

Voor mijn LIFE-project (Europees natuurbeschermingsproject, vandaar de logo's op sommige foto's

Een groot deel van het onderzoek doen we met batdetectors, die ultrasone geluiden opvangen. Die worden later geanalyseerd en er worden soorten opgeplakt. Op die manier hebben we tijdens het onderzoek een vleermuis kunnen terugvinden waarvan gedacht werd dat die al 45 jaar uitgestorven was in Vlaanderen, de Kleine hoefijzerneus! Super trots natuurlijk en een heel mooi resultaat van ons onderzoek.

Naast de batdetector gaan we ook met een speciale camera alle bomen af op stukken die we gaan kappen. Elke boom met een holte wordt onderzocht. Bomen die 'goede vleermuisbomen' zijn, worden uit de kapping gehaald


Maar het aller allerleukste is natuurlijk de vleermuizen zelf gaan opzoeken. Tijdens de winter doen we de tellingen. Letterlijk elke vleermuis wordt dan geteld (toch die we kunnen vinden haha). Alle vleermuizen klitten dan samen in winterverblijfplaatsen zoals oude forten, rioolstelsels, kelders en mergelgrotten. Super leuk en soms een beetje avontuurlijk werk.
Donkere, koele plaatsen met een constante temperatuur; weinig verstoring en voldoende spleetjes en hoekjes om in weg te kruipen: ideaal voor overwinterende vleermuizen. We duiken de riolering in


Selfie in waadpak, ik heb er nog zin in


Na een tijdje wordt het weleens heel krap en claustrofobisch, en ook wel heel erg donker.

De mergelgroeves zijn dan weer compleet het andere uiterste



Elk klein hoekje en kiertje moet nagekeken worden, want vleermuizen stoppen zich op de allerkleinste plekjes weg. Ook is het in de groeves compleet donker, op je zaklamp na. Geeft een heel speciaal sfeertje.

Maar als je dan wel een vleermuisje vindt, is het het allemaal waard. Ze zijn zo enorm schattig en je kan ze van dichtbij, en in diepe slaap, bestuderen. Dit is een Grootoorvleermuis:

De winterverblijfplaatsen nagaan is dus makkelijk. Zoek koude, donkere plekken, wurm jezelf naar binnen en tellen maar! In de zomer leven de meeste vleermuissoorten echter in bomen (kraamkamer en slaapplaats overdag). Maar daar hebben we iets op bedacht.. vang een jagende vleermuis, plak er een zender op, en achtervolg de vleermuis met zender met een auto

We spannen een mistnet voor de plek waar ze jagen, waar ze in terecht komen.

Cutie (dit is een Bosvleermuis)

Bij de bosvleermuis zie je de al flink gezwollen buccale klieren (die witte vlekken aan de binnenkant van de wangen), wat er op wijst dat die bij klaar is om te paren.

De diertjes worden eerst volledig opgemeten, gewogen en hun leeftijd (juveniel/volwassen) en hun sexuele status (=zijn ze klaar om te paren of hebben de wijfjes al gezoogd of niet) genoteerd.


Na het noteren van de gegevens worden de dieren gemerkt (met nagellak) zodat het nadien duidelijk is dat je het dier al eens eerder ving.

Het rugje wordt geschoren en zender bevestigd met diervriendelijke lijm, vleermuis is NOT happy


En dan begint het.... de gezenderde vleermuis wordt losgelaten en de rest van de nacht tot de ochtend zitten we in de auto en achtervolgen we de vleermuis. De antenne heeft een enorm X-files gehalte


Loslaten van het vleermuisje:
en onze X-files auto


Voila, een klein kijkje in het vleermuis onderzoek
