Geplaatst 
en kan ik dus opnieuw beginnen 
Goed gedrag in het kader van de studieontwijkende activiteiten denk ik maar, dus bij deze een nieuwe poging!
Een jaar terug zijn mijn vriendje en ik verhuist van een studentenkamer naar een 3 kamer appartement met tuin etc. Dat was voor mij het moment dat er ook eenn kat moest komen.. Vriendjelief was daar níet zo'n hele grote fan van maar aangezien geen kat voor mij geen optie was sloten we het compromis dat er één kat zou komen. Meet Jessie, een lieve, speelse, maffe kat met spitse kop en iets te grote oren.
Omdat Jessie wanneer wij werken alleen thuis is en ze een erg sociale poes is wilde ik wel graag een vriendje voor haar erbij. Martijn (vriendje) was ondertussen gewend aan Jessie en vind haar wel erg leuk.. Ze ligt vaak bij hem en ze 'vechten' wat af! Ik besloot dus eens te laten vallen hoe hij tegen een tweede katje aankeek.. Helaas zag ie dat niet helemaal zitten, waarop ik besloot het deze keer een tactisch en subtiel te gaan spelen.. Veel stille hints, geen gezeur en ontzettend veel geduld leken niet echt te helpen... Tot Jessie op een dag in Januari erg enthousiast reageerde op een katje in onze tuin terwijl zij zelf binnen was, Martijn ging om (zonder dat ik ook maar een woord zei over een tweede katje) en ik mocht op zoek! Mijn tactiek had gewerkt
Vervolgens ben ik op zoek gegaan, soms wat actief en ook af en toe wat minder actief. Ik vind de Britse korthaar een erg mooi ras qua bouw (tegenover gestelde van Jessie, ronde platte kop, wat forsere bouw
) en heb lang nagedacht over wel een raskat, geen raskat, een kruizing etc. Tot ik in April een foto (Britse Korthaar x Scottish Fold met normale oren --> Britse Korthaar) op internet tegenkwam, ik was verliefd en besloot meteen een mail te sturen!
Helaas waren andere mensen me voor geweest en hadden ze al en afspraak. Jullie snappen dat toen die de afspraak cancelden ik erg blij was! Al snel konden we gaan kijken en in het echt was ie nog veel mooier en leuker als op de foto! Helaas moest ik nog wel een tijdje wachten want hij was pas een maandje oud... Die tijd hebben we besteed om een naam te bedenken.. Bij Jessie was dat niet helemaal goed gegaan, die namen we a la minuut mee en heeft dus heel lang Poessie geheten.. Later hebben we haar officieel Jessie genoemd en nu worden eigenlijk beide namen voor haar gebruikt.. Dit kleintje wilde Martijn James noemen (van JessieJames ofzoiets) maar dat zag ik niet zitten, ik vond Twister erg leuk maar dat zag Martijn niet zitten.. Uiteindelijk heet ie Binkie, ik vind de naam erg leuk en Martijn kan er mee leven
. Na veel geduld was het gister eindelijk zo ver, we konden Binkie ophalen. Hij is nu ruim 2 maanden oud, eet en drinkt zelfstandig, is zindelijk, mams begon hem erg zat te raken dus hij mocht deze kant op komen.. Het ene moment lig je nog lekker met je zusjes op de bank
Knuffel je wat met je papa
Om vervolgens opgehaald te worden door dat meisje wat een hele tijd terug al eens is langsgeweest... Na een heftige autorit wordt je op de grond neergezet en komt er een groot zwart monster op je aflopen! Stoer als je bent kruip je na 3 seconden alweer onder de kast vandaan en negeert het aan je kont geplakte monster om het huis te gaan verkennen
Tussendoor ga je even mooi zitten voor de foto
En na een goede ronde door het huis kruip je zelf op schoot bij het meisje om even uit te rusten van al deze nieuwe indrukken
Ook Jessie moest even gaan slapen, het houden van supervisie is natuurlijk een erg zware taak!
Als je vervolgens wakker wordt zet je beiden je bezigheden verder, Jessie houd alles van gepaste hoogte goed in de gaten, maar waar is dat kleine wurm nou in ene gebleven?
Kiekeboe, hier ben ik!
Omdat je je taak zeer serieus neemt kies je ook af en toe voor een andere invalshoek
En als het kleine wurm naar buiten probeert te gaan voor nog meer nieuwe indrukken, help je je baas mee en ga je wat dichterbij zitten om de kleine tegen te houden
Tijdens je zoektocht kom je een vervelende muis tegen, die moet je natuurlijk even grijpen om aan te tonen hoe stoer je wel niet bent!
Hmmm... dat is lastiger dan ik dacht...
Maar ik geef niet op! Hebbes!
De ontmoeting verloopt naar mijn idee erg aardig, Jessie gromt wat als ie in de buurt komt en heel af en toe deelt ze een corrigerend tikje uit (als ie in zijn speelsheid op haar staart springt bijvoorbeeld
) en Binkie gedraagd zich onderdanig en houd zich koest als ze gromt maar lijkt er verder weinig mee te doen.. Slaapt rustig en hobbelt door het huis, speelt erg veel.. Wel kan ik merken dat Jessie van slag is, normaal is ze ontzettend aanhankelijk en ze houd nu wat afstand.. Ze houdt hem goed in de gaten en gaat pas slapen als hij ook slaapt.. Ik ga er vooralsnog vanuit dat het allemaal wel goedkomt en dat ze over een paar maandjes saampjes op de bank liggen, tot die tijd moeten ze elkaar maar tolereren in huis . We hebben Jessie vannacht wel apart gehouden en haar in onze slaapkamer laten slapen (normaal mag ze dat alleen smorgens). Als het vandaag hetzelfde blijft en er gebeuren geen heftige dingen gaan ze vanaf vanavond ook gewoon lekker samen. Mogelijk dat ik ze overdag als we werken nog apart zet (dan ben ik niet in huis dus kan ik niet tussendoor checken) maar dat zie ik morgen allemaal wel.. Ook van het missen van zijn ouders en zusjes lijkt Binkie weinig last te hebben, hij heeft wel wat gehuild vannacht maar het viel me alles mee... Wat vinden jullie van Binkie? En voert Jessie haar supervisie taak goed uit?
Groetjes!
