Geplaatst het is 'maar' een konijntje, maar jeetje wat kun je daar een verdriet van hebben zeg...
We hebben Molly ongeveer 7 jaar gehad. Hij kreeg vrijdag ineens erge diarree,
maar dronk en at verder wel redelijk. Hij had weleens meer wat dunne ontlasting, maar dat ging
altijd over als we hem een paar daagjes alleen hooi gaven.
Maar gisteren viel mij op dat hij ineens wel heel erg mager was geworden, maandag maar even naar de
dierenarts, dacht ik nog.
Maar vanmiddag vonden we het geen doen meer, het beestje was zwak en mager geworden, at niet, dronk
weinig. We hebben toen een vervangende dierenarts gebeld en mijn zusje en vader zijn met hem gegaan.
Bij de dierenarts bleken vliegen eitjes gelegd te hebben bij zijn kont waar het vies was van de diarree. Op advies
van de dierenarts hebben ze het beestje in laten slapen...
Wat kun je je hechten aan zo'n konijntje zeg... Hij is er vanaf mijn 13de af altijd geweest, heeft heel wat verhalen en
geheimen te horen gekregen en heeft, liggend op mijn buik heel wat films gezien.
In de zomer liep hij los in de tuin en kon daar zo van genieten, dat was heerlijk om te zien.
Ik ben blij dat ik kan zeggen dat we altijd ons best hebben gedaan om zo goed mogelijk voor Molly te zorgen en
ik ben heel blij dat verder lijden hem bespaard is gebleven, al blijft het heel erg rot allemaal...
Dag lieve Molly, dankjewel voor je gezelschap en vele wollige knuffels, we vergeten je niet...
