Onze Hero hebben we in oktober gekocht, hij was toen net gecastreerd. Kon nog niets behalve mooi zijn

We staan op een menstal (www.stalpetrideko.nl ) met hem en zijn moeder, die ook voor de wagen loopt, dus alle gelegenheid om lekker rustig te beleren met deskundige mensen.
Na wat bitwijs maken aan de longe, wat wandelen en poetsen enzovoort hebben we hem op 12 december voor het eerst aan de lange lijnen gedaan ...

En weekje later hele tuig om, hij gaf er allemaal niets om, kanjer.

Ondertussen natuurlijk regelmatig de tijd om beetje te chillen

Toen volgende stap: de band. Nou... dat vond hij dus doodeng
Zo'n monster wat achter je aan blijft kruipen en ook nog geluid maakt
maar met geduld, rust en vertrouwen kwam ook dat helemaal goed ...
De volgende grote stap: voor het eerst voor de wagen
22 februari was het zover.... keurig netjes stilstaan bij in- en uitspannen...
Daar ging hij netjes voorwaarts, zonder 'gedoe'...

Weer even later, 1 maart, los voor de wagen, stoer stappen

gevolgd door ook de eerste rondjes in draf
En weer af en toe de nodige ontspanning

Vandaag was het zover, ik mocht (en durfde
) er zelf achter.... keurig paar rondjes links/rechts gestapt en gedraafd, super trots op mijn stoere vent!
Wat zul je in de toekomst een mooi dubbelspan hebben met moeder en zoon.
maar van die angst is nu (vrijwel) niets meer te merken. Hij is 3/4 arabier en draagt zijn staart in principe vrij hoog en los, als hij bang wordt is het net een hondje met de staart tussen de benen.