Geplaatst 
Nadeel: paard weet de weg en heeft zo zijn eigen ideeën over de route. De POR was met name in het begin een beproeving, kort na de start moesten we langs stal, waar Zanzi's vriendin ontzettend stond te gillen. De vertwijfeling sloeg bij Zanzi dus direct toe 'moet ik naar huis?' Even een korte discussie en weer verder.
We gingen qua route eigenlijk best goed, weinig moeilijkheden, tot ik Zanzi (die zich bij de controleposten nogal opnaaide) even lekker wilde laten lopen. Had ik beter niet kunnen doen, we gingen erg hard en doordat al die zandpaden op elkaar lijken had ik op den duur geen flauw idee meer waar we waren en naar toe moesten. Flink stuk verkeerd gereden, maar uiteindelijk - dankzij wat behulpzame mederuiters die me vertelden dat zij via de andere kant de pauzeplaats bereikten (oeps) - toch weer de goede richting op en de pauzeplaats bereikt. De plaatselijke fanfare was daar ook aan het oefenen, hetgeen voor de nodige hilariteit, geschrokken paarden en muzikale begeleiding zorgde. Muurp op bokt maakte tijdens de POR een leuke foto van ons:
Na de pauze wederom discussie, Zanzi vond het niet zo nodig om de pauzeplaats te verlaten want hij stond daar zo lekker te eten.
Even afgestapt en een stukje gewandeld, waarna we zonder verdere problemen lekker door konden rijden. Het tweede deel van de POR ging echt heel snel. Voor ik het wist gingen we alweer op stal aan, waar ik nog even knullig verkeerd reed omdat ik uit gewoonte de route nam die we altijd nemen op dat stuk. Tsja, dat is gewoon dom. Uiteindelijk toch langs de goede route gegaan en de finish bereikt. Na de end of route snel even door naar stal om Zanzi af te sponzen en slobber te voeren. Ik zelf de gympen aan in plaats van laarzen en op naar de nakeuring. Zanzi vond het een uitstekend idee om tijdens het voordraven richting huis te draven, maar omdraaien en even terugdraven was daarentegen niet zo nodig. Uiteindelijk met behulp van een aanjager toch een heel behoorlijk drafje eruit gekregen en hij was helemaal goed. 
Hartslag van 48 dus supertevreden. Zondag was het tijd voor de MA en PTV. Met name de MA is bepaald niet onze sterkste kant. Zanzi heeft nog moeite met het aanspringen in galop op een recht stuk en maakt dan flink wat vaart om in balans te blijven. Om mijn ruiten voor de stap (druk paard en daardoor tölt) niet in te gooien, besloot ik om niet te gaan galopperen. Helaas hebben we lang moeten wachten voor de MA, waardoor Zanzi weinig meer kon verdragen. Tijdens de stap liet hij zich dan ook niet lekker rijden en scoorden we slechts één punt. Zonde, omdat ik weet dat we beter kunnen, maar na dat lange wachten kon ik hem ook wel begrijpen.
Tussen de MA en PTV heb ik hem even lekker laten draven in de hoop dat hij de opgebouwde spanning wat af kon laten vloeien, maar zonder veel resultaat. Op een vaatje buskruit de PTV in dus. Flink in de ankers voor de bezembak, die hij die tijdens de training juist fantastisch vond. Ik kreeg hem er toch voor geparkeerd en ineens viel het kwartje, waarna hij er met een rotsprong overheen klapte. Het zal me een hoop stijlpunten gekost hebben, want dat zag er toch echt niet uit, maar we waren erover.
De brug vormde een groter probleem, hij wilde er niet eens bij in de buurt komen, dus zelfs erlangs rijden zou niet lukken. Afgestapt, paard wat moed ingesproken en samen wezen kijken bij de brug. Na de brug weer opgestapt, voor de dubbelsprong. Wederom in de ankers en twee bijzondere sprongen, maar hij deed het wel!In actie bij de poort:
Ik kijk even of alles nog heel is en Zanzi spot de volgende hindernissen:
Na de dubbel werd hij wat kalmer en kon ik ook weer lekker aan hem rijden. Het labyrint was goed voor 10 punten en ook een andere hindernis, waar we normaal helemaal niet zo sterk in zijn (pas op, zwenkt uit) - achterwaarts - ging supergoed!
Labyrint:
Al met al de PTV na een mindere start heel fijn uit kunnen rijden. Wel een lagere score dan vorig jaar vanwege tijdfouten (gezamelijke inspectie van de brug), maar al met al in de breedte beter gescoord. Waar we vorig jaar op vier hindernissen 0 scoorden vanwege niet uitgevoerd, hadden we dit jaar slechts één 0-score! In mijn optiek een hele verbetering dus.
Het was weer een heerlijk weekend. Ik heb echt genoten, goede organisatie, leuke mensen en natuurlijk mijn fijne (ietwat aparte) paard.
Voor de oplettende kijker: wij zijn qua lengte en stokmaat inderdaad niet de meest ideale combi (ik 1,75, Zanzi 1,42). Op het optrekken van mijn benen bij de bezembak na (anders vliegen die bezems zo in het rond), hebben we nergens last van. 
. Jullie hebben het prima gedaan, wat een knap paard is Zanzi toch 
. 
