Geplaatst Hoewel de wielrenners lachen om onze "bergen", hebben ze toch nog wel een soort respect voor onze Cauberg en Keutenberg, waarvan de laatste een paar stukken helling heeft van 20%!
Vlak langs deze berg hebben wij (Ik, mijn dochter Vivian en stalgenootje Martina) vandaag gereden met Valkenhoeve's Sterre, mijn 8-jarige New Forest-merrie.
De rit was prachtig, goed getekende kruispunt-route, geweldige uitzichten en stoere donkere luchten gezien
!
We hadden heel veel geluk met het weer; alleen het eerste kwartier heeft het een beetje geregend, maar we waren met men-regenjassen en waterdicht schootskleed goed voorbereid. Boven op het plateau (een vlak stuk met prachtige vergezichten tot aan het drielandenpunt toe) begon het zelfs te onweren, maar de regen trok langs, we pakten maar een randje daarvan mee. Daarna heerlijk weer, en zelfs nog wat zon gehad
.
Even stilstaan voor een slok water na het duwen, en tijd voor een foto'tje. Beneden ligt Schin op Geul.
Stalgenootje Martina wijst: "Dáár is het drielandenpunt bij Vaals!" (Jammer genoeg komt het op de foto niet echt goed zichtbaar over)
Limburg's heuvellandschap
De Keutenberg
"Sikkels blinken, sikkels klinken, ruisend valt het graan...... als je iemand weg ziet hinken, heeft hij 't fout gedaan"
Regenwater-opvang..... wanneer deze er niet zouden zijn, zouden de heuvelpaden bij slecht weer veranderen in snelstromende beken, en de benedengelegen dorpen onder water zetten.
Voor Ster was de "berggang" wel zwaar. Mijn koets is niet zo licht, en met z'n drietjes waren we goed voor zo'n 155 kg extra. Halverwege de paden omhoog gaf ze vaak de pijp aan Maarten, en zijn Martina en ik de wagen mee gaan duwen. Dochter Vivian heeft dus ongeveer een derde van de rit gestuurd: haar eerste menervaring
! Omlaag was eigenlijk wel net zo risky; Ster dacht dat ze wel omlaag kon hollen, en daar waren wij het niet zo mee eens
. Dus voeten op de remmen, en voetje voor voetje omlaag....
en steil omlaag...
Een hele ervaring voor haar, en zo weer keurig bij de Engwegerhof uitgekomen.
Op de weides van de boerderij was een marathonhindernis en een vaardigheidsparcours uitgezet in het zwembad, maar aangezien we Ster d'r vlindertjes waren vergeten, begonnen we daar maar niet aan
.Bij het uitspannen begonnen de zwarte luchten alweer samen te pakken boven ons hoofd. We hebben snel de boel weer vertrek-klaar gemaakt; Ster op de trailer gezet en zijn met stalgenootjes Marion en Vera, die onder de man hadden meegedaan koffie / fris gaan drinken in de stal
. Daar was een heerlijk spektakel gaande van een houten koe melken, zoveel mogelijk binnen een bepaald tijdsbestek.Eind middag geholpen om de paarden van onze stalgenootjes op de trailer te zetten en toen weer huiswaarts gereden. Erg genoten!
!
.
Dat zal een hele ervaring zijn geweest voor Ster en voor jullie! 
. Ster was een dood vogeltje, zelfs los in de rijbak, dus heeft lekker vrij-af. Ik weet dat het beter is om haar dan toch even te longeren, maar ik kon het niet echt over mijn hart verkrijgen 
. 
mooi paardje 
