Het weekend ervoor naar het EK Junioren in België geweest en niet echt bij kunnen slapen, de hele week al sh*tweer en de voorspellingen waren ook niet best. Als vriendje en ik niet al een B&B hadden geboekt, was ik waarschijnlijk niet eens gegaan
Maar goed, de hele zooi ingepakt en op naar Gelderland
Ik was in de voorbereiding even vergeten dat Tammy tegenwoordig 's nachts op stal gaat
en met die voorspellingen... Maar gelukkig konden we nog een stal regelen. Eentje met uitzicht, dat beviel mevrouw wel
Die houdt graag alles goed in de gaten. 
De volgende dag hoefde ik pas laat te beginnen. Pas om half elf intekenen en 11u starten. Dat had zo zijn voordelen, zoals de regen, die tegen die tijd al aardig wat minder was geworden
Dus mooi van start gegaan met een frisse maar relaxte poownie

Die op een gegeven moment wel erg fris was, doordat er een stel voor mijn neus de berg op galoppeerde
Ja, dan wil ze mee natuurlijk
Dus de volgende tien kilometer hebben we besteed aan discussiëren over het tempo. 
Na enige tijd kwamen we weer bij een post waar we de Azimuth-opdracht kregen, waar je een kompas voor nodig hebt. Drie keer raden wat ik schijnbaar niet in mijn bepakking had gestopt
Ik heb een poging gedaan, maar vrij snel weer terug gereden, aangezien ik nu noch wist waar ik zat. Daarna de extra T3-lus gereden, wat wel lekker ging
Geen problemen met de route en een fijn te rijden poownie
Ik heb af en toe echt zo
op mijn paard gezeten. Wat is ze verbeterd het laatste jaar! Een keer een berg op galopperen, en ik voelde haar echt zo goed onder me bewegen

Toen we bijna bij het beginpunt van de lus waren, kwamen we langs een veldje. Ik zat net te bedenken dat de Azimuth waarschijnlijk daar ergens zou zijn, toen ik ineens een baken zag hangen... Ja dus!
Die hebben we dus maar even meegepakt
Daarna kregen we nog een fijn traject van 10 km/u, lekker een keertje doorrijden voor Tammy dus
Helaas een vrij kort traject. Net een lekker galopje ingezet, maar we kwamen al vrij snel bij de pauzeplaats aan.
Daar kregen we ook een Grid-opdracht, dus coördinaten intekenen en na de pauze die gaan zoeken. Dat was nog niet makkelijk. Ik kon het pad van het eerste baken niet vinden, maar twee mederuiters dachten het wel te weten (maar zaten er ook een pad naast
) maar ik bleek bij baken 2 uit te komen. Prima, want dan weet ik ook hoe ik bij baken 1 kom!
Omhoog gereden in een soort uitgesleten bospad met randen van ruim een meter hoog, en wat ging ze weer fijn
Echt klimmen, zo stoer! Baken 1 dus ook gevonden, en snel door naar baken 3, waar we uiteindelijk 4 minuten te laat aankwamen. Vanaf daar mochten we de route weer vervolgen, die daar niet echt makkelijk was. Nog een paar keer terug moeten rijden om het juiste pad weer te vinden. 
Op het laatst was ik er wel flink zat van
Regenachtig weer is niet fijn als je arthritis hebt, en alles deed me inmiddels zeer
en dan ook nog lange staptrajecten, waar je Tammy geen plezier mee doet
Ik was dan ook blij toen we bij de finish aan kwamen... 
De volgende dag begonnen met de MA. Voor de galop waren we te snel (*zoefffff*), maar ze galoppeerde in ieder geval de hele baan uit, dus dat was al een verbetering
De stap ging eigenlijk wel lekker, dus was benieuwd hoeveel punten ik daarvoor zou hebben. Helaas zijn we 's middags eerder weggegaan omdat vriendje een buikgriepje mee had genomen als souvenir, dus heb ik geen uitslag kunnen controleren. Volgende dag bleek het 1 punt te zijn, want écht niet kan kloppen
Tammy stapt 8-9 km/u, om 1 punt te halen moet ik inhouden. Jammer dus, maar dat heeft me wel de overwinning gekost
We mochten meteen na de MA door met de PTV. Begonnen met de laaghangende takken (1 tak eraf geloof ik), toen de kuil (netjes
) achterwaarts (prima
), een heggetje (vanuit stilstand
), onbeweeglijk stilstaan onder de man (10 punten
) en toen door naar de waterbak, die ze ook netjes in ging. 
Daarna door naar de brug, zo'n fijne wiebelbrug
Maar die deed ze braaf. 
Tammy doet nog even fotogeniek, precies in de camera kijken

De sprongen hebben we overgeslagen. Ik vond ze bij het parcours lopen al eng, en mijn motto is 'bij twijfel niet doen'. Helaas luistert Tammy erg goed, dus als ik twijfel, gaat zij ook niet

De slalom ging wat knullig. Tammy zat veel te lekker in haar hobbelgalopje en wilde eigenlijk niet draven, dus dan maar door, maar die viel er halverwege de slalom toch uit
Het onbeweeglijk stilstaan aan de hand hebben we ook maar eens een poging in gedaan, niet erg succesvol
Achterop het veld hadden we nog een greppel/sloot, met water erin. Die nemen we met wisselend succes
Ze is al eens met één been erin gestaan thuis, om met haar andere knie op de grond te landen
, in Bande wilde ze er helemaal niet over, en soms neemt ze hem toch ineens. We hadden nu de mazzel dat we eerst al over een soort slootje heen moesten, dus dit keer ging het wonderbaarlijk netjes! Ik heb me maar vastgehouden aan het borsttuig en "toe maar!" geroepen
Daarna nog een bruggetje aan de hand (netjes
) en het labyrint (een balk eraf
). Uiteindelijk kwamen we op 86 punten uit, wat me nog meeviel
We zijn uiteindelijk tweede geworden (van de twee
) wat met kloppende MA punten waarschijnlijk wel anders was geweest, dus wat mij betreft een geslaagde wedstrijd
Nu op naar het NK in Hoenderloo over een paar weken!