Geplaatst U2 is een heel werkwillig paard, soms iets té waardoor zij het touw overneemt en ik daarin te onzeker blijf doorrijden.
Na onze val in eind februari tijdens de indoor cross (enkel gebroken, enkelbanden gescheurd en 2 tromboses) heeft ze mijn angst weer weggenomen, mijn kanjer!
Ons B debuut verliep eigenlijk erg goed! Springen hadden we 1 balkje, in de lange lijn raakte ze uit haar ritme maar verder was ik erg tevreden.
Stik zenuwachtig ging ik in de cross in en bij de sloot ging ze erlangs, opnieuw aangereden en toen sprong ze de boomstam wel maar sneakte ze eruit bij het water waardoor ik 'vrijwillig' stopte.
Op een paar hindernissen na de cross niet af gemaakt maar in ieder geval onze angst overwonnen.
Tijdens de KNHS week hadden we donderdag cross en vrijdag tijdens de keuze les ook voor de cross gegaan.
Op donderdag mochten wij als enigste groepje crossen op het 'grotere' terrein, was goed voor haar watervrees (waar we in ermelo natuurlijk niks van merkten.)
We hebben een hoop tips mee gehad, soms rem ik met mijn handen maar drijf ik door met mijn benen, lekker tegenstrijdig dus, we moeten nog een beetje onze weg vinden.
Voor nu ben ik blij dat ik totaal geen angst meer heb tijdens de cross, na mijn val vond ik alles weer erg spannend maar zij is degene die mij ervan overtuigd dat het goed is.
Ik ben blij met die instelling!
Let niet op wat mijn vader allemaal op de achtergrond zegt hoor, loodgieters....
Verder zou ik proberen met je paard veel in-uitjes te springen om zijn voorbeen een beetje meer te laten vouwen, hij springt nu een beetje met een hangend voorbeen. Ga vooral zo door, dan gaat het helemaal goedkomen! 
