Geplaatst Mijn inschrijving voor Eckmuhle (http://maps.google.nl/maps?q=oppenhause ... =nl&tab=wl) heeft een hoop twijfels gekost.. 425 km/minimaal 5 uur rijden met de trailer... Uiteindelijk toch over de streep getrokken omdat hij volgend jaar niet georganiseerd zou worden en Tammy nu goed in conditie is...
We zijn op donderdag al heen gegaan, ivm de lange rit (6 uur ivm file) en daar eerst Tammy geinstalleerd in de paddock. De deken had ze overigens echt nodig, het stikte er van de vliegen, vooral de eerste dag was ze er helemaal gek van.
Op vrijdag een kort ritje gedaan met vriendje die mee was op de fiets. Dolle pret
Tammy stapte hard door, vriendje stond ongeveer stil 
Uiteindelijk iets van 6 km gereden omdat we ook niet de weg kwijt wilden raken, dus de berg op en de berg weer naar beneden gevolgd. Helemaal bovenaan
Op vrijdagavond de veterinaire keuring gehad, waar we goedgekeurd werden voor de POR (orientatierit) op zaterdag. Ik had toen al besloten om maar samen met Nils te starten, als we de weg kwijt zouden raken waren we in ieder geval gezellig samen de weg kwijt
Onderweg, in de eerste 5 km geloof ik. En nee, ik hield het fototoestel niet scheef, zo zag het er echt uit
Hier idem
Bij de eerste controlepost, waar we door de opstopping wel ruim een half uur moesten wachten
Verder de route gevolgd en nog een controlepost tegengekomen, die we helaas net verkeerd aanreden. Toen door met de route, waar we echt flink hebben moeten klimmen
Halverwege een helling nog mijn zadel terug moeten leggen, omdat die zover naar achteren was gezakt 
Gelukkig was vlak na de klim kwamen we bij de lunchplaats, waar Tammy nog net niet naar het water rende 
Nog een plaatje van onderweg, lekker steile afgrond links
We kregen nog een ontzettend moeilijke afdaling, waar ik zelfs ben afgestapt. Onder een tak door, scheef, zeer steil naar beneden... Nog even een gaatje in mijn shirt getrokken, maar we hebben hem overleefd. Vervolgens kwamen we bij een punt met een paar zigzaggen, waar we de verkeerde zag hebben gepakt... Toch teruggereden omdat we het water aan de verkeerde kant hadden en weer een verkeerde zag gepakt
Na een behoorlijke klim omhoog erachter gekomen dat we toch fout zaten 
Eenmaal bovenaan zakte de moed me in de schoenen toen ik zag waar ik was. Vlak voor de moeilijke afdaling 
Dit keer blijven zitten, aangezien Tammy wat vaster ter been was dan ik (de eerste keer moest ik mijn best doen om niet schuin naar beneden te glijden). Nogmaals mijn shirt opengehaald Dit keer een mooie winkelhaak aan de andere kant Maar goed, we zaten weer goed en de route goed vervolgd. Bij het laaste controlepost heeft Tammy nog een poging gedaan om het beekje leeg te drinken 
Laatste controlepost gehad, nu lekker rustig terug, dacht ik
Niet dus 
Kregen we nog de steilste klim tot nu toe Nog even flink doorgewerkt en bovenaan de berg konden we weer lachen 
En toen, eindelijk, waren we er bijna!
Bepakkingscontrole. Tammy doet nog even charmant wat ze goed kan als het te lang duurt
Terug bij de Eckmuhle hadden we nog 20 minuten tot de veterinaire controle, waar ze ook weer fluitend op dr sloffen doorheen kwam
Op naar dag 2! Op zondag begonnen met de MA. Dat was nog spannend en afwachten, in Nederland heb ik ze alleen maar rechtuit gehad, deze lag in een C-vorm
Laten we nu ook nog rechtsom moeten galopperen, waar Tammy niet goed in is Ik heb de afgelopen tijd juist veel getraind om die goed te krijgen, maar als je haar aan laat modderen springt ze links aan. Ik had eigenlijk gehoopt dat ze ook links aan zou springen, maar bij het inrijden sprong te uiteraard mooi rechts aan 
Net gestart met de MA, nog in galop. Vlak daarna kwam een bocht naar rechts waar het een beetje glibberig was. Heb het zekere voor het onzekere genomen en lekker in draf laten vallen.
Dat doet ze dan wel weer leuk
En terug in stap. 's Avonds bleken we de meeste punten te hebben gehaald (22van de 30) in onze klasse. Met alleen de stap dus
Tammy kan 9 km/u stappen en daar maken we dan ook altijd goed gebruik van in de MA. Ik kan hier heel wat verloren punten goedmaken 
Na een uurtje of wat wachten mochten we starten met de PTV. In de tijd ertussen heb ik nog van mijn vliegengaas een orennetje gemaakt. Die smerige vliegjes kropen in de oren
Logisch dat ze er gek van werd dus. Tijdens de eerste hindernis, de trap omhoog
Tammy speelt toerist
Hindernis 2, afsprong aan de hand
De rest was een beetje een drama
Bodyprotector was verplicht en ik heb hiervoor maar 1x ermee gereden Kon niet lekker opstappen en de laaghangende takken gingen dus ook niet geweldig Tammy vond eigenlijk dat ze al te lang had moeten wachten en was lekker heet 
Achterwaarts ging dus niet geweldig, maar de coffin (balk, greppel, balk) ging wonderbaarlijk goed. Ik was bang dat ze er overheen zou springen, maar gelukkig ging ze er gewoon door. Onbeweeglijk stilstaan was kansloos Het hekje springen hebben we maar overgeslagen, vond ik zelf griezelig en als ik iets niet durf resulteert dat meestal in een weigering 
Toen een pittig stukje, met eerst een smalle doorgang onder het zadel, waar ze helaas uit de galop viel, meteen erna (3 meter?) een smalle doorgang aan de hand. Die gingen verder wel goed gelukkig. De boomstammetjes vond ik een vrij brede sprong, die ik daarom ook maar overgeslagen heb. Daarna kwam het bruggetje aan de hand
en het labyrinth aan de hand (10 punten
)
Daarna begon het gedraai. Ik kon niet normaal opstappen, dus ik pissig en Tammy pissig omdat ze moest wachten
Lekker frusti allebei maar uiteindelijk met hulp van Karin (dankjewel ) opgestegen. Ik wilde namellijk absoluut hindernis 15 doen, de waterpassage. Megadiep 
We moesten het water in, om het paaltje en het water weer uit. 
De laatste dingen maar weer overgeslagen, dat werd toch niets
Wel lekker in een drafje naar de finish, door het water. Het wordt nog een kleine waterrat zo 
Aangezien ik de laatste was heb ik daarna nog even met de andere Karin het parcours gestapt en alle beekjes doorgestapt. Even weer rustig worden
Uiteindelijk zijn we laatste geworden
Maar dat lag ook vooral aan de tijdfouten die we in de PTV hadden en ons omrijden in de POR (een uur ) maar ik ben hartstikke tevreden Onze eerste wedstrijd in het buitenland, zoveel heuvels die ze gewoon heeft gedaan en dan nog fluitend door de veterinaire controles komen We hebben onze dieptepunten, we moeten er maar eens aan gaan werken om die wat minder diep te maken Nu een paar dagen rust en dan lekker trainen en toewerken naar Eersel, heb besloten dat we maar eens een T3 moeten proberen 
en zulke mooie MA-punten puur op stap, dat is typisch Tammy natuurlijk. 
mooie fotos 
