Mijn droom was altijd om Tinkerbell voor de kar te hebben, in 2009 heb ik haar laten beleren door een men instructeur. Dit is fout gegaan en het werd me afgeraden om haar nog voor de kar te zetten.
Maar toch.. Het bleef kriebelen. Tinkerbell is zo mak, zo lief, zo braaf. Ik kan er mee lezen en schrijven (naja niet altijd, blijft een eigenwijze drol natuurlijk). In 2013 ben ik rustig aan weer begonnen met mennen. Gewoon rustig, niets moet, alle tijd. Al komt ze nooit voor de kar, dat maakt ook niet uit. Zolang we er beide maar lol in hebben.
Zo oefenende we een paar keer in de week met een bandje erachter. Dit heb ik heel rustig opgebouwd met haar.


Ze heeft wilgentakken versleept naar de goede plek. Scheelde ons weer werk en een super oefening voor Tink. [AR-ITP] Werkpony versleept wilgentakken.

Ik mocht de sulky van mijn buurmeisje lenen, die heeft er een paar keer alleen achter gehangen.

Toen heel goedkoop een sulky zelf gekocht, een lelijk ding maar als er dan schade aan gereden wordt is dat ook niet zo erg. Rustig buiten ritjes gaan maken in de polder hier. Eerst met iemand ernaast en daarna uitbouwend zodat diegene ook op de kar komt zitten.
Het gaat zo goed, wel niet volgens de regels. Maar Tink heeft er lol in. Vindt het leuk. Alleen ik moet nog van mijn angst afkomen, zolang ik op de grond sta vind ik het niet eng. Maar als ik op de kar zit krijg ik toch wel een beetje angst. Gewoon omdat het voorval in 2009 nog op mijn netvlies staat.
Ritje door de polder

In de wei

Vanmorgen een buitenrit, ze was erg pittig. Van top tot teen bezweet toen we thuis kwamen. De hele weg haar oren strak naar voren, heerlijk toch



Commentaar en kritiek is welkom, al zou ik het dan fijn vinden als je het goed onderbouwd.
Ik weet dat ik het niet volgens de boekjes doe, maar ze doet het wel en we hebben er beide lol in.