Caspian is zo'n lieverd die alles voor me springt, maar ik ben zelf heel onzeker. Zelfs als ik bij mezelf denk "hij springt toch wel over de sprong" heb ik er een (flink) handje van om hem onbewust toch in te houden vlak voor de sprong. De crossles was voor mij dus voornamelijk een drempel. Zo van, als ik dit durf, dan mag ik ook nooit meer miepen over simpele sprongetjes in een bak.

We hebben heel veel plezier gehad en ontzettend veel geleerd. Ik moet mijn hakken naar beneden houden en niet te vroeg voor de sprong al mee gaan zitten. Ook viel me later op, op de foto's en het filmpje, dat ik de teugels losgooi na de sprong (of zelfs al tijdens de sprong). Dat is ook iets om aan te werken. Als jullie verder nog iets zien, dan hoor ik dat natuurlijk graag!
En dan nu, de foto's!

1.

2.

3.

4.

5. Achterbenen-bijtende rietstengels

6. En dat kon natuurlijk niet goed gaan


7. Nog een keer gesprongen, wel blijven zitten (maar dat kan netter


8.

9.

10.

11.

12.

13. De grond was sneller dichterbij dan Caspian had verwacht.



14.

15.

En nog een filmpje, gemaakt door Murielle (Muurp op Bokt).