Geplaatst 
[TEN-ITP] Ons niet zo daverende T3-debuut ) maar uiteindelijk gingen we best lekker en ben ik dit weekend op (streng) aanraden van bokker Gilbey in de T4 gestart, het hoogste niveau 
Uiteraard flink druk gemaakt van tevoren 
of het wel zou gaan... (T4 is een POR van max. 45 km, een MA en een PTV met hindernissen van max. 1m10). Vrijdag zijn we op tijd vertrokken, al het drukke verkeer voor zijn, het is toch een flinke rit van Groningen naar Eersel, drie uur en een kwartier om precies te zijn... Aan het eind van de middag met een paar mederuiters nog even een rondje bos gedaan
Zaterdagochtend begon de wedstrijd dan echt... Ik moest me om 8.10u melden in de maproom, waar mijn telefoon verzegeld werd. Daarna mocht ik beginnen met het intekenen van de route. Het intekenen ging snel genoeg, maar de kilometerstreepjes redde ik niet allemaal, ik kwam tot een km of 25, genoeg om het tot de pauze te halen, dacht ik zo
Het begon wel lekker, kaartlezen ging goed, alleen toen we er ongeveer 14 km op hadden zitten, begon het te regenen... Hard. Ik heb nog overwogen om mijn poncho op te graven uit mijn bepakking, maar ik dacht 'gaat zo wel over'. Niet dus
Het bleef nog lang regenen, en hard ook 
Verschillende keren heb ik gedacht 'Wat erg moet het worden voor het wordt afgelast ' en 'had ik toch maar wandelende takken als hobby' Ik had het zó koud... Mijn jas lekte door, mijn rainlegs waren scheef getrokken omdat alles stroef werd. En zúlke koude vingers Leuk hoor, zo'n buitensport. 
Maar de rest van de rit ging dus wel goed 
Er zat een azimuth opdracht in (een lijstje met bijvoorbeeld '320 graden 45 meter; 38 graden 150 meter) die je moest volgen waarna je bij een baken uit kwam. Dit was de tweede keer dat ik deze opdracht deed, de eerste keer was niet bepaald een succes dus mijn blijdschap was groot toen ik ook weer bij de post terug kwam 
Alle lof naar Ingrid (Gilbey) voor de trainingen en het erin stampen Onderweg wel veel ruzie gehad over het tempo. De meningen waren nogal verdeeld over welk tempo we aan gingen houden
Tammy stapt hard, als ze haar best doet haalt ze makkelijk 8 km/u, en als je dan al begint met 6 of 7 km/u en dus meteen in moet houden... Dus een boze Tammy en als gevolg ik ook boos 
De route ging dus aardig, behalve een beetje het pad kwijt zijn rond de 20 km. Maar toch weer teruggevonden en bij de pauzeplaats aangekomen 
Op de pauzeplaats eerst lekker uitgerust. Tammy in de slaapstand en even lunchen. Na de pauze kregen we de grid-opdracht. Een coördinaat wat je op de kaart in moet tekenen en daarna binnen een bepaalde tijd moet vinden. Daar hangt weer een baken waarmee je in je kaart moet knippen. Het leukste onderdeel, aldus Tammy
KNoeterhard door het bos racen op weg naar het baken, en weer vol gas terug. Na de pauze had ik dus weer een blij paard Het was inmiddels droog geworden, dus ik zag de lol er weer een beetje van in Nog een paar leuke stukken navigeren en weer terug naar huis. 's Avonds bleek dat ik de beste POR had gereden
Mag ik toch wel een beetje trots op zijn, vind ik, in onze eerste T4 
Tammy werd er niet heel anders van. Zo gewoon gebleven 
Zondag was de tweede dag. Ik hoefde pas laat te starten, dus voor de MA met Ingrid drie rondjes bos gereden om weer lekker los te worden en Tammy wat overtollige energie (waar ze het vandaan haalt
) kwijt te laten raken. De galop ging niet goed, het was maar een kort stukje aanrijden en ze viel er al snel uit, jammer. Dus maar even een lolletje gegund en in een harde draf de MA-baan af gegaan 
Terug moesten we zo snel mogelijk stappen. Nou kan Tammy dat dus héél goed 
maar is het moeilijk om te doseren hoeveel ruimte je kan geven als ze nét even te enthousiast is. Ik heb aardig kunnen doseren, we hebben 23 van de 30 punten gehaald Volgens mij de meeste punten die we ooit voor de stap hebben gehaald, ik hoop ooit nog eens die 30 te halen, want ze kan het wel... Aan het eind van de middag mochten we ook nog de PTV starten. Ik had van tevoren al besloten niet te gaan springen ivm een val twee weken geleden en daardoor niet helemaal zeker zijn. Dan maar niet springen, ook een stuk minder stress
We begonnen met de smalle doorgang van 8 meter lang en 50cm breed. We hadden maar een meter of twee om de bocht om te komen, dus maar in draf te gaan. Ze deed hem heel mooi, maar ik bleek hem toch aangetikt te hebben, dus niet zoveel punten. OP naar hindernis twee!
