Via Oslo vlogen we naar Longyearbyen, de hele kleine hoofdstad (2000 inwoners) van Spitsbergen. Daar stapten we op de Antigua, een drie-master met plek voor 32 reizigers. Twee weken lang hebben we rond Spitsbergen gevaren en wat een ongelofelijke ervaring is dit geworden. Het is onmogelijk om te beschrijven hoe bijzonder het is geweest, de dieren, de overweldigende natuur en het leven op een schip.
Onze missie is meer dan geslaagd; 15 ijsberen en daarnaast walvissen, walrussen, rendieren en poolvossen. Daarnaast heeft onze groep meer dan een ton aan afval (plastic, visnetten, glas, etc.) van de stranden afgehaald.
Een kleine impressie
De foto's zijn gemaakt met een Canon 700D en Canon EF 70-200 L F4 IS.
De aller eerste ijsbeer! Vrijwel alle ijsberen hebben we op een hele grote afstand gezien (de zogenaamde pixel-beren
), behalve dat ze natuurlijk ontzettend gevaarlijk zijn, is het niet de bedoeling de natuur te verstoren. De foto's van de beren zijn daarom op de computer heel ver ingezoomd.
Walrussen op Smerenburg
De ontzettend leuke rendieren
En nog meer walrussen
Na ruim een week geen walvis te hebben gezien, wat uitzonderlijk is voor Spitsbergen, vielen we alsnog met onze neus in de boter: het schip omsingeld door een groep van ongeveer 12 etende walvissen (Vinvissen en dwergvinvissen).
Ook het aantal ijsberen zat het op het begin van de reis niet erg mee. Gelukkig kwam daar op één dag verandering in: 7 ijsberen! Wederom de zogenaamde pixel-ijsberen, maar toch
Een aandoenlijk poolvosje
En de kers op de taart, op de allerlaatste dag een moeder met jong en een ijsbeer die aan kwam zwemmen.
Zo bijzonder om die dieren in het wild te mogen aanschouwen. Staat bij mij ook nog hoog op het lijstje. 
