

Kayla is inmiddels 11 en heeft vooral in haar eerste levensjaar behoorlijk moeten knokken. Over de eerste helft van dat jaar is weinig bekend. Haar naam was toen nog "Chile" en ze is geboren op straat ergens in Spanje.
Op marktplaats kwamen we haar tegen. Toen woonde ze al bij een stel in Nederland. Maar doordat zij de hele dag werkten en Kayla toch echt wel wat aandacht nodig had, werd ze weer ter adoptie gesteld.
Inmiddels maakt ze al 10 jaar deel uit van ons gezin en is aan niets meer te merken dat ze een zwerfhond is geweest.
Nou ja, aan niets.... Het knopje "zielige zwerfhond" gaat aan op het moment dat er op één of andere manier iets met eten wordt gedaan:
Feeeeeed meeee!

Je kan je wel verschuilen, maar ik weet dat jij vla hebt...

Geef dat gekookte eitje maar, dan mag je verder lezen

Ik.krijg.mijn.zin.niet

Ja van al dat schooien word je natuurlijk óntzéttend moe!


Schaamteloos ook...


Maar stel je voor dat je iets mist... straks komen de blokjes kaas!

Zoals jullie zien heeft Kayla het prima naar haar zin. Hopelijk kunnen we nog lang genieten van die zielige ogen en die schoonheidsslaapjes!

