Geplaatst Ik heb laatst een artikeltje over hoornscheuren geschreven en zag dat er nog niets over in de wiki staat.
Zouden jullie willen kijken of het wat is voor de wiki, en het aan willen passen? Ik vind het wel leuk om te schrijven, maar het lukt me niet zo goed op een encyclopedische manier, als je begrijpt wat ik bedoel
Hoornscheur
Hoornscheuren komen helaas nogal eens voor. Een hoef is geen massief geheel zoals soms nog wel eens gedacht wordt.
De hoefwand groeit vanuit de kroonlederhuid. Duizenden hoornpapillen maken ter plaatse elk een hoornpijpje aan die van boven naar beneden groeit. De hoornpijpjes zitten weer aan elkaar verbonden door zogenaamd tussenhoorn. De hoornwand schuift als een klittebandconstructie af over de wandlederhuid, waar wandlederhuidplaatjes en hoornplaatjes in elkaar grijpen. Er zijn zo’n 600 plaatjes per hoef. Als je onder de hoef kijkt, zie je de witte lijn. Dit is zogenaamd ‘zenig hoorn’ (het is zachter hoorn dan het hoorn van de zool, steunsels en hoefwand) en houdt de hoornwand en hoornzool bijeen onderaan de hoef. De witte lijn groeit vanuit een wrong. Een wrong is niet zichtbaar, maar bevindt zich op ongeveer de helft van de hoef. Op elke lederhuid (zoollederhuid, ballederhuid, straallederhuid, steunsellederhuid) groeit een hoornige opperhuid (hoornzool, hoornige ballen, hoornige straal, hoornige steunsels).
Het tussenhoorn is heel belangrijk. Dit is de substantie die de ‘onderdelen’ van het hoorn bijeen houdt. Als er een verstoring in het hoorn is (uit verhouding), kan er een defect ontstaan.
Scheuren of kloven?
Scheuren zitten altijd vertikaal en kloven horizontaal. Kloven komen vaak door een defect in de kroonrand, zoals een daar uitgebroken hoefzweer of wondje. Het duurt ongeveer een jaar voordat een hoef helemaal afgegroeid is, zolang blijf je de kloof ook zien want hij moet helemaal van boven naar beneden afgroeien.
Mogelijke oorzaken voor scheuren.
Een gezonde hoef is in balans. Hij is niet scheef en de wand is niet te lang. De zool en de wand zijn goed met elkaar verbonden door een gezonde, soepele witte lijn. De hoornige ballen zijn gezond en niet samengeknepen. Er zit een bepaalde symmetrie in een gezonde hoef, al is de buitenzijde van de hoef ietwat wijder dan de binnenzijde. Er zijn geen defecten aan de rand van de hoefwand. De straal is gezond, stevig en veerkrachtig. Het paard kan letterlijk goed uit de voeten.
Als één van de onderdelen van de hoef niet gezond is, kan er elders een defect of disbalans optreden. Als een paardenhoef bijvoorbeeld constant scheef bekapt wordt, een verkeerde vorm heeft of verkeerd afslijt doordat de beenstand van het paard scheef is, komt er op een bepaald gedeelte van de hoef teveel druk of ‘spanning’. Op die plek kan er irritatie optreden aan de kroonrand, stukken uit de wand wegbreken, een scheur ontstaan en het kan zelfs tot kreupelheid leiden.
Ook andere hoefproblemen zoals hoefzweren, rotstraal of het slecht nagelen door de hoefsmid kunnen mogelijke oorzaken zijn. Waar de hoefwand beschadigd wordt kan een holte ontstaan. Daaronder kan zich ook nog eens white line disease gaan vormen. Zodra de ‘losse wand schimmel’ zich genesteld heeft in de scheur, kan het van kwaad tot erger gaan.
Verder dient het hele paard gezond te zijn en genoeg beweging te krijgen. Beweging = doorbloeding = gezonde hoefgroei. Het paard heeft ook goede voeding nodig om gezond hoorn aan te kunnen maken.
De oplossing.
De enige oplossing van het probleem is het wegnemen van de oorzaak én de scheur! Dit klinkt simpeler dan dat het daadwerkelijk is, maar probeer er allereerst achter te komen waardoor de hoef is gaan scheuren. Heeft het paard een afwijkende beenstand? Belast het paard door pijn elders in de hoef de hoef verkeerd? Indien een ijzer, zit het ijzer er correct onder? Komt de hoefsmid wel op tijd, zodat de wand niet te lang wordt? Heeft het paard genoeg doorbloeding in de hoeven? Is er een andere oorzaak waardoor de hoef slecht hoorn vormt?
Vervolgens is het belangrijk om na te gaan of er geen losse wand schimmel onder of in de scheur zit. De hoefsmid moet de hoef netjes bekappen en de scheur goed uitfresen zodat er zuurstof bij kan komen. De randen dienen netjes afgrond te worden zodat er geen scherpe stukken uitsteken. Mocht de scheur erg groot zijn of op een plek zitten waar veel spanning komt te staan door het hoefmechanisme, is het in de meeste gevallen verstandig om een hoefijzer of plakbeslag aan te brengen. De plek van de scheur mag niet meedragen.
Het ligt er een beetje aan waar de scheur zit, hoe hoog en hoe diep hij is. De behandeling van de hoefsmid wordt op die gegevens aangepast.
Welke bronnen heb je gebruikt om dit artikel te schrijven? 
