aan het paard lag het niet. Ze waren in het park naast de manege bezig met luidruchtig bomenwerk, compleet met versnipperaar, en ze gaf geen krimp. Zo ken ik haar weer!

Ik kreeg gisteren les en het ging heel slecht. Was op van de spanning en we hebben niet eens gestapt. Twee keer op het zadel gezeten en er weer af, wat een teleurstelling.

Ik herken wat je bedoelt, je radar staat te aan. Maar je gedachten over "die goede dag", zijn super positief! Klinkt als een brave merrie!
Ik heb de overtuiging dat er nooit een dag komt dat ik ontspannen rijd. Maar ik wil wel mijn best doen en misschien toch op een andere manier met paarden bezig zijn.

**Geplaatst**: 19-10-20 19:17

Geplaatst: 19-10-20 19:17

**Geplaatst**: 19-10-20 19:24

Geplaatst: 19-10-20 19:24

Lindaonline schreef:
Ik kreeg gisteren les en het ging heel slecht. Was op van de spanning en we hebben niet eens gestapt. Twee keer op het zadel gezeten en er weer af, wat een teleurstelling.

Ik herken wat je bedoelt, je radar staat te aan. Maar je gedachten over "die goede dag", zijn super positief! Klinkt als een brave merrie!
Ik heb de overtuiging dat er nooit een dag komt dat ik ontspannen rijd. Maar ik wil wel mijn best doen en misschien toch op een andere manier met paarden bezig zijn.

Heel simpel Linda, dan had jij gisteren ook een mindere dag, net als ik vandaag. Gewoon volgende week weer proberen, dan gaat het vast wel weer beter. :(:)

Met "nooit weer" of "ooit weer" hoef je je niet bezig te houden, dat zien we "ooit" wel weer.

Trouwens: heb ik nou "ik vindt" gepost? Over een mindere dag gesproken...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-20 20:42

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-20 20:42

musiqolog schreef:
Trouwens: heb ik nou "ik vindt" gepost? Over een mindere dag gesproken...

Ik lees 't nergens terug hoor...

SusanH schreef:

Thanks!

**Geplaatst**: 23-11-20 14:22

Geplaatst: 23-11-20 14:22

Nou, ik was vandaag weer vreselijk schijterig bezig. Het begon ook niet lekker. Mijn vaste paard heeft van die merriekuren op stal en vandaag was dat wat meer dan anders (er staat een nieuwe pony naast haar, dat levert waarschijnlijk extra stress op). Toen ik net was opgestegen, zei de instructrice dat de singel toch een gaatje strakker moest en mijn reactie was NEEEE, NIET MIJN VOET UIT DE BEUGEL, IK VIND DIT ZOOO ENG! Later bij het rijden moest ik echt op de tanden bijten en reed ik heel erg terug, waardoor ik vier of vijf keer heb moeten aanzetten voor ik een verzameld galopje kreeg.

Maar... ik groeide wel in de les. Naarmate de tijd vorderde, werd ik minder bang van elk klein dingetje dat fout ging. Ik kon zelfs weer een beetje aan mijn houding denken (in plaats van instinctief mijn evenwicht naar voren te zoeken) en ik durfde ook dingen als achterwaarts stappen. Dat durf ik vaak niet, omdat ik bang ben te hard aan het bit te trekken en zo stress op het paard over te brengen. En het allermooiste: toen ik mocht uitstappen, dacht ik "goh, nu al?" Dat is echt wel weer een tijdje geleden. De afgelopen weken heb ik vaker gevraagd/gekeken hoe lang ik nog moest. Dat een les zo anders eindigt dan ze begint vind ik eigenlijk veel meer vooruitgang dan wel of niet galopperen.

**Geplaatst**: 23-11-20 14:28

Geplaatst: 23-11-20 14:28

Lindaonline schreef:
Lindsey_99 schreef:
Ik heb er twee waar ik niet op rijdt. Ze zijn te klein, maar ze zijn zo schattig, en ik heb enorm veel plezier met ze. Rijden is geen prio, het samenzijn, verzorgen, wandelen, mennen geeft genoeg vitamine P.

