
We wonen nu al een tijdje op t platteland.
En daar lopen natuurlijk veel katten.
Zo op een dag ook een getijgerde Britse kort haar. Opzich niks raars aan.
Alleen vreemd dat hij na een aantal dagen nog steeds bij ons op de pad zat.
Hij was super aanhankelijk en liep zo met je mee.
Op dat moment besloten om hem mee naar de dierenarts te nemen. Om te zien of hij wellicht gechipt was.
En jawel hij was gechipt! Dus wij konden iemand heel blij gaan maken

De kat kwam uit Rosmalen dat is wel 65 km bij ons vandaan

Dierenarts heeft gelijk de eigenaren gebeld.
Alleen .. die waren minder blij met het nieuws ...
"Ow Billy is onze asielkat en al eerder weggelopen en eigenlijk gaat het nu veel beter zonder hem"...
Wij konden onze oren niet geloven !
Arme arme kat .
De Dierenarts was boos! Maar ze wilde Billy echt niet meer terug ....
Na wat wikken En wegen besloten dat wij Billy een blijvend huisje zouden bieden


Zoals je kunt zien was hij gelukkig niet mager.
Dat komt omdat hij bijna 7kg woog toen hij wegliep




Tis toch een heerlijk ding ?!
Paar maandjes later was het echter weer zo ver. Ditmaal waren er 2 kittens gedumpt...
Dierenambulance gebeld en zij zijn gelukkig gekomen.
Echter hadden ze maar 1 van de 2 kittens meegenomen want de ander zou veelste wild zijn en daar was geen beginnen aan ..
Dat kan ik niet over mn hart verkrijgen. Dus wij zijn gaan vangen ..
En na een goed uur:

Hadden we een klein doodsbang poesje vol met vlooien.
Ook daar zijn we gelijk mee naar de dierenarts gegaan.
Ze werd geschat op een 10 weken oud.
Behandeld ontwormd en weer mee terug.
Maar wat nu? Wat doen we ermee ?
Besloten dat we haar sowieso op wilde laten sterken en we daarna we zouden kijken. (Ze zat natuurlijk apart van Billy)
Maar eh. Wat nou wild?!!

Doodsbang dat was ze, maar wild? In geen 100 jaar...
Ik ben iedere dag met dr bezig geweest.
Geprobeerd haar klitten uit dr vachtje te krijgen en haar aandacht te geven.

Ze knapte op en begon een prachtige dame te worden.
Een nieuw huisje voor dr vinden zou absoluut geen probleem moeten zijn.

Ze vertrouwde de boel steeds meer.

Let niet op mijn verf broek. Waren nog volop aan de klus haha.
Maar wat gingen we met haar doen?
Zou Billy het leuk vinden om een vriendinnetje te hebben? Gezien wij toch de hele dag werken ..
Afgesproken dat we ze voorzichtig kennis lieten maken en dat als het zou klikken ze mocht blijven.
Zo gezegd zo gedaan...



En volgens mij had meneer daar geen probleem mee

Sterker nog ze zijn onafscheidelijk!
Dus nu hebben we een Billy en een Abby (die inmiddels ook al 6 maanden bij ons is!).
Gelukkig geen vondelingen meer gezien.
Want 2 katten is voor mij als niet kattenliefhebber echt genoeg haha!
Maar goed. Sommige mensen zouden geen Dieren mogen hebben als ze ze toch niet willen ...
