Geplaatst 
Graskoersen zijn machtig mooi, ze zijn altijd anders, paarden verassen daar vaak. Het is hectisch en het gaat allemaal heel erg krap.
Precies de reden waarom ik altijd heb gezegd dat ik daar liever niet rijd…..
Dus wat doen ze: Juist! Ze schrijven je gewoon in! De bastards…..
Gelukkig had ik Ruby al twee keer eerder gereden op Duindigt en heb ik zo ondertussen zo vaak gereden dat ik weet dat ik zelf geen gekke dingen doe, nu maar hopen dat de rest dat ook niet zou doen….
Van te voren veel instructies gekregen, zeker over de start, het starten op het gras is namelijk nogal apart. Je rijd in een dubbele trein naar het startvak, keert dan en moet zo snel mogelijk weg. Ik zat in de tweede band( dat betekend dat je meters moet geven, je hebt dus een paard met meer winsom), en starten in de binnenste kant. Dat betekend dat je moet zorgen dat je snel weg ben, want je moet niet teveel meters verliezen op degene voor je, maar nog belangrijker, je moet zorgen dat je weg ben voor de paarden die achter je meedraaien.
Het was een hele open koers, ik heb met Ruby heerlijk gereden, de baan was goed dus de koersen gingen best hard. In de eerste bocht had iemand een paard wat erg naar binnen viel en daar heb ik dus lichtelijk gescholden voor mijn vaderland( was niet van plan dat plekje op te gaan geven) . Een bocht later zaten de twee paarden voor mij met hun wielen in elkaar, wat gelukkig heel erg goed ging en in de laatste rechte lijn zijn we een gaatje in gedoken wat er eigenlijk niet echt was om zo toch nog naar de 5e plaats te sprinten met mijn kleine dappere Ruby!
Hierbij het filmpje, ik heb nummer 7 heb een rood/blauw pak en Ruby heet officieel Aruba BB( weet je naar wie je moet zoeken)
Met Ruby in het voorwerk( het warmlopen zeg maar), omdat ik nu al weet dat er vragen over het bit komen zal ik het meteen even uitleggen. In de training( zie eerdere topics) word Ruby op een ander bit gereden. In de koers is ze echter nogal trekkerig, ik heb zelf niet de kracht om haar dan te houden. Van dit bit blijft ze af, ik hoef nu dus helemaal niet te trekken. Het is een rechte stang bekleed met leer, die vrij dik in de mond ligt waardoor veel paarden hem niet beetpakken. Ziet er dus erger uit dan het is door de uitstekende hefboomwerking, maar ik rijd liever hier mee dan dat ik de hele weg aan het vechten ben.
In de koers, op naar de start: Waar ik Ruby meer de verkeerde kant op moest trekken omdat ze al om wilde, ze dacht zeker: ik weet waar we heen moeten, niet zo treuzelen!
In de koers, achter in het veld ingesloten
Ruby je vliegt! Ruby had schoenen aan omdat we bang waren dat ze uit het startvak te snel zou gaan ‘ klimmen’ omdat ze snel snelheid wil maken en daardoor in galop zou vallen. Gelukkig bleek ze zeer vast te zijn en heb ik geen moment het idee gehad dat ze erin zou rommelen. Het laat wel weer mooi zien waarom het bij ons noodzakelijk is dat een draver breekt, zou niet weten waar ze anders haar achterbeen moet laten
Een blije Ruitje na de koers:
Ruby was niet eens echt moe na de koers, dat bied hoop voor de volgende keer!
En natuurlijk een goede cooling down voor ons beiden
Ik heb niks stoms gedaan en Ruby is goed in vorm, ik kwam met mijn handen vol over de finish maar daar heb je weinig aan als er geen ruimte is om gas te geven. Volgende keer dus hopelijk starten vanuit de eerste band en als we dan meer vooraan liggen moet er meer in zitten! Ben erg trots op het eerste geld wat ik verdiend heb met mijn kleine race-eendje!
Een aantal koersen daarna moest Warrior, het andere paard wat we mee hadden starten. Warrior heeft een slecht seizoen gehad vorig jaar, we konden lastig vinden wat het was en eigenlijk wilde sommigen van ons er al mee stoppen. Mijn vader echter bleef hoop hebben in het paard en heeft hem de hele winter doorgetraind. Hij werkte slecht de vorige keer( slechter dan Ruby) , dus we hadden weinig hoop. Er werden een aantal paarden geschrapt in zijn koers, wat betekend dat er maar 5 overbleven. Dat is aan de ene kant een voordeel, want je hoeft er minder voor te blijven, aan de andere kant kunnen ze wel makkelijker bij je in de buurt komen en zijn deze koersen wat minder tactisch. Warrior heeft de meeste starts in zijn benen van alle paarden die op dit moment nog lopen in Nederland, het is echt een keihard paard. Maar dat hij zo goed zou zijn verbaasde ons echt enorm…..
We denken dat hij het werken misschien zat was, hij vind het koersen gewoon mooi, zoals je ziet loopt hij het eerste stuk met zijn oren naar voren. Bij het werken zat er gewoon geen pit in, alsof hij weet dat het dan niet voor ‘ het eggie moet’ .
Warrior heet Warrior Victory, heeft startnummer 2 en word gereden door Wim met een zwart/wit pak.
Op weg naar de huldiging, echt een fantastisch moment, vooral voor mijn vader die zo’n vertrouwen had in dit paard. Een verdiende knuffel dus…
Tijdens de huldiging, Warrior houd niet van stilstaan dus meestal probeer ik rondjes met hem te rijden terwijl de rijder de sponsor kan bedanken e.d.
Even poseren voor de journalisten van nakoersen.nl
Het was een enorm emotionele overwinning, juist omdat we zo enorm getwijfeld hebben over dit paard. Het is zo’n goed paard, en als ze niet meer willen of kunnen wil je ze respectvol een pensioen geven, niet doortrainen terwijl het eigenlijk niet meer gaat. We hadden dus besloten dat deze koers erop of eronder zou zijn… Dat hij dan zo wint geeft dus hoop voor de rest van het seizoen, zeker gezien het zijn eerste start is en de vorm dus alleen maar beter word!
Ik weet dat ik een vrij onbekende sport beoefen, dus als je wat te vragen heb, doe het vooral! Vind het alleen maar leuk om dingen uit te leggen!
Edit: WendyBZ bedankt voor de foto's
:
maar toen kon de startauto me opvangen. 