Wat goed te lezen dat je er zoveel plezier in hebt! Mennen zal niet lukken maar de andere punten die je noemde zeker wel. Ik vroeg me alleen af of alleen deze bezigheden voldoende is om een paard voor aan te schaffen. Je hebt je aanschafkosten, onderhoudskosten, medische kosten en velen zullen denken/zeggen "en je rijdt niet eens".

nou en?

jouw paard, jouw geld, jouw keuze.

**Geplaatst**: 23-11-20 15:18

Geplaatst: 23-11-20 15:18

Heel herkenbaar dit!
Ik heb na het inslapen van mijn haf, waar ik soms trillend en huilend van angst opzat maar waar het juist de laatste tijd heel goed mee ging, getwijfeld of ik nog een eigen paard wilde. Maar zonder paard ging ook niet. Uiteindelijk heb ik mijn tinker gekocht. En een winnend lot uit de loterij is hij!

Proefrijden tijdens de zoektocht was al een drama, want durfde eigenlijk helemaal niks. Ja, stappen terwijl de verkoopster mij vasthield

Gelukkig iemand getroffen uit de buurt met een handelsstal die mij begreep. Meerdere paarden getest terwijl zij mij vasthield tot ik los durfde. Tot ze me belde dat ze er één had die zeker bij mij zou passen.
Hij mocht op proef zo lang als nodig was zodat ik eerst een band kon opbouwen en rustig kon testen of het wat ging worden. En dat lukte, ik reed met hem al vrij snel lekker rond zonder al teveel spanning.

Na een noodlottige les waarbij ik er hard afgeklapt ben en mijn stuitje kneusde zodat ik drie maanden niet kon zitten, ben ik weer superbang bij 0 begonnen. Ik durfde toen ook echt alleen te gaan zitten en dan heel snel er weer af. Maar de lat had ik laag gelegd, als dat alles is wat ik durfde nu, dan is dat maar zo. Hoe minder ik moet, des te beter het gaat bij mij.

Het is een lange weg geweest, er is ook gezegd dat als het met dit superbrave paard niet zou lukken ik beter kon stoppen met rijden, maar ik rij weer.
In alle gangen, buiten op de weg of in de bak, zonder angst. En ik rij ook echt niet elke dag, geen zin of energie voor. Geeft niks, stukje wandelen, rondslingeren in de bak of dagje vrij vind hij ook prima.
Terwijl mijn superbrave schat inmiddels aardige praatjes krijgt bij mij, omdat hij een soort snapt dat ik dat nu wel kan hebben.

Sta nu ook op een hele fijne stal, met gezellige mensen die nergens over oordelen. Al rij ik het hele jaar niet, daar zal niemand wat van zeggen.
Woon in het midden van het land en volgens mij redelijk in de buurt TS, dus als je eens op mijn 'therapiepaard' wil komen zitten ben je welkom hoor. PB maar!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-20 15:33

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-20 15:33

Goed te lezen dat jullie doorzetten, echte bikkels $_/-\o_$
Ik ben een aantal weken geleden gestopt. Er speelde meerdere factoren mee maar ik heb daarnaast ook geen vertrouwen meer in het rijden en in mezelf. Ik dacht zonder rijden verder te gaan met paarden, maar dat zie ik er ook niet van komen. De stap is kennelijk toch moeilijk.

**Geplaatst**: 24-11-20 22:14

Geplaatst: 24-11-20 22:14

Lindaonline schreef:
Goed te lezen dat jullie doorzetten, echte bikkels $_/-\o_$
Ik ben een aantal weken geleden gestopt. Er speelde meerdere factoren mee maar ik heb daarnaast ook geen vertrouwen meer in het rijden en in mezelf. Ik dacht zonder rijden verder te gaan met paarden, maar dat zie ik er ook niet van komen. De stap is kennelijk toch moeilijk.

Jammer Linda.... :(:)

Maar wat nu niet lukt, kan later wel weer terugkomen. Ik heb uiteindelijk de paarden altijd weer gemist en ben daardoor teruggekomen. Dat moment komt voor jou vast ook wel, en als de sterren dan beter staan (bij wijze van spreken, ik geloof niet in astrologie) lukt het vast wel weer!

