Geplaatst Links loopt Thomas, een grote Welsh-A ruin van 11 jaar. Met hem rij ik normaal gesproken de wedstrijden. Hij loopt zonder oogkleppen en een dubbelgebroken trensje. Op de wedstrijden doet hij het momenteel naar wens maar dat is wel eens anders geweest. Hij heeft namelijk één groot nadeel, hij kan niet tegen stress.
Rechts naast hem loopt zijn zoon Lucky, 8 jaar oud en nog niet zo veel wedstrijdervaring. Dit komt doordat hij tot nog toe een beetje gespaard is. Hij heeft namelijk ook de slechte eigenschappen van vaders mee gekregen.
Maar omdat ze na verloop van jaren toch vooruit gaan mochten ze het weer eens proberen.
1. In de dressuur maakte Thomas zich sterk. Toch wel andere koek als er één naast je loopt. Lucky was ook wel wat opgewonden maar bleef wel van het bit af.
2. Toch wel stoer zo naast elkaar.
3. ...
4.
5. "Kijk zoon, Tonnen zijn enge dingen en daar moet je zo hard mogelijk tussen heen."
6.
7. Bultje op is ook weinig aanmoediging nodig.
8. En netjes poseren voor de foto.
9. Desgevraagd even op de achterbenen.
10. en weer naar beneden...
11. Dan mogen ze eindelijk eens gaan.
12. voluit..
13. door de waterhindernis
14. Een uitloop na de hindernis was wel even nodig.
15. Daarna was het even genoeg geweest!
Ik ben toch wel blij met ze
Vast een trots gevoel met vader en zoon voor de wagen. Een betere leermeester kan Lucky niet hebben en je hebt meteen een mooi span. 
Black powerrr! zoals gezegd een heel erg mooi span! en ik hoop je volgend seizoen met beide pony's tegen te komen, is toch veel leuker dan met eentje 