Dat was de poort, die je moet openen en sluiten zonder los te laten. Daar hadden Tammy en ik weer wat meningsverschillen over het wel of niet sluiten, Tammy won
Toen mocht ze weer even waterratje spelen, met maar een minieme aarzeling zó het water in
Ben daar enorm blij mee, aangezien ze 5 jaar geleden met geen mogelijkheid het water in ging 
De opsprong hebben we over geslagen, dus door naar het achterwaarts. Door een doorgang van 80cm breed, 4 meter recht achteruit... Was wel even slikken bij het parcours lopen, maar Tammy deed hem hartstikke goed!
Toen de laaghangende takken. Die heb ik donderdag nog even geoefend, toen kwamen we er wel onderdoor (stokmaat +20 cm
), hier bíjna Niet alle takken laten liggen dus, jammer. 
Toen de hindernis waar we vooral het afgelopen jaar héél veel vooruitgang hebben geboekt. Tammy kan namelijk enorm slecht stilstaan. Die draait altijd met haar kont, gaat opzij, achteruit, enz. We hebben heel hard geoefend, en dat heeft geholpen
zonder enige moeite 10 seconden stilgestaan, dus 10 punten!
Daarna kwam de brug, daar ging ze braaf overheen
en naar de andere bak voor de trap. Iets wat we niet kunnen oefenen, maar vorig jaar liep ze er zo op, dus ik vertrouwde daar nu ook maar op En terecht, want ze klauterde zo omhoog 
was nog even goed vasthouden, want hij was behoorlijk stijl!
Toen naar het andere weiland, daar was de slalom, die stond op 5 meter en op gras, dus voor de veiligheid maar in draf gedaan, en dat ging super
en weer terug naar de doorgang aan het begin van het veld
Twee hindernissen overgeslagen, de (megahoge
) heg en het onbeweeglijk stilstaan aan de hand. Dat doen we nog maar niet dus door naar het labyrinth. Vind ik zelf een ontzettend leuke hindernis en Tammy kan hem normaal goed. Maar nu helemaal verkloot. Hier ging de eerste balk al... 
en daarna dus nog een eraf
Zónde. Dat moet de volgende keer echt beter. Nu waren we alweer bijna klaar, dus in een relaxed galopje terug naar het voorste veld
De laatste twee hindernissen ook niet gedaan; rechts opstijgen (gare knie) en een dubbelsprong van twee fikse boomstammen (valt het al op dat ik niet graag hoog spring?
) en mooi binnen de tijd terug. Bij de prijsuitreiking bleken we 6e van de 8 te zijn geworden, wel wat gezakt dus, maar ik wist dat ik toch niet zoveel voor de PTV zou scoren
Wel nette punten verder, dus wat mij betreft is ons T4 debuut geslaagd 
