nou goed, laten we maar beginnen:
allereerst... vandaag de halve dag bezig geweest met het maken van een tuigenbok voor het nieuwe tuig... we zijn pas verhuisd en ik had er nu niet de juiste plek voor... ziehier het resultaat, met pony op de achtergrond!

en Flicka in haar nieuwe tuig, compleet met de kaartjes er nog aan! (graag even op de broek letten, ik heb het idee dat deze wat lager zou mogen, hoewel het tuig nog niet is 'ingezakt')

en daar gingen we! de oefenwei was leeg dus we zijn daar maar begonnen... de broek komt van achter wat omhoog omdat ik deze om de strengen had...

paar pasjes draf...

halthouden aan een los leidsel resulteert tegenwoordig in slapen, was voorheen toch wel anders...

stukje heuvelop... ze moest wel even aantrekken, de band is nl verzwaard.

toen de ponies terugkwamen van hun rit zijn we de bak even ingegaan, aangezien ze Flicka anders blijven lastigvallen... de bak was hard werken, dit hebben we dan ook niet erg lang gedaan.
kijk het bandje door het zand ploegen...

hier ging het alweer wat lichter:

tussendoor moest de crosslink even versteld worden, deze was te lang waardoor de passanten van het leidsel tegen de leidselogen bleven steken... stuurt dan niet zo soepel meer...

even lekker over de grond met dat neusje!

en nog eens! (trekt vast lekker zo met die draagriem...)

en de laatste!

zelf vond ik het echt goed gaan vandaag, het was voor het eerst met de sleep verzwaard. voor de wagen zal het lang niet zo zwaar zijn als dit vandaag.
het leidsel hangt met opzet steeds zo los (mogelijk), Flicka was altijd erg rennerig, liep tegen het leidsel op en drukte dan ook door. we zijn bezig haar 'lichter' te maken, en dat gaat erg goed. links was moeilijk vandaag, halthouden kon niet beter, en rechts ging ook goed.
ik had nog geen pinkriempje aan dit leidsel, was echt een gemis, ik ben dat zó gewend inmiddels... maar ja, ik moet nog even een bijpassende maken.
graag tips, advies, etc! (complimenten voor Flicka mag natuurlijk ook!)
al met al ben ik heel erg trots op Flicka, vorig jaar ging het heel slecht uiteindelijk, en we hebben het werk nu sinds een paar weken weer helemaal opnieuw opgepakt.
Flicka was heel erg bang, met name voor de zweep wanneer ze die niet kon zien. dat gaat nu erg goed, ik kan tijdens het werk gewoon over haar rug en kont aaien met de zweep zonder gekke reacties.
vandaag een training naar volle tevredenheid van ons allebei!