**Geplaatst**: 24-11-20 22:37

Geplaatst: 24-11-20 22:37

musiqolog schreef:
Ik vind dit wel een interessant topic. Zelf zit ik, na een jaar of acht (inclusief onderbrekingen), nog steeds op het randje van wel en niet op een paard durven. Ik rij op een manege op typisch dat ene ervaren paard dat nergens van op- of omkijkt en liever lui dan moe is (dus echt niet onverhoeds in de galop schiet). Ik vind het hartstikke leuk maar ook stressvol, elke week weer. Dat hindert me wel bij het maken van vorderingen, want hoe moet je in galop een volte sluiten als je alleen bezig bent met "help, hoe overleef ik dit"? En hoe moet ik op mijn zit letten als mijn primaire reflex is om naar voren te klappen? (Dat is juist minder veilig dan rechtop zitten en je hakken uitdrukken, maar vertel dat mijn primatenbrein maar eens.) Heb ik een reden voor die angst? Mwah, ik ben er welgeteld één keer goed afgevallen (van een ander paard natuurlijk). Dat was trouwens wel het soort val waarna ik een paar weken mijn benen niet boven kniehoogte kon heffen, en dat interval heeft vast niet geholpen. Maar ik snap heel goed dat mensen niet durven rijden, ook al is die angst niet reëel.

Ik gun je van harte dat je net dat ene stukje van net niet naar net wel durven kunt afleggen, TS. Dagelijks met die beesten bezig zijn zal daar zeker bij helpen. Maar goed, dat hebben anderen al gezegd.

Ik vind de angst op een paard best een reëele angst hoor.

Het is toch een paar honderd kilo met een eigen stel hersenen.
Zou het voor jou niet helpen als je wellicht wat zitlessen neemt aan de longe? Voor heel veel mensen is de primaire reflex om naar voren te duiken bij angst, en die reflex kun je wegtrainen tot op het punt dat je gewoon heel bewust zélf besluit of je dieper in het zadel moet gaan zitten, kunt gaan staan of iets voorover leunt in geval van steigeren. Ik ben van nature ook echt geen held, maar een goede zit is er bij mij echt in gedrild waardoor een paard wel echt van goede huize moet komen om mij uit het zadel te krijgen, en dat neemt wel heel veel angst weg.

Lindaonline schreef:
Goed te lezen dat jullie doorzetten, echte bikkels $_/-\o_$
Ik ben een aantal weken geleden gestopt. Er speelde meerdere factoren mee maar ik heb daarnaast ook geen vertrouwen meer in het rijden en in mezelf. Ik dacht zonder rijden verder te gaan met paarden, maar dat zie ik er ook niet van komen. De stap is kennelijk toch moeilijk.

Wat vervelend dat je die beslissing uiteindelijk genomen hebt. :(:)

Maar je moet vooral doen wat voor jou goed voelt, en als het je zóveel angst oplevert, is het dat nooit waard.

**Geplaatst**: 24-11-20 22:42

Geplaatst: 24-11-20 22:42

Ik weet niet of je wat hebt aan mijn reactie, maar ik plaats het toch. Ik ben absoluut geen held. No way dat ik zomaar op ieder paard stap. Proefrijden vind ik vreselijk en over het algemeen vind ik de eerste paar keren op een paard spannend. Dit is me al eens betaald gezet toen ik zenuwachtig was (en ja; je weet dat je rustig moet zijn, maar zeg dat maar tegen je hoofd _O-

) en er keihard af ben gevallen. Ik vond proefrijden al eng. Nu al helemaal.

Soms denk ik; waarom rijd ik paard als ik het zo spannend vind?
Maar als ik dan eenmaal op ‘mijn plaats’ zit op een paard, heb ik dat niet. En dan heb ik er zo’n plezier in!

Ik heb sinds een week een 3,5 jarige ruin. Ben er gisteren zonder zadel opgestapt (uitstappen) en dit was mijn derde keer op hem. Ik weet precies wat wel en niet kan bij hem en durf dingen ook te proberen. Dat heb ik met veel paarden niet... Vind het niet alleen van hem knap, maar ook van mezelf. En die onzekerheid vaagt toch wel weg met het juiste paardje.

Nu wil ik niet zeggen dat je moet rijden, want de hobby is minstens zo leuk op de grond, MAAR als je een eigen paard zou kopen die geschikt is voor ohz, zou ik dat niet uitsluiten. O:)