
Vorige week zondag zag ik dat er iets niet lekker was met Gompie. Hij zat erg stil, wilde niet echt eten en zijn kin was erg vies en stonk. Maandag ochtend zijn we dus meteen met hem naar de dierenarts geweest en daar bleek dat zijn kiezen vergroeid waren.. Ze zijn bijgevijld en hij kreeg dwangvoer. Hij wilde toch steeds proberen om te eten en vrijdag was hij sterk genoeg om de laatste stukjes bij te werken want hij wilde wel eten maar hij kon het niet. Waar het precies mis is gegaan weet ik niet, maar waarschijnlijk is de stress teveel voor hem geweest. Hij wilde niet meer, zijn lijfje kon nog wel maar zijn koppie was op

Maandag zouden we hem in laten slapen, echter kreeg hij daar ineens een opleving (hij lag al vanaf zondag in een hoekje van de kooi) en is hij met de dierenartsassistente mee naar huis gegaan. Zij is gespecialiseerd in cavia's, heeft een opvang gehad en als iemand hem er dus nog bovenop kon krijgen was zij het wel. Helaas hielp dat dus niet, dinsdag ochtend werden we gebeld dat hij het echt niet meer ging redden. Zijn darmen lagen toen al stil en eten weigerde hij ook, dwangvoeren was haast niet te doen. We hebben toen dus in overleg met de dierenarts en assistente besloten dat hij mee naar huis zou gaan, we met het dwangvoeren zouden stoppen en hij hier rustig in mocht slapen.
Hij had geen pijn dus de stress en pijn van een spuitje waren niet nodig.
Waarschijnlijk heeft het nog zo lang geduurd omdat zijn lijfje niet echt op was. Vanmiddag is hij pas overleden

Gompie verdiend zonder meer een laatste eerbetoon. Hij is gekocht om mijn dames te 'temmen' (zonder castraat zijn het een stel bitchen tegen elkaar) en dat deed hij echt ge-wel-dig. Er was nooit mot als hij erbij was, hij heeft nooit gebeten. Als ze ruzie hadden ging hij er tussen zitten en als ze dan door gingen duwde hij ze allebei met zijn neusje opzij

Gompie heeft helaas een erg slechte start gehad en ik denk dat dat hier ook wel meespeelt. Hij komt uit een oepsnestje wat dus waarschijnlijk inteelt was en hij is de eerste 5 maanden vrijwel niet in de hand geweest. Hij is altijd erg schuw en stressgevoelig gebleven..
Ik pakte hem nooit vaker op dan nodig, ik vind het belangrijk om beestjes gewoon in hun waarde te laten dus als ze zoiets niet durven is dat ook goed.
01. Dit is de middag dat we hem ophaalde, omdat Nibbit al een tijd alleen zat (Effie's baby's waren toen allemaal nog heel jong en Nibbit viel ze meteen aan...) werd hij eerst aan haar gekoppeld en later samen met Nibbit aan Effie en haar dochters.

02. Hij was altijd zo gelukkig met al zijn dames


03. Dit was de eerste keer dat hij mee buiten ging spelen, dit was voor al Effie's kinderen dus ook de eerste keer. Gompie zag de schaal water als de perfecte kans om een bad te nemen. Helaas heeft hij dat daarna nooit meer gedaan, want het zag er echt mega schattig uit!

04. Aan het kerstdiner met Nibbit. Ik maak vaak foto's in tweetallen en dan mocht hij altijd met Nibbit want dat was toch wel écht zijn hoofdvrouw.

05. Lief, knap koppie


06.

07. Dat blije bekkie was zó sprekend voor hem. Hij heeft me zo vaak zo aangekeken



08. Aan het 'chillen' met zijn dames. Luxe leven!
http://i63.tinypic.com/vmzl34.jpg
09. Met 'adoptiekind' Marley, zij zat erg vaak bij hem en Nibbit. Effie zit vaak met lievelingsdochter Mitchy en Sammy huppelt overal tussendoor. Al heeft die de laatste tijd echt een band met Nibbit.

10. Hoe kun je nou niet gelukkig zijn met zoveel knappe dames om je heen!

11. Dat wijze koppie..
http://i64.tinypic.com/2hycgnb.jpg
12.


13. Heerlijk relaxen in het zonnetje heeft hij ook 2 zomers mogen doen


14. De pootjes strekken mocht buiten nooit ontbreken.

15. Samen met grote liefde Nibbit

http://i68.tinypic.com/312d8og.jpg
16.

17. Van zijn eten genieten deed hij ook altijd, rode paprika is echt perfecte lippenstift


18. En tot slot, dat tevreden koppie. De aanvoerder van zíjn dames


Ik ga hem echt missen, maar ik weet dat hij in zijn koppie op was dus het is goed zo

Helaas brak de oorlog meteen uit toen hij weg was tussen de dames. Hoe rot het ook voelde, ik moest dus terwijl hij er nog was al een castraatje erbij zoeken
