Geplaatst Afgelopen weekend heb ik mee gedaan aan de tweedaagse klasse 2 in Uddel. Beide dagen hebben we 30 km gereden, dus 60 km in totaal.
Vrijdagochtend was ik mooi op tijd op het terrein. Paddockje gemaakt, Gwin erin en dan maar wachten. Na de start van de klasse 3 heb ik haar laten voorkeuren en alles was prima! Mooie A voor locomotie en hartslag van 40. Daarna weer rustig wachten en ondertussen kwamen mijn grooms er ook aan (Ilona en een vriendinnetje).
Ik had van te voren bedacht dat ik niet mee zou doen met de massastart, maar dat ik zou wachten. Toen we met z’n allen rondstapten bij de start en het bijna zover was, leek het wel alsof iedereen wilde wachten. Dus ben ik toch maar vooraan gestart, samen met 3 anderen. 1 Combinatie hebben we al gauw ingehaald, die ging niet zo vlot, en met z’n drieën (Olof met zijn Draver en Bernadette met haar IJslander en ik met mijn NRPS) hebben we de eerste 8 kilometer voorop gereden.
Wachten voor de start
De start!
Na deze 8 kilometer kwamen we bij een groompunt met onze grooms. Bernadette en ik hebben toen Olof verder laten gaan want hij wilde nog wat sneller, wij vonden het al snel genoeg gaan. Dus lekker met z’n tweetjes verder gereden en dat ging prima! Bij het volgende groompunt nam Gwin een klein slokje water, voor het eerst, het begin is er! En voor je het weet zie je al een bordje met 2 km tot de vetgate. Bij anderhalve kilometer zijn we gaan stappen. Gwin stapt behoorlijk snel en daardoor kwam ik eerder binnen dan Bernadette. Ze dook in de vetgate meteen op de waterbak af en begon heel goed te drinken! Yes! Gwin heeft wel altijd een hoge pols bij binnenkomst, ze is dan echt nog te druk in haar hoofd. Na 8 minuten koelen en wachten heb ik aangeboden en was haar pols 52. Bernadette bood vlak daarna aan en Olof was al eerder binnen gekomen. Na dag 1 stonden wij dus 1, 2 en 3!
Groompunt
Meteen na het aanbieden werd Gwin verder bekeken en bij de locomotie liet ik haar wat te hard terug draven. De ene vet wilde een A geven, de ander wilde het nog een keer zien en ik probeerde rustiger te draven maar kreeg alsnog een B. Gelukkig niet omdat er wat aan de hand zou zijn, maar omdat ze wat slordig liep.
Super trots terug naar de paddock en daar heeft ze enorm staan (vr)eten van het kuil en de slobber. ’s Avonds rond 8 uur heb ik haar in het stalletje gezet en ben ik heel luxe naar huis gegaan om in mijn eigen bedje te slapen. Heerlijk geslapen.
De volgende ochtend was ik alweer om 7 uur op het wedstrijdterrein. Gwin was de nacht goed doorgekomen en ik heb haar weer lekker in haar paddockje gezet. Dat werd ze na een tijdje wel wat zat, ze nam af en toe een hapje kuil, liep een rondje, stond wat te schrapen, nam weer wat kuil, enzovoort. Bij de recheck was alles weer prima en kregen we gewoon een A voor de locomotie. Mijn man was nu groom en die kwam ook mooi op tijd, even de punten doorbesproken en zijn auto volgeladen met water.
Gwin in de paddock
Olof en ik zijn om 11 uur voorop gestart en Bernadette zat een stukje achter ons, maar niet voor lang! Haar IJslandertje liep hard te hinniken en na een tijdje zat ze gezellig bij ons. Weer hebben we Olof verder laten rijden en probeerden wij (Bernadette en ik) in ons eigen tempo door te rijden. Dat werd vrij lastig, want Olof bleef nog lang in zicht. Bij het tweede groompunt begon Gwin voorzichtig wat te drinken en bij het derde groompunt rende ze op de emmer water af en begon ze enorm te drinken! Kwartje is gevallen!!
