Geplaatst Sinds honderden jaren leven Fell Pony's al in het halfwild in grote kuddes in de heuvels van Cumbria en Westmoreland (Noord Engelse Fells) aan de grens met Schotland en dienden de boeren als betrouwbare, forse, werkdieren met een hoog talentgehalte.
Ze trokken ploegen en turfkarren, dienden als pakpony's, werkten in mijnen en droegen de vracht van de mijnen naar de zeehaven, op de zondagen trokken ze een lichte wagen in vlotte draf naar de kerk en ook onder de de man deden ze het goed.
In de fokkerij werd er voornamelijk geselecteerd op gezondheid, prestatie, omgangsvormen, moed en werkwilligheid. Pas in 1898 werd een stamboek opgericht. Kenners gaan er van uit dat de Fell Pony een van de oudste en zuiverste bewaarde rassen van Engeland is.
Ondanks dat komen er verschillende typen binnen het ras voor zodat het niet eenvoudig is het exterieur treffend te omschrijven. De stokmaat kan zelfs variëren van 1.30 m. tot 1.42 m. en vaak hoger.
Het ras heeft een brede sterke rug, diepe borst en een korte croup. Opvallend is de vaak voorkomende zwarte en donkerbruine kleur met weinig aftekeningen maar ook vos en grijs komt meermaals voor. De manen en staart zijn dicht en lang met veel haar aan de benen. Lichtere hoogbenige typen wisselen af met uitgesproken koudbloedachtige typen. Vermoedelijk veel met elkaar verwante rassen leven van Noorwegen tot Portugal, in een lijn langs de Atlantische kust. Tot deze rassen behoren o.a. de Noorse Döle-paarden, de Dales, Fell Ponies, het Friesche paard, Landais, de Mérens in Frankrijk en de Pottok, Asturcon, Garron en Losino in Spanje en Portugal. De enige uitzondering is de Italiaanse Bardigiano. Die past ook qua type exact in deze groep, maar is de enigste die niet in in de lijn van de Atlantische Kuststreek valt.
Bij al deze bovengenoemde rassen hebben we hoogstwaarschijnlijk met zeer oorspronkelijk gebleven pony's te doen. Welke in relatief ontoegankelijke gebieden, misschien ooit eens gemeenzaam in de dichte oerwouden van West Europa, geleefd hebben. Een omgeving die de donkere kleur als ideale schutskleur in het donkere woud zou kunnen verklaren. Misschien dat ooit genetisch de uiteindelijke werkelijke verbondenheid kan onthullen.
Na de 2e wereldoorlog nam het aantal Fell Pony's drastisch af omdat er door de mechanisatie geen werkdieren meer gebruikt werden. Pas met de opkomst van de rij- en mensport ontdekte men opnieuw de voordelen van de Fell Pony. Uithoudingsvermogen over lange afstand, ongecompliceerdheid, robuustheid, en makkelijk in de omgang. Ze zijn misschien niet de aller snelste, maar buitengewoon geschikt voor vrijetijdsritten, mensport (Prins Philip rijdt met een 4-span), dressuur en ook voor therapeutisch rijden.
Rasbeschrijving
Hoogte: Maximaal 142.2 cm
Kleur: Zwart, bruin, vos en grijs. Bij voorkeur geen wit, ofschoon een kolletje en/of een minimaal wit op of onder de sok van de achtervoet is toegestaan. Fell pony's met teveel wit kunnen wel opgenomen worden in het register-veulenboek en register.
Hoofd: klein, scherp getekend, goede houding, breed voorhoofd, taps toelopend naar de neus.
Neusvleugels: groot en open.
Ogen: opvallend, helder, zachtaardig en intelligent.
Oren: klein, goedgeplaatst en goedgevormd.
Keel en kaken: fijn en scherp, niet inferieur tonend, ruim en niet te zwaar.
Hals: geproportioneerde lengte, flexibel, sterk en niet te zwaar, matig gebogen in geval van een hengst.
