Geplaatst 
Hij bleek suikerziekte te hebben, een te lage bloeddruk, dehydratie (terwijl hij dus wel gewoon dronk), en ondertemperatuur. De dierenarts zei dat suikerziekte vaak niet werd opgemerkt, ook bij mensen dat ze vaak er achter kwamen als ze uit coma raakten. Maar door alle andere dingen die mis waren was er wel van alles wat hij kón doen, maar de enige eerlijke optie voor Garfield was een spuitje. Hij was al helemaal van de wereld (net als ik nog half, ik voelde me nog gigantisch slap en ik kon alleen maar huilen....) en viel gelijk slap bij het eerste prikje. Volgens het asiel was hij nog nooit ziek geweest, alleen zijn twee broertjes en hij nooit, ze waren net als wij erg verbaasd. (overigens, het was geen CO ofwel koolmonoxide, we hebben voor de zekerheid een melder gekocht. het was dus echt gewoon bizar toevallig dat we op hetzelfde moment dezelfde verschijnselen hadden...)Ik wil hem graag herinneren, ik vind het ontzettend hoe erg gehecht je in 2 weken aan een kat kan raken... Hij was onze eerste kat en ik denk niet dat ik hem ooit zal vergeten... Garfield is inmiddels gecremeerd, zijn halsbandje en het crematie-kaartje liggen in de kast in de hal. Ik mis hem zo ontzettend....
De foto's zijn van de eerste dag dat hij bij ons kwam.
Rust zacht.
veel sterkte met dit verlies 