Anderhalve kilometer voor de finish zijn we weer gaan stappen en wederom was Gwin sneller. Alleen in de laatste paar honderd meter ging het behoorlijk mis. We gingen linksaf de Staverhul op. Aan de linkerkant van de weg heb je een maisveld en aan de rechterkant een weiland. In de berm links zit een heel raar ding, een soort grote ronden cementen put ofzo? Gwin schrok ze kapot van dat enge ding en begint naar rechts uit te zwaaien, maar de afrastering van dat weiland is prikkeldraad! Dus ik probeer haar nog bij te sturen maar te laat, ze rent met haar achterhand het prikkeldraad in. Daar schrikt ze hevig van en ik weet niet precies wat er gebeurde, maar volgens mij ging ze steigeren en kwam ze met 4 benen los van de grond waarna ik eraf viel. Daar schrok ze ook weer van want ik val eigenlijk nooit
ps: dus dat kent ze niet. En terwijl ik op de grond lig rent zij van schrik over het prikkeldraad het weiland in!Gelukkig kwam er net een jury (Roland) aangefietst die het zag gebeuren en hij is snel het land ingerend, want aan de andere kant van het land stond een hek open. Hij zorgde ervoor dat ze niet door het hek rende, ik ben overeind gekrabbeld en heb haar geroepen en gelukkig kwam ze toen naar me toe. We zijn maar gewoon via het hek het land uitgegaan en de schade leek mee te vallen. Mijn strijklap was helemaal doormidden gescheurd dus die heeft de ergste schade opgevangen. Ik ben er weer opgeklommen en Gwin was helemaal hyper. Dus met een stuiterbal kwamen we over de finish en ik was zo geschrokken dat ik zat te huilen… :baby: Het was ook echt heel eng, het moment dat je beseft dat je paard in het draad zit, brrrr….
We hebben haar gekoeld en ook haar been gekoeld. Haar rechterachterbeen zit van onder tot boven onder de krassen, gelukkig allemaal oppervlakkig. Op haar linkerbeen heeft ze een snee bij haar knie, maar die is gelukkig ook niet diep. Na 12 minuten heb ik haar aangeboden en was haar pols 60. Ik kon toch nog als derde aanbieden, Olof en Bernadette waren me voor.
Daarna in overleg met de dierenarts zijn we naar de spuitplaats gegaan. Daar heb ik haar been gekoeld en ondertussen heb ik haar ook laten eten. Vlak voor de nakeuring heeft ze nog even geplast in de box. Ze was nog behoorlijk druk en tijdens de nakeuring liet ze echt weten dat ze het zat was en dat haar been zeer deed. Haar pols was bij de nakeuring nog 56 en toen kwam het spannendste deel, de locomotie. We kregen toch een B! Ze liep er niet kreupel op, maar doordat ze boos was en het flink zat was, liep ze (weer) slordig.
Daarna maar snel naar huis gegaan om het been nog te koelen en in te spuiten met acederm. Vanochtend helaas een iets dikke en warme hak. Ik heb met de dierenartsen die nog in Uddel waren overlegd en die vonden het slim om een dierenarts te bellen aangezien ze aan dat been vorig jaar einschuss gehad heeft. Die is net geweest en heeft een ontstekingsremmer gespoten.
En ondanks de pech van het prikkeldraad zijn we tijdens onze eerste klasse 2 derde geworden!!! Gemiddelde snelheid rond de 13 km/uur. Hopelijk valt het allemaal mee met haar been!
Beer de mascotte was ook mee!
Top gedaan!!! 
voor het grootste gedeelte heb je dus enorm genoten...en zo zie je dus,..sommige dingen zijn vreselijk eng, gelukkig dat de wondjes oppervlakkig zijn, en logisch dat je huilend over de finish ging..alle spanning moet eruit !! 
en voor jou ook 
voor je WP! 
