Geplaatst Een jaar geleden was dit de orde van de dag [MD] Van herstellende peesblessure door naar de kliniek....
En nu mag ik zeggen dat we onze allereerste goedgekeurde 22 km's in de endurance hebben gereden.
Na een goede test in het Twiske van 23km waar ik heerlijk heb kunnen rijden toch de knoop doorgehakt om te rijden in kootwijkerbroek en me ingeschreven. Dan begint het feest van inpakkriebels. Heb ik alles, overal aan gedacht, is mijn paard op conditie, pfffff wat een spanning.
Een week van te voren begonnen met het verzamelen van alles wat mee moest. Jeetje wat een bende verzamel je dan zeg........
Lekker appeltaartje gebakken voor de grooms en verwenpakketjes gemaakt. Voor de wekker wakker van de zenuwen, maar ik sprong me bed echt uit, want ik ga er gewoon voor vandaag me paard gezond heen en vooral terug! en boven alles genieten van de hele dag.
Eerst naar stal Zoortje lekker een happie eten, ff netjes poetsen, stalletje doen, nog 100 checken of ik echt alles mee heb....... En dan laden. Zora is nog nooit zo relaxed en makkelijk de trailer op gelopen.
Veilig gearriveerd
Melden bij het secretariaat
Zo die is binnen
Nog even van de zon genieten
Paard uitgeladen
Dan maar even aan de wandel en acclimatiseren
Gezelli naast de buurtjes
Toen was het tijd voor een bakkie en een puntje appeltaart natuurlijk, maar de supergroom manlief had het te druk met de taart om foto's te maken
Na het stukje appeltaart was het tijd om te gaan voorkeuren. Altijd een spannend moment
Wat daaaaaaaaaaaaaaar gebeurd is veeeeeeeeeel interessanter
ff hallooooooooo zeggen tegen me soortgenoten
hartslag luisteren
Pffffffffiiiiiiieeeeeewwwwww Alles goed gekeurd dus we mogen van start
. Wel een opmerking over het litteken, maar ja die is dicht en ziet er goed uit, dus geen probleem.Locomotie ook goed, het viel de jury meteen op dat het een tuigpaard was
dus even uitgebreid verteld over deze mooie klassieke gelderse met karakter ik was zo trots als een pauw!Rustig terug naar de auto, Zora nog een happie, ik nog ff plassen en wat drinken en wat eten en weer plassen, jeetje wat een zenuwen zeg...........
Oke half 12 dus dan maar even rustig gaan opzadelen. Alles heerlijk op zijn 11en30st en vooral geen haast maken. Manlief was ondertussen me batterij aan het opladen van me telefoon en een app aan het installeren en dat soort technische dingen.
Ondertussen was het tijd om op te gaan stappen, met een krukje op vreemd terrein en paardlief bleef netjes staan onder "dwang" van snoepjes
We zijn er klaar voor;
Dus op naar het inrijterrein om even warm te stappen en tijden te halen en me fans te begroeten (paps en mams en zus waren inmiddels ook gearriveerd).
En door al het kletsen had ik mijn tijd niet in de gaten
dus hoorde opeens heel hard roepen nr 18 nog 1 minuut!!!!
Na een heerlijk vliegende start en een vrij snelle eerste 7,5 km (ongeveer) bij het eerste groompunt beland, daar hadden we het warm!!!!!
Veel gekoeld, zelf me vest uit, nog meer gekoeld en drinken aangeboden, maar Zora wilde niks drinken. Zelf wel wat gedronken en daar gingen we weer.
Mijn grooms hebben het tweede afgesproken groompunt niet kunnen bereiken GP3) want er was vanaf geen enkele kant in te rijden met de auto.
Zora had er lekker tempo in zitten en uiteindelijk bij een oversteek kwam ik mijn toppers weer tegen. Weer goed gekoeld en Zora drinken aangeboden, maar ze wilde nog steeds niets drinken.
Na het koelen was ze weer lekker fris en voelde ze super fijn aan, dus zetten we koers richting de finish. Op de verharde weg kwam ik mijn grooms weer tegen om koelwater over Zora heen te gooien. Over de finish niet meteen aangeboden, maar eerst nog even gekoeld en zelf moest ik toch echt eerst checken of die hartslag wel goed was.
Uiteindelijk bleef ze heel lang op 68 hangen, dus maar weer koelen en kijken of ze wilde zakken.
Het leek eeuwen te duren en andere dingen waren veel interessanter. Na 4 minuten toch ver genoeg gezakt en aangeboden
Pfffffiiiiiiieeeeew ik had goed geteld in alle spanning en stress van mezelf, dus een nette hartslag van 59 genoteerd
Dus op naar de trailer om eindelijk zelf even te kunnen plassen, eten en drinken. Zora ook nog even wat eten en heerlijk drogen in het zonnetje. Na een half uurtje op naar de nakeuring
Ja ja alles goed en een nette hartslag van 48
Locomotie was ook goed!!!!!!!!!!!
Daarna toch wel even wat gelukstraantjes laten lopen, want ik was super trots!
En dan wachten op de prijsuitreiking, het wachten duurde veel te lang en uiteindelijk klopte de prijsuitreiking volgens de organisatie niet helemaal maar ach. Wij hadden heerlijk gereden en me paard kwam gezond weer mee naar huis en ik had een top dag gehad.
Vetkaarten
