
Helaas werd ze kort daarna bevangen. Na een hele tijd kwakkelen ging het eindelijk goed, alleen kreeg ze een maand terug een terugval. Nu heeft ze speciaal beslag en is sleeën dus geen slim idee.
Dus toen werd het tijd voor Hans om de taken van Grietje over te nemen. Ik heb hem ingereden en hij sleepte regelmatig de wei. In de zomer heeft hij 2x voor de wagen gestaan, maar dat was nog niet echt een succes. Hij trok harstikke braaf, maar hij is geen held buiten. Zo cool als Grietje is zo springerig en kijkerig is Hans. Maar vandaag toch de stoute schoenen aangetrokken en hem voor de slee gezet. Ik had een mooie zweng gemaakt van een plank, maar ik had de plank helaas overschat. Resultaat: 2 stukken hout en geen zweng meer.

Dan maar voor even de strengen aan het touw van de slee bevestigd. Niet ideaal, maar het ging prima.

Daar gaan we.

Hier werd Hans een beetje fanatiek



Ho zit er toch wel op.

Al werd hij hier een beetje ongeduldig.

En tot slot nog een keer rustig een stukje.
O ja, toen ik de foto's bekeek, zag ik dat ik de neusriem te hoog en onder het bit had zitten. Volgende keer zal ik hem goed hangen.