

Gelukkig heb ik ook nog een ontzettende alleskunner staan, mijn Welsh pony Kirsten. Dressuur tussen de paarden, springen, buitenritje maken, vrijheidsdressuur en aangespannen rijden, het kan allemaal. Kirsten is wel 1.22 hoog, maar heeft zo af en toe last van grootheidswaanzin. Een probleem: ze is niet zo dapper op vreemd terrein.
Dus stiekem een keertje slikken toen ik een zeiknatte pony van de trailer haalde (mijn andere pony was niet mee, was ze even een beetje van slag van), die als het mogelijk is nog drukker werd toen ze om zich heen kon kijken. Maar geen gezeur, even een aai en huppa het zadel erop. Met grote ogen liep ze het terrein op, in de losrijbaan liep ze het liefst strak tegen de pony van mijn stalgenootje aan. Maar toen moesten we een rondje rijden op de galopeerbaan, de pony voor ons ging in de remmen en durfde niet verder. Kirsten erlangs en oh wat voelde ze zich stoer zo voorop met alle grote pony's erachteraan.
Het ijs was gebroken en mijn springkanon die voor de duivel niet bang is kwam weer tevoorschijn, oortjes strak naar voren boven elke sprong en gaan met die banaan.
Rob Jansen, die de training gaf, had de grootste lol om die kleine pony die toch maar alles even sprong zonder een druppeltje zweet. "Kleine pony, groot hart" was de term die hij gebruikte. Een moedige kleine donder.
De foto's zijn niet van de beste kwaliteit (had mijn spiegelreflex meegegeven aan een jong meisje wat mee was, en mijn camera is niet heel fijn scherp te stellen) en de wat pittigere hindernissen zijn niet gefotografeerd. Maar ik ben ontzettend blij dat ik wat beeldmateriaal heb van deze geweldige dag!
Dit was de ponygroep, wij zijn makkelijk te herkennen: de kleinsten


Even stappen op het terrein

Inspringen over de lage boomstammen


De afsprong (ik zit niet correct, maar dat is even wennen als dressuurmiep



Ook even pootjebaden in de waterbak. In galop ging ze bijna kopje onder, alleen daar heb ik geen foto's van.

En als afsluiting zijn we nog even over de weg wezen uitstappen, brave pony!
