Geplaatst Noortje & Mimi in, ik denk, februari:
01.
02.
10 mei ging onze Noortje, zoals altijd, op pad op het bouwland, lekker alle beesten vreten die je maar vreten kan
. Maar, die avond kwam ze niet thuis. 1 keer eerder gebeurd, dat was toen zelfs 2 nachten. Dus toen ze 12 mei nog niet thuis was 's avonds, kregen we een beetje een naar gevoel. Toen hebben we 13, 14 en 15 mei een aantal 'vermist' briefjes opgehangen in ons dorp en de dorpen daar omheen. Kwam veel reactie op, zelfs 1 vrouw had haar écht gezien, onze lieve Noortje. Maar toen papa ging kijken die avond, zag hij haar, maar zij liep vrolijk verder achter haar prooien aan, óver de snelweg. 03.
Toen hebben we nog een dorp verderop beplakt met papiertjes, want daar liep ze naartoe. Zelfs doodleuk de bosjes in om er eentje duidelijk voor de supermarkt te hangen, jaja, dat doen we gewoon
23 mei, 's avonds een melding via Facebook van een meid dat er een identieke lapjeskat liep, een héle andere richting op. Kan maar zo, want het lag op de terugweg (wel een omweg, maar toch). Wij helemaal in rep en roer, maar ik ging naar bed en m'n ouders waren moe, 'morgen ga ik wel kijken', zei mama.
24 mei ging mama er naar toe, en ja hoor, daar lag een lapjeskat. Helemaal kapotgereden, maar wat er nog van over was, was precies onze Noortje. Van de straat geschept, meegenomen en die middag hebben we 'onze Noortje' begraven, steen er op, klaar. Heel heftig.
26 mei was ik jarig! Wel zonder Noortje die de taart opschooit, maar ach, misschien wel rustig een keer? Ik kreeg een tientje, want ik had mijn cadeau al gehad. Maar toen zei mama 'we hebben nog een kleinigheidje. Ik dacht, gééf dat dan gewoon. Maar nee, het ging via een foto op whatsapp. En já hoor, daar was de foto; kleine Mila. *hier is ze al zeker 2 keer zo groot als ze was, ze was echt een klein ukkie, kleinste van het hele stel*
04.
Super leuk! lekker spelen, gek doen, noem maar op. Máár, alles werd eerst even ontdekt:
05.
Een hele tijd verder, was Mila al weer 2x wat ze op het filmpje is, maar Mimi heeft er echt een flinke pesthekel aan, al dat drukke gedoe om zich heen, echt een oude tante is ze een beetje aan het worden, incl hangbuik
. Noortje was inmiddels al bij oa de dierenarts uit het systeem, want ja, ze was 'dood'.06.
07.
21 augustus, een bericht op facebook gedeeld door een kennis van ons, die hem weer heeft gedeeld vanuit een gedeeld bericht, heh. Ik word super hysterisch wakker gemaakt; NIENKE, NIENKE, DOE JE NACHTLAMPJE EVEN AAN ER IS APART NIEUWS. Nou, dat kon dus positief of negatief zijn. Ik werd gek, ik dacht dat laatste. "Noortje leeft nog!". Uh, wat?, dacht ik. Na alle foto's in het bericht te zien wisten we het zeker, ze leeft nog.
08.
09.
Maar 1. hoe krijgen we contact met de beste mevrouw, en 2. welke kat hebben wij begraven? Goed, contact kregen we. Die avond konden we kijken. En ja hoor, ze was het, wát een ontlading, onze kat is terug! Na meer dan 3 maanden!
Het verhaal is bijzonder. Iemand die zij kende zou haar iets brengen, maar haar gevoel zei 'nee, ik moet het halen!'. En wel precies langs de route waar Noortje lag. Ze zag haar en dacht 'dit is niet oké!'. Achteraf helemaal geen toeval, ze doet aan bepaalde genezingen enzovoort. 2,5 uur bij de dierenarts geweest, 'ze heeft alleen teken en vlooien!'. Dat was zó fijn! Nu, een tijdje later is ze weer lekker ingeburgerd, voelt ze zich weer kitten samen met mila (lees; ze is 7), zit ze weer in d'r oude ritme en knuffelt lekker. Alleen Mimi is nu een buitenbeentje...
Goed, nog even wat lieve plaatjes! Nr 10 vind ik mooi, alsof ze echt staart en denkt aan wat er toen is gebeurd.
10.
11.
hoe komt dat zo? 
