Lindsy is een 18-jarige stamboekmerrie die ik nu 2 jaar heb. Ik heb haar eigenlijk gkocht voor mijn kids, maar gaandeweg kreeg ik steeds meer zin om haar voor de koets te zetten.
Een vriend met ervaring zou me helpen. Het slepen deed ze heel erg braaf, maar de eerste keer voor de koets is ze heel erg geschrokken

Toen vond ik het tijd worden om proffesionele hulp in te schakelen. Bij hem liep ze heel braaf voor de koets, en hem ik ook zelf met haar gemend. Eenmaal thuis was ze opeens heel stout, tong over het bit, bokken en galopperen

Dus is mijn instructeur aan huis gekomen om het op te lossen. Ik heb me meerdere keren afgevraagd of ik er wel mee door moet gaan, of ik ooit zelf het lef heb om met haar te mennen.
Maar dankzij de super begeleiding van mijn instructeur is het allemaal goedgekomen!

En vandaag heb ik helemaal alleen met haar op de wei gereden, zonder iemand ernaast of iemand die een longe vasthield. En ze was zo braaf








Ik zie dat ik nogal naar voren zit. Dit is uit onzekerheid, dat ik voor mijn gevoel sneller kan ingrijpen als dat nodig is. En ik heb de leidsels nogal kort vast, maar niet met druk op de mond. Daar let ik altijd goed op. Mijn armen steken juist te ver naar voren

Opbouwend commentaar is altijd welkom

O ja, het zijn geen super-foto's, maar dat komt omdat ik last minute naar hubby riep dat hij foto's moest maken
