Maar het is natuurlijk niet zo bedoeld.
Na enkele jaren oefenen, kilometers maken met erachter lopen, het juiste bit zoeken, (dat was ook een hele uitdaging) werd het langzaam tijd voor een stapje verder.
Een vriendin wilde ons hiermee wel helpen en sinds ze ook weer onze stalgenoot is geworden, is de boel in een stroomversnelling gekomen.
Na enkele keren met alleen het Zweng erachter geoefend, zodat ze de touwen tegen haar benen kon voelen, hebben we ook nog een keer geoefend met de band los achter haar aan slepen, zodat ze aan het geluid kon wennen.
Dat was gelukkig allemaal niet eng, maar dat sleepspoor daarin tegen wel.
Daarna afgesproken om samen met onze vriendin de band erachter te hangen.
Onze rolverdeling had eerst in de planning dat ik naast Sharonne zou lopen, maar ik was zo zenuwachtig, dat ik bang was dat het op Sharonne over zou slaan.
Daarop heeft onze vriendin die plaats ingenomen en heb ik haar plekje bij het zweng overgenomen.
We vertrokken en het leek wel of Sharonne nooit iets anders gedaan had. De eerste bochten waren wel wat eng, zo die touwen langs haar benen, maar daarna ging het steeds beter en na een tijdje ontspande ze zich zelfs.
Deze foto's zijn van de eerste keer. Vandaar dat de band ook een eind achter haar ligt.
Zodat als ze achteruit zou komen, ze niet direct op de band zou staan. Tegenwoordig is die afstand kleiner.
We hebben nu vier keer geoefend en het gaat steeds beter. Ondertussen loopt er alleen de eerste aanzet nog iemand naast, maar daarna niet meer. En hebben we afgelopen donderdag de band over het erf getrokken.
Dat was nog wel een beetje eng, maar uiteindelijk heeft ze het echt SUPER gedaan.
Nu even dooroefenen dan kan ze binnenkort misschien wel voor de kar. Echt heel spannend allemaal.
Ben zo ontzettend trots op mijn meisje.
Ze doet het zo goed en vind het zo ontzettend leuk.
Gelukkig was er nog een stalgenoot, die ik even mijn camera kon geven, zodat er wat fotootjes gemaakt konden worden van deze eerste keer.




