Nu valt pas op dat ze oud begint te ogen. De leeftijd merk je nu wel aan haar. Ook is ze soms een beetje glazig en geen marathons meer voor haar. Haar bij de eerste baas beschadigde rug/bekken merk je nu wel in haar houding, beetje geknepen achter.
Haar geschiedenis, geboren bij een broodfokker in Putten. Daar met een keukenschaar gecoupeerd waardoor er een breuk in haar staartstompje zit. Deze staat ook scheef. We werden alweer bijna tien jaar geleden gebelt door ons vaste asiel of we tijd en plek hadden voor een heropvoed projectje. Ze hadden al drie maanden een hoopje ellende zitten waar ze niet veel mee konden doen.
Alleen benaderbaar met lashandschoenen dikke jas en een bezem. Een persoon kon haar soort van aanlijnen en de kennel uitkrijgen aan de riem. Geen hondwaardig bestaan een doodsbang hoopje ellende dat bij haar eerste baasje had geleerd bijten betekend geen pijn krijgen, niet geschopt worden of tussen de deur gezet (vandaar haar bekken/rugschade).
Ok we komen haar halen, na een week nog nadenken meegenomen en eigenlijk ging het meteen best ok. In haar koppie is een hoop blijvend beschadigd, diepe traumas die hun sporen hebben nagelaten. Alleen tijdelijk was al snel blijvend. Ze klapt te snel terug naar haar oude gedrag. Ze is teveel geknakt, te snel overprikkeld en heel gemakkelijk bij verkeerde aanpak te verprutsen. Maar geen straf het is een heel gevoelig blij vrolijk kwetsbaar leuk meisje dat soms nu net een normaal hondje is.

De fotos zeggen genoeg denk ik. Ben er blij mee.






