Bevalling ging vrij vlot, beestje waren helemaal gezond, piepten, dronken en poepte.
De eerste weken ging super, mama vond het leuk, pups groeide goed.
Toen de pups +/- 3 weken waren dronken ze erg veel, en nu is de moeder al geen hele dikke hond, dus voeren we de pups (en mama want die vond het ook heerlijk) bij.
Langzaam gingen de oogjes open
En maakte ze kennis met de wereld
Ze gingen eigen brokjes eten, al eet mama die graag mee
Ze kregen halsbandjes, zodat ik er lampjes aan kan doen met uitlaten
Anders zie je alleen maar dit, en als ze verder weg lopen niks.
Toen waren ze oud genoeg om hun vertrouwde plekje te verlaten.
Er kwam kijkers voor het teefje, omdat die bij mijn ouder langs zouden komen naar ik 2 pups mee daarheen, en 2 bleven er thuis.
Zo leerde ze ook zonder elkaar te zijn.
ons lieve teefje werd verkocht aan een heel leuk gezin.
De andere pup die ik die dag meegenomen had ging het minder goed af.
Op die dag kwam een groot deel van de familie langs, zo ook de kinderen van mij zus welke gek zijn met de pups.
De hele tijd lagen de 2 bij iedereen op schoot.
Totdat ik eens een intens gekrijs hoorde van 1 van de 2 pups.
Nu was dat wel een piepertje dus even liggen, en daarna weer rennen dacht ik.
Helaas, rennen deed die niet meer, alleen piepen, en op 3 pootjes rond hinken.
Als die ergens tegenaan stootte krijsde die alles bij elkaar.
Uiteindelijk maar naar de DA gegaan, dat werd foto's maken, en hij mocht gelijk blijven.
Zijn rechter achter pootje was gebroken.
Deze is gespalkt, en wat er precies gebeurd is weet niemand, wat hij liep gewoon over de grond...
Deze pup loopt al een week zo.
En gaat super goed gelukkig
Ik zei vorige week nog tegen mijn moeder, als die andere maar niet een keer valt, want dan zal je zien dat die ook wat breekt.
En gister kwam die dag....
Onze Fluffie zoals we hem noemen liep naar boven de trap op wat die normaal nooit deed, kwam boven, daar stond mama en die vond het niet zo nodig dat hij boven kwam en gromde.
Daarop is Fluffie omgedraaid om weer naar beneden te gaan, en toen ging het fout.
Hij ging te hard, gleed uit en lag beneden.
Gelijk naar de DA gegaan, want ik had er een heel slecht gevoel over.
Daar kreeg die pijnstilling, en als het niet beter ging moest ik vandaag terug komen.
Mijn gevoel werd er niet beter op, hij wou niet lopen of steunen, en als die dat per ongeluk deed, dan krijsde die van de pijn.
Dus vanochtend direct gebeld dat ik foto's wou laten maken.
Beter een foto te veel dan te weinig.
Dit was prima, dus vanmiddag foto's gemaakt.
De DA zei (de zelfde als die de vorige pup behandelde) ik heb goed en slecht nieuws.
Van mij mocht die beginnen met het slechte, en dat was dat het gebroken was, het goede eraan was dat deze breuk minder erg was, en beter te zetten was.
En dus ook deze hond zou gespalkt worden
Dus hondje achter gelaten, en na een paar uur weer op mogen halen.
Op het moment heeft die nog wel wat pijn soms, maar eet, drinkt, en speelt al wel.
Over 3 weken moet ik met deze terug als het goed blijft zitten, anders eerder....
Dus hoop dat mams de watten er niet uit gaat trekken zoals ze bij die andere probeert.
