Geplaatst Ongeveer een jaar geleden opende ik dit topic.
Nadat ik uit mijn auto stapte voor boodschappen, kwam jij naar mij toe.
Je was mager, slecht in je vacht en vroeg om aandacht.
Je rende naar mijn portiekdeur, alsof je wist waar ik woonde en voor ik er erg in had schoot je tussen mijn benen door, de kamer in.
"Je was thuis"
Zo als jij op de bank ging zitten en op de vensterbank...
De anderen accepteerden je erg snel.
Ik meldde je aan op fb, en meldde je aan via amivedi.
Omdat je niet lekker in je vel zat nam ik je naar de dierenarts, er werd bevestigd dat jij géén chip had en drachtig was.
Je had oormijt.
Ik ging op zoek naar een passende naam; Vera.
En mijn vriend stemde in dat jij blijven mocht.
Een spannende tijd.
Drachtig, kittens...
Maar dat Ging mis.
Je beviel te vroeg.
De eerste kitten was direct overleden. En na 48 (of in ieder geval 30 uur) uur overleed jouw kleine liv ook.
Maar dat was niet alles.
Je conditie ging er niet op voor uit en besloot direct na 12 dagen jou naar de dierenarts te brengen.
Toen ik je op mocht halen vroeg ik nadrukkelijk hoe het gegaan was.
"We zullen eerlijk zijn. De baarmoeder zag er erg slecht uit. Ook na een bevalling. We hebben alles er uit gehaald. Als u dit niet had gedaan, was de kans groot dat ze deze zomer niet gehaald had"
Duidelijk, toch?
Vera herstelde goed.
Vanuit het niets ontwaakt er een boefje van één poes.
De kater werd gepest, en mijn kamerplanten konden het ontgelden.
Naar buiten wilde ze alleen als ik er maar bij was.
Zelfs met vriendlief, zette ze haar poten op het matje.
En dat was het.
Elke avond kom ik thuis en valt ze eerst mijn jas aan. Spelend met mijn koorden van de jas, maakt ze dat ze uit haar voeten komt en springt op de tafel om keihard te miauwen.
Eerst moet ze een aai...
We ontdekken het spelletje "ik ga je pakken pakken pakken" waardoor ze als een dolle stier door het huis rent.
En je weet zelfs voor elkaar te krijgen om ons autist katje Mia met de voetjes van de vloer te gaan.
Afgelopen maand zijn wij verhuisd naar een nieuw huis. Drie x zo groot, straks een een achter het huis.
Deze dame stapte dapper door het huis. Ze zoekt mij regelmatig op, zelfs wanneer ik in bad lig.
Haar reactie daarop was geweldig!
"WhatThaFck lig jij in een bak met water?! Spoor jij wel?"
Wederom worden wij elke ochtend met een katten koor begroet.
Vera zit nu fantastisch in haar vel! Dat laat ze duidelijk zien.
Genoeg gekletst.
Fotooooooosss
Niiaamhappy
Wat... doe...jij in water?!
Eerste dag los in het nieuwe huis
Eigenlijk horen ze niet op bed. Maar heel toepasselijk.
Koning Rio ligt in het midden. Mia op mijn kussen en Vera op m'n vriend
Verder kunnen ze niet samen hoor!
En dit vind ik ook een schitterende foto.
En ja,
Het is echt dezelfde kat.
En ze maakt ons heel gelukkig.
En nu we een jaar verder zijn. Al die tijd gewoon op fb is geweest en amivedi, inclusief samenwerking met twee asiels in de buurt, mogen we haar nu officieel als onze beschouwen.
Ondertussen is ze gechipt en geregistreerd.
En dat zijn ze allemaal.
Gechipt, geholpen en glanzend gezond
