Geplaatst 
En weet je wat zo leuk ook was? Ze had iemand meegenomen (ben slecht in namen onthouden
) om haar te assisteren en om foto's te maken 
We zouden met een groepje van 5 beginnen om 9.30 uur en om 11.15 uur zou er nog een groepje van zo'n 5 personen beginnen. Ik was om 8.45 uur vertrokken met Felix op de trailer, zodat ik ongeveer 9.10 uur op Het Kasteel in Diever zou wezen. Dat werd dus 9.25 uur, omdat ik dacht dat ik de weg nog wel uit mij hoofd kende (had een keertje daar ook al meegedaan aan een buitenrit). Helaas bleek dit niet het geval
ik nam een dorp te vroeg een afslag. Pas na enige tijd kreeg ik het besef dat mij dit toch niet bekend voor kwam en moest ik dus plek zoeken om te keren. Gelukkig lukte dit prima en daarna weer op de goede weg en uiteindelijk kwam ik dus bijna een kwartier later dan gepland aan in Diever.Blij dat ik het zadel op stal had opgedaan, dus ik hoefde alleen nog maar de cap op te doen en het hoofdstel in en daarna "gaan met die banaan".
Klokslag 9.30 uur stapte ik de bak binnen
Na ons voorgesteld te hebben (en bekenden begroet
) heb ik Felix aangesingeld, nog even stappen en toen erop om te beginnen. Ik had er in ieder geval zin in en de zon was gelukkig nog niet te zien (dus zeer weinig dazen). 2 personen bleken zich afgemeld te hebben, dus we waren maar met z'n drieën: Berdien met Isanne en Sanne met een haflinger waar ik de naam van ben vergeten en ik (Nanda) dus met Felix.Wendy legde ons het één en ander uit over TREC en toen begonnen we met de eerste hindernis: de slalom. Natuurlijk eerst in stap gedaan, dat was al niet zo makkelijk als ik dacht, want je hebt ook een bepaalde afstand waar je binnen moet blijven. Het is ons later in draf ook heel goed afgegaan, maar de galop hebben wij niet geprobeerd, Berdien met Isanne wel, dat lukte bijna.
Hindernis 2 was het labyrint. Deze vonden wij erg pittig en Felix gaf er een eigen draai aan
. Nou ja het is ons uiteindelijk gelukt om de eerste bocht netjes te nemen en verder binnen de balkjes te blijven. Een oefening waar we thuis dus goed mee aan de slag kunnen. Het lukte Sanne en Berdien wel met hun toppers.
wat ik nou precies aan het doen ben op de foto weet ik ook niet, maar Wendy probeerde mij iig aanwijzingen te geven om het labyrint goed door te komen 
Toen kwamen de "laaghangende takken". Ik vond dat Wendy het mooi opbouwde, eerst moesten we gewoon tussen de staanders door rijden. Vervolgens werd er telkens een "tak" meer opgehangen en op een makkelijkere hoogte. Dit lukte ons allemaal. Berdien en ik hebben de galop ook meegenomen en dat was een eitje
Sanne heeft het wel geprobeerd in galop, maar de takken kwamen toch naar beneden, gelukkig schrok de haflinger niet van vallende takken. Daarna heeft Wendy de takken ook op wedstrijdhoogte gehangen en ook die lukte prima in galop.
hier zie je dat het best krap is De brug was de volgende hindernis. Deze vond Felix best spannend, maar nadat Wendy een keer voor ons uit liep (en alle brugmonsters had verjaagd
), besloot Felix dat het toch niet zo eng was als hij dacht.
opperste concentratie bij mij 
Aangezien ik totaal geen springer ben en Felix voordat hij bij mij kwam nog nooit een balk had gezien, kreeg ik toch wel de kriebels bij de volgende hindernis, de heggesprong (etje). Okay ik had wel eens gesprongen met Felix, maar daar blinken we niet echt in uit en laat ik nou ook pas een westernzadel hebben. Het fijne bij TREC is, dat je ook hindernissen mag overslaan, maar ja dit was toch juist om te oefenen, dus ik wilde mij ook niet laten kennen. Alle lof ook voor Wendy die dit ook mooi opbouwde. Eerst in stap over het kruisje, daarna in draf. Toen werd het een steiltje en werden er vanaf de zijkant steeds meer bosjes wilgentakken bij gezet.
Tja mijn springhouding is dramatisch en nee ik ben niet aan de fork blijven hangen met mijn shirt. Kortom ik en Felix vonden dit een geweldige hindernis. Op de foto's is dit niet aan Felix te zien, maar hij begon er echt op aan te trekken met de oortjes naar voren (tijdens de sprong deed hij ze naar achteren voor de aërodynamica denk ik
)Het smalle spoor met de achteruit werd de één na laatste hindernis. De achteruit zit er bij ons nog niet zo lang op, maar sinds ik het westernzadel heb (en dat is nog maar heel erg kort) en we op een andere manier zijn gaan rijden, gaat het eigenlijk best goed thuis, dus ik was benieuwd hoe Felix het op vreemd terrein zou doen. Nou dat deed hij prima en deze hindernis was ook geslaagd.
En dan toch, jammer genoeg al, de laatste hindernis. Dit was een 8-je rijden om 2 tonnen met 1 hand. Dat was ook best lastig. Rechtsom was voor ons veel moeilijker dan linksom. Toch hebben we het ook nog in draf gedaan, dat lukte wel, maar ook hier kunnen we lekker mee aan de slag (hier helaas geen foto van ons). Bij Sanne en Berdien ging dit veel netter. De galop heeft niemand geprobeerd, maar de zon was er ondertussen ook en onze toppers hadden het behoorlijk warm en waren al aan het zweten. Dazen in aantocht plus dat het tijd was voor de volgende groep.
De paarden hebben we nog lekker af kunnen spoelen. Die van Berdien en Sanne konden gelijk daar op het land (hun paarden staan daar in pension) en Felix heeft nog lekker in het zand kunnen rollen om daarna vlug de trailer op te gaan richting huis.
Al met al heb ik (en ik denk Felix ook) enorm genoten van deze kennismaking en we zijn aan het overwegen om eens mee te gaan doen met een TREC wedstrijd. Verder kan ik het iedereen aanraden om eens kennis te maken met deze tak van paardensport. Iedereen en elk paard ongeacht ras kan hier aan meedoen
Wat fijn dat je zo genoten hebt! Jullie deden het hartstikke leuk in ieder geval. Gewoon meedoen in oktober!
Afmetingen zijn allemaal te vinden op de website van de TREC Club: 
