Geplaatst Ik woon in een oud boerderijtje en heb mijn paarden aan huis. Naast deze paarden heb ik ook een prachtig stel honden, 'mijn gezin'.
Het zijn allemaal herplaats honden, een aantal uit het asiel en een aantal van mensen overgenomen. Een paar jaar geleden zijn wij begonnen met het nemen van herplaatsers, 'tweede kans honden' noemen we ze. Toen ik op mezelf ging wonen en behoorlijk achteraf heb ik besloten er een hond bij te nemen maar al gauw is het een beetje uit de hand gelopen
Maar voorlopig hebben we meer dan voldoende honden! Het is zo een leuke en gezellige roedel waar ik iedere dag van geniet.
Deze kanjer hebben wij nu 1,5 jaar en kwam bij ons omdat hij anders ingeslapen moest worden ivm zijn gedrag. Hij gromde en wilde niet aangeraakt worden. De oude eigenaren waren bang dat hij een keer zou gaan bijten en wisten zich geen raad meer.
Ik was destijds opzoek naar een rottweiler en via de stichting rottweiler NL werd ik benaderd of wij deze hond een plek konden geven in het gezin. Hier hebben we even over na gedacht omdat ze duidelijk was over zijn gedrag. Toen besloten dat er voor ons maar 2 dingen die belangrijk zijn en dat is dat de hond gecastreerd is en sociaal is naar andere honden en zij kon ons garanderen dat hij dat 100% was.
Dus een kennismaking gepland en zoals gezegd was hij enorm sociaal! Lief en speels naar de andere honden en helemaal niet brutaal.
De eerste dagen was hij bang van ons en eigenlijk van alles wat met mensen te maken had. Tot de dag van vandaag kan ik hem nog steeds niet op zijn rug of buik aaien maar hij geniet des te meer van knuffels rondom zijn hoofd (als hij maar kan zien wat wij doen is alles mogelijk). Hij is altijd vrolijk en blij en geniet van het vrije leven.
Deze knappe dikkerd hebben wij ook overgenomen van een gezin. Hij wordt dit jaar 2 en we hebben hem sinds vorige jaar. Wij hebben altijd labradors gehad dus na het overlijden van onze vorige wilde we er weer graag een bij. Grootse knuffelkont ever.
Onze chihuahua collectie. Jaaaaaren geleden door mijn zus aangestoken met het chihuahua virus. Deze 2 kanjers wonen sinds een paar maanden bij ons, komen uit hetzelfde gezin en werden wegens privé redenen herplaatst. We waren eigenlijk op zoek naar één extra chihuahua maar konden dit stel niet laten staan.
Deze chihuahua heeft de bijnaam 'het monster' want eerlijk, hij is ook echt een monster! Ik kwam hem tegen via een asiel op Facebook en toen ik contact zocht met dat asiel kreeg ik direct te horen dat het een gemeen hondje was. Hij beet. Ik kreeg het nummer van de vrouw waar hij tijdelijk zat en zij gaf ook direct aan dat hij beet en eigenlijk onhandelbaar was. Het was eigenlijk de bedoeling dat hij het hondje van mijn vader zou worden want na het overlijden van onze oude chihuahua en de kinderen het huis uit is het wel zo fijn een hondje te hebben. Eenmaal daar aan gekomen konden wij hem inderdaad niet aaien maar toch mee naar huis genomen want hij zag er echt heel zielig uit.
In de auto gromde hij al de hele boel bij elkaar
en eenmaal thuis veranderde hij in het grootste monster ever. Hij heeft ons verschillende keren gebeten maar na 2 maanden was hij mijn vaders beste vriend. Na 4 maanden begon hij mij ook te accepteren en sinds 2 maanden kan mijn zus hem ook aaien.Ondertussen is het de prins van het hele stel geworden, hij is dol op mijn vader en gelukkig ook dol op mij en wij zijn dol op hem! We kunnen uren met hem knuffelen en hij zal nooit meer gemeen doen. Andere mensen adviseren wij wel hem niet te aaien aangezien hij nog steeds zelf bepaald wie hem wel of niet aan mag raken
En dan mijn knappe kind. Mijn aller eerste eigen hondje. Ik wilde heel graag een middelhoog hondje die lekker met mij mee op pad kan. In het asiel vond ik hem en ik was gelijk verliefd. En hij op mij
Thuis het liefste hondje op aarde, met de wandeling loopt hij het liefst alleen te struinen en kijkt hij niet meer op of om. Zoals hij hier op deze foto ligt zo ligt hij altijd naast de bak als ik aan het rijden ben.
Tot slot de trouwste hond van het stel. Mijn kanjer, mijn bescherm engel, mijn volger, mijn alles!
Helaas gaat het al een tijd niet zo goed met hem en proberen wij hem met de dierenarts te ondersteunen om toch nog fijn rond te kunnen huppelen. Maar de tijd is aangebroken en we laten hem deze week gaan.
Wij hebben hem een aantal jaar geleden uit het asiel gehaald en we kunnen ons geen trouwere hond wensen. Altijd aan onze zijde en zo waakzaam en betrouwbaar.
Alle foto's zijn gemaakt door ByJeem fotografie en ik ben er ontzettend blij mee!
