Vandaag reden Jet en ik in Wateren op de 62 km. Jet ging die ochtend weer braaf de trailer op en we waren met een ruim half uur op het terrein gearriveerd.
Evelyn en Martin, mijn vriend, ging mee om te groomen. Bij aankomst even aangemeld en Evelyn stapte Jet in op het veld. Martin maakte in de tussen tijd een paddock,
dit hadden we nog nooit eerder gedaan maar leek mij wel handig + een ervaring erbij voor Jet.
Op naar de voorkeuring! Jet was lekker fris en had er zin in.
Nette waardes op de kaart, HF 36
en een A voor locomotie.
Jet daarna in haar paddock gezet met voer, al gauw voelde ze zich helemaal thuis en met wat geflirt op de buurman na at ze goed en was ze rustig aanwezig.
Wel spontaan hengstig haha! Gekke merrie..

We hadden nog een half uur de tijd, dus lekker wat gedronken met z'n drieën, gekletst op het terrein en
vervolgens gaan opzadelen en instappen op het veld.


Van start!
ofl: De eerste ronde gingen we fit in, iedereen reed flink door en het eerste stuk bos leek mee te vallen qua gladheid/natheid.
De bocht om, prachtig breed droog pad en zo galoppeerden we door naar ons eerste GP.

Even gekoeld en weer verder, langs de kant stond Mattie te wachten op haar dochter Sofie met Whiz,
helemaal enthousiast en ons toe te juichen! haha! Super leuk!
We reden door naar ons tweede GP, daarna werd het echt bagger, regen, kleddernat bos en verschrikkelijke paden.
Zuigende modder en ik voelde Jet steeds onder mij vandaan glibberen. Aangekomen in de vetgate zakte haar hartslag minder snel als normaal, Jet even laten plassen, HF 42, oke aanbieden!
Bij de keuring weer een HF van 60 maar dat was goed genoeg, verder nette controles, buikgeluiden 4 plusjes alleen voelde haar bilspier wat hard aldus de vet.
Door naar de locomotie, een A. Mooi, nu Jet laten eten.

Tijdens het eten masseerde Evelyn Jet's billen en we pakten haar lekker warm in. Maar wat gaan die 30 min. toch snel. We stapten haar aan de hand in en vonden dat ze wat stijf was linksachter.
We besloten om de tweede ronde de goede paden te draven, goed over haar rug te rijden en de slechte stukken te stappen.


De paden waren de tweede ronde er slechter aan toe maar ik wilde een goedgekeurd paard over de finish dus besloot alles natte gladde stukken te stappen.
Dat viel tegen, het waren er een heleboel. Koud, nat en het schoot niet op. Blij om mijn grooms op het eerste groompunt te zien, ik zat er even doorheen.
Er leek geen eind aan te komen en we moesten nog 15 km!

Dat ik hier lachend op sta snap ik dan ook niet :
Maar we gingen door, ik twijfelde nog wel in het tweede stuk of we moesten stoppen. Een kleinere route terug nemen en het op te geven.
Gelukkig moedigde de vrijwilligers ons onderweg enorm aan wat motiveerde.
Het rijden van de 60 km is niet zo geweldig zwaar maar mentaal, verschrikkelijk. Stukjes draven, oh stappen toch te glad, weer draven..
laat ik de berm pakken, oh nee hier zak ik weg, toch maar het zand, oké nee stappen maar.. en zo gingen we door.
Ik wilde totaal niet klagen maar ik was kapot maar wilde gemotiveerd blijven voor Jet.
De laatste 10 km hebben we bijna alleen maar gestapt, vervolgens kwamen we bij het bordje 2 km voor vetgate aan waar 2 vrijwilligers naar ons riepen, jullie zijn er bijna
ofl: Dat deed ons goed.
Over de finish! Gehaald en Jet liep volgens Evelyn weer goed. Daar deden we het voor! Als een schildpad de tweede ronde door maar wat ben ik trots!
Aangekomen op de finish stond Theo, onze fan en sponsor en Mattie en Sofie ons toe te juichen. Dit deed me goed! Bedankt!!

De nakeuring, geweldig nette waardes, HF 48, darmgeluiden 4 plusjes en een dikke A voor locomotie! Geweldig!
Jury complimenteerde ons nog, 'ze ziet er uit alsof ze nog een ronde ik kan'!

Spieren ook weer Normaal!
Organisatie, vrijwilligers, grooms, Jury, vet's en natuurlijk mijn 2 grooms, Theo, Mattie & Sofie jullie allemaal ontzettend bedankt!
Heb veel aan jullie gehad. Ik vond het zwaar maar kijk nu terug op een fijne wedstrijd waarin we de juiste keuzes hebben gemaakt.
Laatste geworden, maar toch 4e, dat klinkt niet eens zo slecht haha!
Groetjes van ons!!