
Door de gladheid van het terrein en de regen haakte Shirley af. Ik besloot om zelf wel mee te doen met mijn Fjord Winnie. Omdat ze op ijzers staat en het terrein toch vrij glad was had ik besloten om niet te galopperen en te springen. Ondanks dat was er genoeg om uit te proberen

Onder begeleiding van Shirley en Simone die lekker droog in hun auto zaten reden we gezellig door de regen naar het startterrein, want ik wist de weg nog niet


Simone had haar camera mee dus die heeft mooie foto's en filmpjes van ons gemaakt



Eenmaal daar begonnen we met het verkennen van het terrein en stapten we alvast tussen wat balken door.

Na een uitleg mochten we alle onderdelen uit proberen. We begonnen bij de "brug". Over een echte brug loopt ze zo heen, maar deze was toch een beetje gek. Om het makkelijk te maken begonnen we het stappen over de korte zijde van de brug, zodat ze niet direct over de hele brug heen hoeft te lopen.

Nadat we achter een ander paard aan waren gereden besloot ze daarna dat ze hem niet nog een keer wilde doen, iets met een Fjord haha


Dat ging goed, dus deden we tussendoor even een ander onderdeel. Je moest je paard met de voorbenen tussen de laatste pionnen stilzetten en dan tot aan de eerste pionnen recht achteruit zetten. Met het achterwaarts gaan moesten we proberen om niet over de planken heen te lopen en dat was nog best lastig


Bij dit onderdeel stonden twee tonnen uit elkaar. De bedoeling was om een acht om de tonnen heen te rijden met de teugels in een hand. Dan merk je wel goed wat onze moeilijke kant is


Met twee handen is ook veel makkelijker



Daarna gingen we de brug nog eens proberen, maar dan in zijn geheel. Shirley doet het wel even voor


En ook alleen er overheen



Toen kwam het labyrint. Je moet je paard door de kleine ruimte zien te sturen zonder dat deze de plankjes aantikt


Daarna door een ander obstakel

En het hek. Hier moesten we doorheen. Dat leek me niet zo moeilijk want dat doen we dagelijks, maar bij dit onderdeel is het de bedoeling dat je het hek opent en sluit zonder deze los te laten. En dat is toch een stukje lastiger


Het laatste onderdeel deden we gezamenlijk. Je moest met je paard onder laaghangende takken doorrijden. We gingen steeds lager.

Halverwege dacht ik ach ik doe hem gewoon in galop. Schijnheilige Winnie werd iets te enthousiast en kreeg andere plannetjes



Uiteindelijk zijn wij ook onder "onze wedstrijdhoogte" doorgereden

Het was erg leuk om eens te proberen en ik ben trots op mijn vrolijke Winnie! Ik denk dat we er allebei heel veel plezier in hebben gehad


