Geplaatst Sinds klein meisje was ik in bezit van een witte shetlander en een hackney pony.
Helaas is mijn shetlander toen die jaren verkocht, en mijn hackney pony is in 2016 met een leeftijd van 30 jaar naar de eeuwige groene weides vertrokken...
En toen zag ik Grimm. Combinatie van mijn 2 pony's van vroeger. Al in bezit van 2 paarden, maar deze moest en zou mee naar huis.
Bij aankomst was ik direct verkocht, pony komt van paardenopvang de Achterhoek. Pony met een gebruiksaanwijzing, zeiden ze. Ik vond dat ik hem een plekje kon geven die hij verdiende, hij had veel tijd nodig, en die gunde ik hem.
Hij is geboren met de naam Grimm, maar ik vond Jardo beter bij hem passen, omdat hij voor mij 2 pony''s in 1 was. En mijn hackney pony had de naam Jordy.
Ik merkte dat hij heel gevoelig was, en heb hem dus een jaar laten wennen aan mij, onze paarden en locatie. Wel door handen, maar hoefde geen 'werk' te vertonen.
Na een jaar ben ik rustig aan de slag gegaan, hij was al beleerd onder het zadel maar dat was mijn doelstelling niet.
Hij pakte het werkelijk super snel op en wou graag aan het werk. In de wintertijd heb ik hem dan al zo nu en dan voor de concourswagen gezet.
Hij vond het trekken nog vreemd, en alles was nog spannend. Niet wetende wat ik eigenlijk precies van hem wou, wat voor mij een teken was om een stapje terug te zetten. Gelukkig herpakte hij alles goed en zijn we weer gaan oefenen.
Omdat mijn uiteindelijke doel marathon rijden was, wou ik hem eerst meenemen naar een andere locatie. En wat vond hij dat leuk!
Er was een vaardigheidproefje ter beschikking gezet, ik dacht waarom ook niet?
Vriendin opgescharreld omdat ik het zelf ook nog heel spannend vond, en daar gingen we dan, voor ons het eerste serieuze gebeuren!
Hij vond het zelf ook nog super spannend, maar we hadden nu weer genoeg om te oefenen.
Tijd om hem voor een andere kar te zetten, en de eerste marathon werd gereden in mei.
Voor mij debuut als menner, voor hem als pony. Ik vond het spannend, maar hij ook. We werkten elkaar tegen en het liep gewoon niet lekker. Maar desondanks was ik super trots, en ik zag dat het er wel in zat... Maar het moest er nog uit!
We oefenden lekker verder en deden rustig aan. Een rondje ringrijden deed ons ook weer veel ervaring op.
En wat genoten we!
Wat afwisseling deed ons ook goed.
Tijd om nog eens een poging te wagen op een marathon. Ging alweer stukken beter als de vorige keer, maar die waterbak... ja dat bleef een dingetje....
Uiteindelijk heb ik besloten na 3 marathon''s om mijn spaarpot over kop te halen en een marathonwagen aan te schaffen. En dat wierp zijn vruchten af!
Ik voelde mij gelijk een stuk zekerder en de pony liep er ook gelijk veel beter door. Dat we het in ons hadden wisten we wel... Maar krijg het er maar eens uit!
Marathon 4.0 ... gelijk ook weer een hele verandering. 1 grote glibberpartij, zegmaar gerust een drekrace. Rustig aan gereden maar door mijn enthousiasme dat hij het water in liep het hele parcour vergeten, maar jeetje. Wat was het gaaf! En wat genoot hij er van!
Als afsluiter van dit outdoorseizoen marathon Gaasterland. En Jardo gaat van 0 tot 100. Het kwartje is gevallen en meneer heeft er zoveel plezier in!
Voor ons eens hele grote stap. We nemen onze tijd, terwijl we "concurrenten" sneller omhoog zien klimmen als ons, maar dat geeft niet. Voor ons is het al heel wat dat Jardo ons zo goed in vertrouwen heeft genomen dat we dit allemaal met hem mogen doen.. we doen mee voor het plezier.
Ik wou even mededelen hoe trots ik op hem ben, en zin heb in het nieuwe jaar!
Mijn grote vriend, die een hele speciale betekenis met zich meedraagt.
Wat een leuke pony en wat een plezier samen! Leuk om te zien 
fijn dat het er toch in zit 