Schouders: goede ligging naar achter en schuin aflopend, niet te fijn bij de schoft, noch te zwaar aan de uiteinden, een goed en lang schouderblad, goed ontwikkelde spieren.
Romp: goede sterke rug met contour, gespierde lendenen, diepe romp, brede borst, rond geribd van schouders tot flanken, kort en goed aangesloten, sterke vierkante achterhand met een goede staart inplant.
Hoeven, benen en gewrichten: hoeven van goede afmeting, rond en goed gevormd, open bij de hiel met karakteristiek blauwe hoorn, niet lang aflopend kootbeen, voorbenen moeten recht zijn, goed geplaatst niet te strak bij de ellebogen, grote goed gevormde knieën, korte pijp, voldoende lengte en plat bot onder de knie, minstens 20 cm (8 inches), zeer goed gespierd.
Achterbenen: goed ontwikkelde dijen en bovenbenen, goed gespierd, goed scherp gesneden spronggewricht, veel been onder het gewricht, spronggewricht mag niet sikkelvormig of koehakkig zijn.
Manen, staart en behang: veel fijn haar op de hielen (grof haar is niet toegestaan), het fijne haar, met uitzondering van de hiel, mag zomers verwijderd worden. Manen en staart mogen niet geknipt worden.
Bewegingen: stap, welbewust en fier, draf goed gebalanceerd met goede actie van knie en sponggewricht, goede beweging vanuit de schouder en goede buiging van het spronggewricht, niet te ruim en niet te kort; moet een goede gang en uithoudingsvermogen tonen, waarbij de achterhand goed onder het lichaam wordt gebracht.
Algemene eigenschappen: de Fell Pony moet hard van constitutie zijn, goede pony eigenschappen tonen met de onmiskenbare verschijnselen van hardheid zo speciaal voor bergpony's en tezelfdertijd een levendige, alerte verschijning hebben met een goede botten structuur.
Het gebruik
De Fell pony is van vroeger al een zeer veelzijdige pony geweest en is dat nu nog. De Fell pony kan zowel onder het zadel als aangespannen worden gebruikt. Fell pony's zijn echter geen miniatuur uitvoering van het Friesche paard, het blijven Fell pony's; eigenzinnig, individueel en onvergelijkbaar met andere rassen. Het karakter van de Fell pony is rustig, lief, betrouwbaar en intelligent en mede daardoor een veelzijdige gezinspony.
De Fokkerij
Een van de bekendste fokkerijen was de beroemde Heltondale kudde van fokker Sarge Noble. Wegens ouderdom moest deze fokker gedwongen zijn uit meer dan 100 pony's bestaande kudde via een veiling verkopen. Veel oude Engelse fokkers die meer dan honderden jaren Fell pony's fokten en hun kennis van vader op zoon doorgaven sterven nu uit. Er voor in de plaats komen soms jongere generaties fokkers voor wie de Fell pony niets meer is dan een middel om geld te verdienen. Dat betekend helaas dat de fokkerij gevaar loopt, zich meer en meer naar de vraag van de koper gaat oriënteren. De koper die meer naar het uitzien vraagt als naar de "ware waarden" van een Fell pony.
In Nederland zijn nu ongeveer 350 Fell Pony's, in Duitsland 200 tegen maar 35 in Zwitserland. Voor geïnteresseerde kopers is het echter nog steeds heel moeilijk om aan een goede pony te komen.
De eerste Fell pony's werden in 1993 geïmporteerd naar Nederland. De vereniging Het Nederlands Fell Pony Stamboek is opgericht in februari 1995 en in januari 1997 erkend als stamboek. Stamboek (NFPS)
Weetje
- De Fellpony wordt nog vaak vergeleken met de Dalespony.
Alleen zijn deze echter heel verschillend van elkaar.
Ik heb toestemming gekregen van de copyrighter om dit plaatje te mogen gebruiken.
Bronnen: - Paarden encyclopedie.
Fell's are obvious - Noorman Uitgeverij.
